Vandaag is het mooi wandelweer. De sneeuw ligt nog wel erg laag, dus ik kies een tocht uit op een zuidhelling en een niet te hoge top. Dat is dus bovenstaande route geworden. Van de Christebauerhutte naar de Hummelkopf, dan over de bergkam naar de Bose Nase en dan weer terug.
Bij de parkeerplaats van deze hut staat een bordje met daarop het vriendelijke verzoek om na de wandeling ook hier wat te komen nuttigen en hun parkeerplaats niet alleen te gebruiken als startpunt. Ik heb er achteraf een kop koffie genomen en een fooi gegeven. :)
Groene alpenweiden.
Bomen gekapt om het weidevee ruimte te geven.
Het eerste stukje sneeuw waar ik door heen moet.
De eerste top bereikt, op 1929m hoogte. Op de achtergrond de Hohe Leier waar ik vorig jaar was. Links de Bose Nase waar ik straks naar toe ga.
De Millstattersee.
Sachsenburg, op de splitsing van Drautal en Molltal.
Vanaf de Hummelkopf ga ik weer een stukje terug en daarna steek ik over naar een pad over de bergkam naar de Bose Nase. Dit pad is niet gemarkeerd maar wel goed te zien. Kan niet mis gaan.
Na een paar 100 meter hoogtemeters ben ik bij de Bose Nase op 2220m. Ik hoefde slechts één sneeuwveldje te kruisen.
Hier kom ik dus vandaan, in de verte de Hummelkopf.
Er ligt nog wel heel veel sneeuw boven de 2000m. Dit is de Reisseckgruppe. Ik hoop dat ik komende zomer wel hogerop kan...
Gurglitzen, daar was ik 2 jaar geleden al. Die berg is wat hoger, 2352m.
Ondertussen komt er een andere Bergsteiger, een man van 72 die in Spittal woont. We wisselen van alles uit over bergtochten, woonplaats enz. Hij geeft me een compliment dat mijn Duits vlekkeloos is. Na ruim een half uur op de top daal ik langzaam weer af.
Bergflora in allerlei kleuren.
Nog een laatste foto, ik ben dan al niet ver meer van de Christebauerhutte.
Na 3,5 uur inclusief pauze's ben ik weer terug. Totaal 7,5 km en 725 meter omhoog en omlaag.
Mooie tocht, niet al te zwaar. Technisch eenvoudig.
