Maanderbos en Hoekelum

Mijn startpunt voor vandaag is de "Tank", vlak bij restaurant De Langenberg, Ede-Oost. Vanaf hier wil ik een ronde van 18km lopen via Hoekelum, Dr. Hartogsweg en de Ginkelse hei.

 

 Zo ziet de route er dan uit die ik heb uitgezet. Ik wil eigenlijk een nieuwe rage starten: figuurlopen. Aan jullie welke associatie je hebt met dit figuur. Jannet liep pas ook al een mooi figuur.

Hoort dit bij de kazerne? Lijkt nu flink aangepakt te worden.

Er zijn vandaag meer mensen actief, zowel lopers als fietsers tegengekomen.

Spoorlijn Ede-Arnhem en v.v.

Rododendrons

Ik ben zojuist over het terrein van kinder- en jeugdpsychiatrie "Karakter" gelopen.

U betreedt landgoed Hoekelum!

Een lange rechte klim.

Ter nagedachtenis van Gerrit van Hoogstraten: "De ontginning dezer bosschen is onder het goede opzigt verrigt van Gerrit van Hoogstraten die vanaf 1820 op Hoekelum als werkbaas zijne trouwe diensten bewijst...."

Via de Baron van Wassenaartunnel onder de A12 door.

Tja, er vast best wel wat te gedenken...

Donkere luchten. Het rommelt hoorbaar.

 

Sysselt.

 

Boven de Ginkelse hei.

 

Na 1 uur en 45 minuten ben ik weer terug bij de auto. Veelal zon gehad maar ook een enkele bui.

 

Voor alle foto's: klik hier

Vresselsbos

Op de terug weg van een klant in Oirschot even gestopt bij het Vresselsbos om een rondje hard te lopen. Het Vresselsbos ligt ten oosten van Nijnsel, net boven Eindhoven. Ik parkeer de auto op een parkeerplaats aan de Vogelsven.

 

Het bos wordt steeds groener.

 

De Hazenputten.

 

 

Nog meer vennen.

 

Tijdens de laatste kilometer door het bos scheert er plotseling een grote vogel van achteren over m'n hoofd heen en raakt m'n haren. Ik schrik me rot. Zit ik in z'n territorium, heeft hij misschien een nest met jongen? Een klein stukje verder valt hij me weer aan en duik ik weg. Ik pak een stok en houdt die boven m'n hoofd. De 3e aanval volgt maar nu blijft hij hoger vliegen. Daarna zie ik 'm niet meer. Dit heb ik nog nooit meegemaakt.

 

Terug bij de auto rust ik even lekker in de zon uit, het is heerlijk weer. Het was maar een klein rondje van 7 km maar toch heerlijk ontspannend om te doen.

 

 

Utrechtse Heuvelrug (Overberg)

Vandaag een rondje over de Utrechtse Heuvelrug tussen Leersum en Overberg. Startpunt is de parkeerplaats aan de Bergweg. Het is droog en zon zou in de loop van de middag tevoorschijn moeten komen.

 

Het eerste landgoed dient zich aan, er zullen er nog veel volgen: Het Hek, De Hoge Ginkel, boswachterij De Amerongse Berg, boswachterij Leersum, landgoed Den Berg. Blijkbaar versnipperd hier.

 

Kale plek in het bos. Groeit vast wel weer aan.

 

Zandverstuiving. De lucht begint te breken.

 

Heel veel mul zand. Hier is nauwelijks hard te lopen...

 

 

Hebben maar weinig zon. Vlak bij Leersum.

 

Bovenop de heuvel een bankje....

 

....lekker van de zon en het uitzicht genieten!

 

Totaal ruim 16km gelopen en ook stukjes gewandeld.

Bruggelen

Helaas vandaag niet zulk mooi weer: motregen en druilerig. Toch een rondje uitgezet, dit keer door "Bruggelen". Ten westen van Beekbergen gelegen.

 

Op de parkeerplaats "Het Leesten" staan toch nog wel een paar auto's. Vooral bezoekers voor de eettent denk ik. Verder enkele mensen die honden uitlaten.

 

Open vlaktes, heuvelig.

Vennetje zonder naam.

Grafheuvel.

De Ugchelse beek. Kunstenaar Paul de Kort heeft hier in opdracht van de gemeente Apeldoorn het project Fossiele Regen gerealiseerd (je ziet op de foto's een aantal druppels):

“Over de oorsprong van het kwelwater: Het water dat in de Ugchelse beek uit de grond naar boven komt kan enkele duizenden jaren oud zijn en van grote diepte komen (circa 150 m). Het kan in dit verband interessant zijn u een voorstelling te maken van het Veluwse landschap van enkele duizenden jaren geleden, toen een regendruppel de grond in zakte om de lange weg door de bodem af te leggen…”.
In het kader van het project ‘kunst langs Sprengen en Beken’ is een veertigtal zilveren druppels geplaatst in het stroomgebied van de Ugchelse beek in Apeldoorn. De druppels liggen soms in kleine groepjes, soms als eenling, dicht bij elkaar of op enige afstand. Ze liggen bij de bron, een splitsing, een watermolen, een waterval, een stuw of een overkluizing. Elke druppel draagt in het oppervlak nog de waterkringen van de ‘fossiele regenbui’. “We zien het omringende landschap weerspiegeld in het glanzende oppervlak van de druppels, of herinneren we ons het duizenden jaren oude landschap waar de regenbui eens viel…?”

Monumentale steen vlak bij de snelweg A1 (op de achtergrond te zien).

Huisje in het bos. Heerlijk stil wonen!

Dicht bij Beekbergen, even het bos uit.

Errruug groen hier.

Terug bij de Leesterhei.

Dit is de route die ik heb gelopen:
 
Totaal 16 km. Moet ik zeker ook nog eens doen bij zonnig weer!

Kootwijkerduin en -veen

Startpunt: parkeerplaats bij afslag Kootwijk op de A1.

 

Het is schitterend weer vandaag, temperatuur net onder de 20 graden.

 

Mijn route slingert vandaag wat rond de spoorlijn en de A1, veelal stukjes niemandsland.

 

Veel paden maar weinig mensen.

 

Bij Kootwijkerveen is het wel wat drukker.

 

Het Nieuw Milligsche Zand, vlak bij de A1. Hier kom ik wel vaker maar ben ik echt nog nooit iemand tegengekomen. Eén van m'n favoriete stekjes.

 

Vanuit het Nieuw Milligsche Zand kun je weer onder de snelweg door en loop je vervolgens tussen spoorlijn en snelweg terug naar Kootwijk.

Alle foto's: klik hier

Lonzaköpfl (2317m)

Top bereikt! Dit keer de berg achter Himmelbauer, de Lonzaköpfl op 2317m.

 

Met de auto ben ik naar Himmelbauer gereden op 1250m hoogte en hier de auto geparkeerd. Het wordt vandaag de mooiste dag van de week, zo'n 25 graden. Bij de start is het 13 graden.

 

Aankomst bij Stanerhauser, voornamelijk vakantieverblijven.

 

De Beschellnighutte op ongeveer 1700 meter.

 

Het eerste sneeuwveldje waar ik nog goed langs kan lopen.

 

Staneralm.

 

Stanerhutte.

 

Vanaf de Staneralm loop ik een heel eind horizontaal op 1900m hoogte langs de bergwand totdat ik bij dit punt kom. Hier gaat het naar boven!

 

Lassacherhohe.

 

Dit sneeuwveld vormt een obstakel, het pad gaat hier recht door heen. Ik besluit de helling aan de linkerkant te nemen en dat pak goed uit.

 

Het is nog een flink stuk lopen maar wel prachtig hier! Het topje links van het midden is mijn einddoel voor vandaag.

 

Ai, dit is een beetje spannend. Over de richel ligt nog een flink pak sneeuw. Ik zal naar de linkerkant moeten.... M'n benen zakken flink weg in de sneeuw maar het gaat goed.

 

Aankomst op de top....

Schoenen uit, lekker liggen op een stukje zacht gras. Ogen dicht en dan bedenken dat je op het dak van de wereld ligt met een afgrond naast je...

Na ongeveer 25 minuten begin ik weer aan de afdaling, eerst weer enigszins vlak over de Lassacher hohe. Op de achtergrond het Mölltal.

Op de terugweg neem ik vanaf 1900m een andere weg dan de heenweg. Een steil pad bijna recht op Himmelbauer aan. Af en toe wat hindernissen door omgevallen bomen en ook veel mierenhopen zoals hier te zien. Onderaan wordt het wat lastig om bij een bosbouwweg te komen. Andersom zou ik deze route nooit gevonden hebben...

Deze mensen waren vanmorgen ook al aan het werk, inmiddels heeft het bassin  al een waterdichte laag gekregen.

Na ruim 11 km ben ik weer terug bij de auto. Naar de top 2 uur en 15 minuten, naar beneden in 1 uur en 45 minuten.

Een mooie tocht met hutten, almen, en bergrichels en natuurlijk het prachtige uitzicht op de top!

Voor alle foto's: klik hier