Kleinfragant-Lussenlacke-Saustellscharte-Top-Stollenbahn

 

Vandaag een ronde vanaf Innerfragant (1188m) via de Saustellscharte naar de Stollenbahn en dan met de trein terug naar het dal.

Een erg oud bordje. Kun je beter niet volgen omdat de weg bijna onvindbaar is. Vrijwel geen markeringen.

Schmidbodenhuette op 1813m.

Joergerhuette

Patschghuette, daar ga ik straks naar rechts naar de Lussenlacke.

De Patschghuette achter me gelaten. Er staat hier geen bordje maar het pad is wel goed gemarkeerd.

Hier doe je het allemaal voor. Heerlijk wandelen over de almen.

Uiteraard ben je niet alleen, de koeien genieten er ook van.

De Lussenlacke op 2227m

De Stoissispitz. Hier wilde ik eigenlijk nog naar boven, maar dat bewaar ik voor een andere keer.

Ik ga weer verder naar de Saustellscharte. Hier de Ochsnerhuette.

Aankomst bij de Sadnig Hoehenweg.

Saustellscharte op 2560m.

Hier ga ik nog even verder naar een naamloze top.

Naamloze top op 2604m.

Sandfeldkopf.

Na een ruime pauze ga ik weer op weg

Schwarzsee

En weer terug bij de Bergbahn op 2200m. Met de trein weer naar beneden.

Totaal bijna 6 uur onderweg geweest met 1600hm.

Hinteregger Sonnblick (2515m)

 

Op de Facebook groep Wanderbares Kaernten zag ik regelmatig een verslag voorbijkomen van de bergtocht naar de Hinteregger Sonnblick (2515m). Er lopen geen gemarkeerde wandelpaden naar toe. Daarom van iemand de route gedownload en in mijn Garmin gezet.

Startpunt is de parkeerplaats vlak voor de Kohlmaier Hutte op 1394m hoogte.

Ik ben om 04:45 uur opgestaan en om 06:15 uur start ik vanaf hier. De aanloop is door een breed dal waar de Reinitzbach door heen loopt. Ook worden hier veel koeien gehouden.

Ter hoogte van de Ruppalm gaat er een goed onderhouden "serpentinen" pad naar de Rossalm.

Aankomst op de Rossalm, de eerste berghut in zicht (ongeveer 1900m).

Het goed begaanbare pad loopt tot aan deze tweede ommuurde hut. Nu wordt het navigeren m.b.v. de Garmin en natuurlijk zelf goed kijken. Mijn doel is midden achter te zien: de Hinteregger Sonnblick.

Er liggen een aantal zeer natte gedeelten, Moos genoemd. Koeien staan te grazen en te drinken aan de rand.

Terugblik: Millstaetter See

Zojuist tussen deze koeien door gelopen die je nieuwsgierig aankijken.

Immer gerade aus

Over dit stuk naar de scharte.

Op de Scharte aangekomen kun je de top met het kruis al zien.

Maar ik ben niet de eerste, deze koeien aan de andere kant van de top staan al rustig te grazen...

Van links naar rechts: Bose Nase, Gurglitzen, Hocheck. Op de eerste twee was ik al eerder.

Hier kom ik net vandaan, was nog wel redelijk steil. De hoekige spits links van het midden is de Hochkedl. Daar was ik ook al eens eerder.

Links de Kleine Leier, in het midden de Hohe Leier (ook daar was ik al eens eerder)

Door dit dal met de Rossalm ben ik naar boven gekomen.

Na een half uurtje pauze daal ik weer af maar nu niet via de Rossalm maar ik buig al snel af naar het oosten/noorden waarbij ik bij dit hekje kom. Voorbij dit hekje loopt een goed zichtbaar pad naar een meertje (Hartriegelsee).

Daar is het meertje. Vanaf nu is het pad veel moeilijker te vinden.

Prachtig uitzicht op de Konigsangerspitze, Rosskopf en Gmeineck.

Nu ter hoogte van het meertje,

Bespiegelingen...

Vanaf het meertje volg ik weer het hoofdpad naar het begin terug.

Na 13,2 km en 1100 hoogtemeters ben ik weer terug bij de auto in 5 uur en 17 minuten inclusief pauzes.

Even los van de eentonige aanlooproute een prachtige wandeling.