Daatselaarsepad (klompenpad)

Vandaag samen met Thirza en Kirsten het Daatselaarspad, een klompenpad van 14km om Renswoude heen. Als startpunt kies ik de parkeerplaats bij camping De Grebbelinie bij Fort Daatselaar.

Het is een waterrijk gebied en daarmee ook veel last van insecten. Ik word al snel gestoken door een horzel.

Bij Fort Daatselaar.

De Slaperdijk.

Kasteel Renswoude.

Bij De Dennen even wat eten en drinken.

Kolossale huizen langs de Groeperkade.

Dit klompenpad heeft veel afwisseling, wel een paar stukjes asfalt, maar heerlijk om te lopen. We waren net op tijd terug bij de auto voor het begon te regenen. In totaal 2 uur en 32 minuten gewandeld over 14,6 km.

Rondommetje Renswoude - Daatselaarsepad

Aan het einde van de middag, bij heerlijk zonnig weer, rondje om Renswoude van 11 km. Grotendeels volg ik een klompenpad: het Daatselaarsepad. Ik parkeer de auto bij Kasteel Resnwoude.

 

Ik loop eerst van het kasteel naar het oosten langs water en paden aan beide zijden. Vervolgens de Slaperdijk op.

 

Het mais staat hoog. Binnenkort de oogst.

 

Fort Daatselaar.

 

Theeschenkerij.

 

Voorbij de Barneveldsestraat loopt de route van het klompenpad officieel via de Wittenoordseweg. Maar je kunt ook een leuk pad (Groeperkade) nemen net ten zuiden hiervan. Je komt aan het einde gewoon weer op het klompenpad.

 

Restaurant De Dennen. Het officiële startpunt van het klompenpad.

 

Werk aan de Engelaar. Iets verderop sla ik de lus van het klompenpad over en ga de Oude Holleweg op naar het oosten.

 

Een klein stukje door het weiland langs de koeien.

 

Terug bij kasteel Renswoude. Ligt er prachtig bij!

 

Na 1 uur en 6 minuten weer terug. Dat was genieten!

Stap terug

Het lijkt er op dat de Albmarathon op 22/10 jongstleden voorlopig mijn laatste marathon/ultra was. Ik heb daarna toch weer wat last van m'n rechterknie maar ook zijn m'n kuiten steeds gevoelig. Vorige week liep ik 26km, een rondje wederom via een stuk van de Grebbelinie (hierboven Daatselaar), maar het ging gewoon niet lekker. Knie, kuiten, linkervoet. Ik was blij dat ik weer terug was bij de auto.

Ik ga nu maar eens een winterslaap houden en alleen af en toe een uurtje lopen of wat langer wandelen in de natuur. In de lente zie ik dan wel weer verder afhankelijk van hoe het gaat. Gisteren, na een week niet hardlopen, weer een uurtje over het Wekeromse Zand.

PS: ik blijf wel berichten van de tochtjes die ik maak....