Pfaffenberg

Het is maandag 24 maart. Gisteren zijn we aangekomen in Obervellach en ondanks de blauwe lucht gaan vandaag toch de pistes niet open vanwege de wind boven. Dan maar een rondje hardlopen vanuit ons huis, de eerste keer overigens hier.

Vanuit het huis direct een stevige klim, de weg gaat hier zo'n 12% naar boven. Wanneer ik uit de bossen kom dit prachtige uitzicht (westen). Het skigebied ligt achter de witte toppen verderop.

We hebben in ons huis goed bereik met de mobiele telefoon, je kunt wel zien waar dat door komt. Ik moet overigens wel op het asfalt blijven, de bospaden zijn nog onbegaanbaar.

Een klein stukje van de route moet ik toch even door een pak sneeuw naar beneden wandelen. Onder bij het huis is de weg weer schoon. Een man staat daar het weggetje te vegen en kijkt verbaasd naar de passerende hardloper...

Even later kruis ik het spoor weer. En je ziet het goed, hier is echt een klein stationnetje.

Een spoor door de bergen betekent ook flink wat spoorbruggen. Even verderop duikt het spoor overigens een tunnel in om bij Mallnitz weer tevoorschijn te komen.

Een afbeelding die de 4 seizoenen moet verbeelden, blijkbaar aangebracht in 1996.

Even later ben ik na 8 km weer terug bij het huis. De gelopen route:

's Middags wandelen Thirza, Lotte, Sietske en Karen dezelfde route met behulp van mijn Garmin.

Rond de Hoge Duvel

In geen velden of wegen kwam ik de duvel, en ook niet z'n ouwe moer tegen. Er gaan allerlei verhalen over de Hoge Duvel, een heuvel (83,2m hoog) tussen Elspeet en Hoog-Soeren. Er zou een boze geest huizen. Een plaaggeest die er voor zou zorgen dat het fietsen over die heuvel veel zwaarder is dan elders. Ik denk dat ik wel weet waarom de duvel zich afzijdig hield:

Deze tekst kwam ik plotseling tegen, heb wel even de pootjes van de w wat langer gemaakt :)

Vandaag pak ik dus weer een stuk van het Kroondomein Het Loo. Ik parkeer de auto langs de Aardhuisweg, even buiten Uddel. Er is hier een wandelroute uitgezet met houten paaltjes, je kunt kiezen voor 7 of 13 km. Voor joggen kies ik uiteraard die van 13 km.

Zou ziet de route er dus uit. De Hoge Duvel ligt tussen km 3 en 4. Ik heb er niets van gemerkt....

Direct aan het begin al mooie uitzichten, jammer dat de zon niet schijnt.

Het blijft toch een apart gezicht, versteende paddenstoelen op dooie bomen. Je komt ze hier veel tegen, blijkbaar worden dode, geknakte en omgewaaide bomen hier niet weggehaald en laat men de natuur z'n gang gaan.

Veel water kom je hier niet tegen, een bijzondere plek dus hier. Op de stafkaart kan ik het vennetje ook niet terugvinden.

Na bijna 13 km en 1 uur en 20 minuten loopgenot ben ik weer terug bij de parkeerplaats. Een mooie route voor wie van bossen en heide houdt.

Voor alle foto's: klik hier

Kootwijkse veld

De eerste lentedag, temperatuur 15+. Ik houd van rust bij hardlopen, dus een rondje uitgezocht waarvan ik weet dat het hier nooit druk is: het Kootwijkse veld. Desondanks met dit mooie weer toch wel wat mensen tegengekomen.

Deze ruiter staat een opname te maken van een paard met ruiter dat op volle snelheid aan komt stormen. Mooi gezicht en indrukwekkend. Hoe hard kan zo'n paard? 40-50 km/uur?

Zwoegen door het mulle zand. Ik heb m'n ondershirt toch ook maar uitgetrokken. Dit is dan daarmee direct de eerste keer volledig in zomertenue.

Nog een stukje langs het Kootwijkse zand. Ik had hier meer drukte verwacht maar het valt mee.

Ondanks het genieten van natuur en zon gaat het lopen niet zo lekker. Maar dat mag de pret niet drukken. Na 5 kwartier weer terug bij de auto aan de Heetweg. Daar zijn mensen druk bezig een vouwwagen op te zetten. Ik ga even heerlijk in het gras liggen, genietend van de zon en een flesje water.

Assel

Ik heb op papier een mooi rondje rond Assel uitgezet via afstandmeten.nl. Dat is het blauwe lijntje op de kaart, zo'n 18 km. Maar zoals je ziet aan het rode lijntje, de gelopen route, heb ik me er toch niet aan gehouden. Ik wilde wel, maar het kon niet. Er stonden een afrastering aan de westkant van de Asselse hei met meerdere lagen prikkeldraad. Na een paar plaatsen tegen het hek te zijn gelopen was ik ook wat geprikkeld.

Maar goed, laat ik bij het begin beginnen. Ik parkeer de auto bij Assel. Voldoende plek. Om hier te komen ben ik over de onverharde weg tussen Kootwijk en Assel gegaan. Volg vooral TomTom niet naar deze plek, die laat je kilometers omrijden!

Eerst een lang recht pad, de Milligerweg, naar het noordwesten. Langs dit pad een plaats waar je huifkarren kunt huren.

Omdat ik inmiddels wat geprikkeld was ben ik vergeten foto's te maken van de Amersfoortsestraat. tot zover moest ik inderdaad doorlopen voordat ik eindelijk naar het oosten kon. Op een gegeven moment was er een soort verlaging in het hek en ben ik er overheen gestapt en een paar honderd meter door het bos gelopen totdat ik op dit pad terecht kwam. Eindelijk weer op de route!

Een prachtig stuk bos hier. Ontzettend veel stammen met versteende paddenstoelen in alle afmetingen. Ik wou zeggen in alle vormen en maten maar dat is niet zo. De vorm is steeds hetzelfde.

En je ziet het: het zonnetje kwam er ook nog even bij! Ik verlang weer naar de lente.....

Uitzicht over de Asselse hei.

Het gebied is onderdeel van het Kroondomein Het Loo. Aan de kaart te zien kan ik hier nog flink wat routes uitzetten.

Na de Pomphulweg overgestoken te hebben neem ik nog een stuk van het Orderbos mee om vervolgens hier de spoorlijn tussen Amersfoort en Apeldoorn te kruisen.

Via een pad dat wat op en af gaat loop ik de laatste kilometers weer terug naar Assel.

Uiteindelijk zo'n 17,5 km gelopen, weinig mensen tegengekomen. Schitterend gebied, voor herhaling vatbaar.

Voor alle foto's: klik hier