Stockhorn Halbmarathon

Van Stockhorn Halbmarathon

Vandaag weer een bergloop op het menu, 21.1 km met een hoogteverschil van +1724/-371 meter. En aankomst bergop op een berg van de buitencategorie, de Stockhorn van 2190 meter hoog. Vooral de laatste 2 km zullen het onderscheid maken met stijgingspercentages tot boven de 25%!

Van Stockhorn Halbmarathon

Met de auto rijd ik van Wallis via de autotrein Goppenstein-Kandersteg naar het Simmental en parkeer de auto bij Erlenbach, de finishlocatie. Vanaf hier word je naar de start in Oberwil vervoerd per trein. Ik ben veel te vroeg maar dat geeft de mogelijkheid om hier en daar een praatje te maken. Een lekker relaxte sfeer. Om 08:30 vertrekken we in een speciaal gereserveerde trein naar Oberwil waar we een kwartiertje later al weer zijn.

Van Stockhorn Halbmarathon

De zon doet flink z'n best om de ochtendkou te verdrijven. Het zal vandaag zo'n 21-23 graden zijn in het dal. Bovenop de Stockhorn zal het een stuk koeler zijn. In de plaatselijke Schulhaus is er gelegenheid om je om te kleden maar velen doen dat buiten in de zon.

Van Stockhorn Halbmarathon

Tijdens het lange wachten op het startschot ontdek ik een loper met "De Gelderlander" op z'n shirt. Ik spreek hem aan en hij blijkt Ton Borghout te zijn uit Apeldoorn. Hij traint o.a. samen met Andrxc3xa9 Pelgrom die ik regelmatig zie en spreek. Het is voor Ton de eerste keer dat hij aan zo'n bergloop mee doet. Hij zou op basis van zijn tijden in Nederland (1:20 HM)ruim voor mij aan moeten komen. Zelf ga ik uit van een tijd van 2:45-3:00 uur. Ton wil wel wat sneller, 2:30 zou hij vlgs mij moeten kunnen halen.

Van Stockhorn Halbmarathon

Er doen in het totaal 490 lopers mee waaronder 100 dames. Al snel rekt het lopersveld uit, slechts 1x een opstopping bij een lastige nauwe doorgang.

Van Stockhorn Halbmarathon

Het uitzicht is geweldig. De bergen ogen hier groener dan in Wallis.

Van Stockhorn Halbmarathon

Tot km 16 lukt het me om niet te wandelen. Vooral bergop lijk ik sterker dan m'n medelopers en haal er de nodige in. Maar vanaf hier begint het echte werk en krijgen we stijgingspercentages tussen de 10-30%. Bij km 18 komen we op een soort pas waarna je ook weer even naar beneden mag, echter over slechte paden. Schiet dus niet erg op...

Van Stockhorn Halbmarathon

De bergpas is hier linksboven op de foto te zien. Vervolgens afdalen naar het bergmeertje en dan nog "even" de Stockhorn beklimmen. Ook hier is het zaak om bij het beklimmen een goed evenwichts-wandeltempo te vinden. Te langzaam, dan raak ik gedemotiveerd. Te snel, dan lig je te snel op apegapen, zeker op deze hoogte.

Van Stockhorn Halbmarathon

Aankomst is uiteindelijk bij het bergstation van de kabelbaan die naar de top gaat. In 2 uur en 44 minuten ben ik boven. Het laatste stuk van 2 km was erg zwaar, waarschijnlijk omdat ik afgelopen week ook niet heb stilgezeten xc3xa9n omdat het inmiddels erg koud geworden is door een wolk die al een tijd rondom de top hangt. Ik ga nog op zoek naar Ton maar kan hem nergens ontdekken (2:27 volgens de uitslagenlijst). Helaas is er geen uitzicht door de wolken/mist rondom de top en dan keer ik maar snel weer terug naar de warmte van het dal waar de zon volop schijnt!

Van Stockhorn Halbmarathon

Hier vanaf het middenstation is goed te zien dat de (hardnekkige) wolk het uitzicht verpest en het zo koud maakt. In de kabelbaan spreek ik ook nog met een Belgische loper die in Bern woont. Hij heeft zo'n beetje vanaf km 17 in mijn voetspoor gelopen blijkt. Ik heb dus als haas gefungeerd.

In het dal staat een shuttlebus klaar die ons naar de douches brengt. Heerlijke warme douche, daar knap ik van op. Overigens als geheel een zeer goede organisatie met veel vrijwilligers, mooi parcours en prachtige omgeving!

Trubelstock

Van Trubelstock

Vandaag weer een lange bergwandeling, startend in Aminona op zo'n 1500 meter hoogte om 06:15 uur. Het doel is de Trubelstock, een bergtop van 3000m die vanuit het dal duidelijk te zien is door z'n markante vorm, op de foto hierboven helemaal rechts. De weersvoorspellingen zijn dusdanig dat ik geen slecht weer hoef te verwachten.

Van Trubelstock

Na een korte klim vanuit Aminona loop ik een tijdje langs een waterkanaaltje, onderdeel van de watervoorziening voor het dal. In dit geval de Bisse du Tsittoret. Op diverse plekken daarbij ook weer mooie watervallen. Die blijven toch altijd boeiend!

Van Trubelstock

De tocht voert langs bergweitjes met veel koeien en schapen. Regelmatig moet ik er om heen lopen omdat ze geen duimbreed wijken van het pad waar ik over moet. Uiteindelijk kom ik op 2650 meter op deze richel en moet dan links om de top die hier in beeld is. Begroeiing is nu helemaal afwezig, enkel nog rotsblokken, leisteen en sneeuw.

Van Trubelstock

Wanneer ik aan de laatste echte beklimming wil beginnen voel ik ineens spetters op m'n armen. Ik kijk om en schrik, een zeer donkere lucht met sluiers regen er onder komen rap mijn kant op. Ik zie nergens zo snel een plek waar ik wat beschutting kan vinden. Er steekt nu ook een kleine storm op, de regenponcho die ik aangetrokken heb kan de wind niet aan en scheurt in flarden uiteen. Ik duik toch maar achter een rotsblok en trek de restanten van de regenponcho om me heen en blijf zo een minuut of 15 zitten. De regen gaat over in hagel wat natuurlijk ook een voordeel kan zijn omdat je dan minder nat word. Het koelt ook enorm af maar ik kan nu geen fleece trui aantrekken in deze omstandigheden.

Wanneer de regen en de wind minderen besluit ik toch nog snel even naar de top te gaan, ik ben hier immers niet voor niets gekomen. De top ligt volgens de statistieken op 2998m en dus houd ik m'n Garmin even zo hoog mogelijk om toch de 3000m te halen en dat lukt. Na het maken van een paar foto's daal ik snel weer af tot op een punt waar ik minder last van de wind heb.

Van Trubelstock

De fleece trui geeft lekker wat warmte maar voeten en handen tintelen nog wat. Er moeten verschilende sneeuwvelden gepasseerd worden, de grootste hiervan is zeker een paar honderd meter. Aangezien er recente sporen zijn durf ik er ook wel over heen.

Van Trubelstock

Halverwege de terugweg breekt er een waterig zonnetje door en neem ik lekker even een wat langere pauze. Niet bij deze koeien overigens want die zijn me net wat te nieuwsgierig.

Een kilometer voordat ik bij de auto ben begint het weer te regenen, dit keer ook met onweer. Ik stap even flink door en na 6 uur ben ik weer terug van deze enerverende tocht. Het is me nog niet eerder gebeurd dat de weersvoorspellingen zo anders uitgekomen zijn, meestal speel ik wat dat betreft ook altijd op veilig!

Maar al met al toch weer een prachtige tocht, veel afwisseling en geen mens tegengekomen bij de beklimming en afdaling van de Trubelstock.

Tour des Alpages

Van Tour des Alpages

Een bergloop van 17km in de buurt. Tja, wat doe je dan? Meedoen natuurlijk! Even boven Sion in Wallis ligt het wintersportplaatsje Anzxc3xa8re, op 1500 meter hoogte. Het kan hier erg heet zijn in Wallis (afgelopen donderdag 35 gr) en dan is een bergloop op 1500m hoogte heerlijk. Maar laat het nu net de afgelopen 24 uur geregend hebben... In Anzxc3xa8re is het bij aankomst niet warmer dan 7 graden, en het regent. De voorspellingen zijn echter goed, de regen zal stoppen en mogelijk breekt er zo nu en dan een waterig zonnetje door. De omkleedruimte hebben ze bedacht in een soort partytenten, lekker frisjes dus.

Van Tour des Alpages

Vlak voor de start breekt een waterig zonnetje door en kun je je zowaar een beetje opwarmen. Het is een druk bezochte loop, enkele honderden deelnemers schat ik in. Voor de zekerheid neem ik toch een jasje mee, mocht het boven (2100m) te koud worden. Na ervaringen met de Zugspitz Extrem Berglauf en de Graubunden Marathon ben ik wel wijzer geworden.

Van Tour des Alpages

Na de start gaat het flink omhoog over ongeveer 3 km naar 1900 meter. Er wordt al snel ge(snel)wandeld. Op veel plaatsen is het pad in het bos erg nat na al de regen die gevallen is.

Van Tour des Alpages

De sneeuwgrens is flink gedaald, goed te zien dat er vanaf 2000m afgelopen uren verse sneeuw gevallen is. We lopen nu over een km of 3 naar het hoogste punt, 2100 meter. Prachtig uitzicht als de wolken even een opening geven.

Van Tour des Alpages

De lange afdaling gaat voornamelijk over smalle blubberige bospaadjes waar ook nog de nodige rotsblokjes uitsteken. Op stukken waar het kan probeer ik nu ook eens lekker hard naar beneden te rennen, vaak word ik dan namelijk ingehaald, nu nauwelijks. Je moet dan uiteraard wel erg goed blijven opletten waar je loopt.

Van Tour des Alpages

Na 1 uur en 41 minuten kom ik binnen, niet kapot of zo omdat het tweede gedeelte toch voornamelijk naar beneden was en meer de techniek dan de conditie een rol speelt. Aangezien de douches gehuisvest zijn in dixi's keer ik maar snel weer campingwaarts om me daar lekker warm te douchen. En dat is wel nodig ook, vanaf m'n voeten tot aan m'n middel zit ik onder een dikke plak modder. Het had beter Tour de Blubber kunnen heten.

Rondje om de Koepel 2009

Wat een luxe, lekker ontspannen op het fietsje naar Lunteren om een halve marathon te lopen. Het parcours loopt dwars door mijn trainingsgebied en heeft 2 klimmetjes en een aantal zandpaden.

Dit jaar is de start voor het eerst in het nieuwe centrum van Lunteren. En ze hebben ook de plaatselijke dorpskomiek als speaker uitgenodigd. Hij kent vele mensen en laat dat ook luid weten met een grap en een grol en natuurlijk in het plaatselijke dialect. Je ziet echt iedereen met een glimlach op z'n gezicht rondlopen. Op een gegeven moment komt er een moedertje op hem toelopen die haar zoon zoekt, die zou namelijk gelopen moeten hebben. Hij speelt helemaal dat hij ontdaan is door dit moedertje dat haar kroos zoekt. Als haar zoon uiteindelijk komt zegt hij dat haar zoon wel groot geworden is... Moedertje is namelijk al 92 en zoonlief schat ik ruim in de 50 ;-)

Om 15:30 starten we en lopen de eerste ronde. De eerste km gaat te snel en pfff, wat is het warm. Ik heb geen idee wie de 10,5 lopen en wie de halve. Ik loop gewoon lekker m'n eigen tempo. De Goudsberg en de Koepel zijn echte tempobrekers, maar ook de gedeelten met mul zand. Na 48 minuten (10,5 km) begin ik aan m'n tweede ronde. Voor en achter me geen loper meer te bekennen. Prompt loop ik ook even fout maar zie het gelukkig snel genoeg. Het gaat nu beduidend langzamer, de warmte speelt me toch te veel parten.

Vlak voordat ik Lunteren weer in ga vertelt iemand dat ik 8e ben. Ok. Toch geen idee hoeveel er achter me lopen, dus misschien wel in de achterhoede. 200 meter voor de finish wordt je begeleid door een scooter die met toeteren iedereen aankondigt dat ik er aan kom. Na 1:39:33 kom ik over de finish, volgens de dorpskomiek nog erg ontspannen.

Na afloop praat ik nog met 2 Edese lopers na in de schaduw van een boom. De prijsuitreiking wacht ik niet meer af, weer lekker uitfietsen naar Barneveld. Leuk zo'n dorpsloop!