Time out

 
Je hebt het waarschijnlijk al gemerkt, er wordt al even niets meer uitgezonden. Er wordt niet meer hardgelopen (alsof ik dat ooit kon..), ik loop wel van de ene naar de andere specialist. Klachten bij het hardlopen houden aan en worden weer erger. Oorzaak en gevolg maar eens omdraaien, misschien is de rechterknie wel de ontregelende factor die het scheve gestel veroorzaakt. Deze knie is nu erg instabiel, soms pijnlijk. De sportarts voelt iets wegspringen bij m'n knieschijf, precies op de plek waar ik het pijntje altijd voel (na de Zuiderzeeronde in heftige mate). Misschien een plica, dus een MRI moet uitsluitsel geven.

Vandaag wel even door het bos 5 km gewandeld, dat gaat gelukkig nog wel!

To be continued....

Krakkemikkigheid troef

Sta ik ook op instorten? Nou, dat zal wel meevallen. Maar feit is wel dat ik vanaf de Zuiderzeeloop nog niet echt lekker gelopen heb. Nadat ik overigens tussen half december en half januari ook al even droog stond qua lopen.
In de Null-Lauf uitgestapt door pijn in de rechter kuit. Vervolgens bleek (eigen ingeving) mijn heup weer scheef te staan en is rechtgezet. Daarna ging het snel beter en liep ik een paar weken probleemloos (André's Kromme Rijn Marathon, Martin's loopje en eerste etappe's Zuiderzeeloop).
De opgelopen scheenbeenblesuure bij de Zuiderzeeloop noopte mij tot rust (bijna 3 weken), wel ondertussen gefietst. Weer rustig gaan lopen en opbouwen en in Diever 28 km gedaan. Bespeur wel steeds kleine pijntjes rondom knieen en soms ook andere plekjes. Vorige week bedenk ik me ineens dat het toch niet weer zo is dat m'n heup scheef staat......
En ja hoor, eerst zelf getest (ben inmiddels ervaren) en dan naar sportfysio Ronald Dercksen in Amerongen die hetzelfde constateert. Hij heeft me weer rechtgezet en geadviseerd verder onderzoek te doen (loopanalyse, voetstand) bij hem. Die afspraak hebben we maar direct gemaakt. Ik heb al wel een heel dun inlegzooltje meegekregen voor onder de rechter hak. Het zou goed kunnen zijn dat bij grote vermoeidheid de heup makkelijker de neiging heeft weg te zakken, bijvoorbeeld bij zo'n etappeloop. Ook ben ik begonnen aan het versterken van de spieren rondom de heup, vooral de (schuine) buikspieren (daar zit vooral mijn "zwakte") maar ook de bovenbeenspieren.
Ik houd niet zo van al die nevenzaken en nevenoefeningen maar wil ik die leuke lange lopen blijven doen zal ik er toch aan moeten gaan werken. Ik heb inmiddels ook een hometrainer thuis staan voor de nodige alternatieve training.
Maar goed, afgelopen vrijdag dus weer rechtgezet, wil ik zondagmiddag nog een duurloopje doen.... word ik ook nog een beetje ziek. Dat kan er ook nog wel bij. Gistermiddag toch nog even gelopen 9 km, wel lekker maar o zo krakkemikkig. Morgen maar weer eens een stukkie proberen.

2010

Het nieuwe jaar is begonnen na een leuk en afwisselend loopjaar 2009. Helaas start ik het nieuwe jaar dus met een blessure. Afgelopen week mocht ik gelukkig weer afwisselend een uur wandelen/hardlopen in setjes van 5x3 oplopend naar 5x6 minuten hardlopen. En wat duren die tussenliggende wandelpauze's dan lang, zeker bij dat koude weer. Maar het was desondanks weer heerlijk. Gelopen:

za: 5x9/3
zo: 5x8/4
ma: 5x7/5
di: rust
wo: 5x6/6
do: rustig wisselduurloopje (wandelen/dribbelen)
vr: rust

Bij de laatste training ging het echter helemaal niet lekker. Niet dat ik de geirriteerde plek voelde, dat gaat verder wel goed. Maar het liep nogal stram, pijntjes hier en daar. En ook nog onderuit gegaan op een glad stukje. En nu achteraf o.a. een stijve linker knieholte. Ik heb dit al wel eerder meegemaakt bij verkeerde schoenen en die keer met een scheve heup na een skibotsing.

Ik begin me nu af te vragen of m'n schoenen er niet mee te maken kunnen hebben. Ik gebruik weliswaar al jaren hetzelfde model (Asics GT 2110) die ik op voorraad heb ingekocht. Ik heb een nieuw paar in gebruik genomen in oktober en die voelden al direct wat anders aan (harder) maar daar heb ik geen aandacht aan besteed, gewoon nieuwigheid. Wel steeds afgewisseld met m'n oudere paren. Maar allengs steeds meer op gaan lopen en de laatste week alleen maar op de nieuwe gewandeld/gelopen.

Ik zal volgende week de sportfysio eens vragen te kijken naar m'n loophouding en de andere klachtjes die ik nu ondervind. Misschien komen we de oorzaak van deze klachten wel op het spoor. Vanaf morgen maar eens even alleen op de oude schoenen lopen, die kunnen nog wel een paar 100 km.

Dit "gedoe" hindert me wel even in de plannenmakerij. Het feit dat ik me nog niet ingeschreven heb voor de Galgenbergmarathon of de Midwintermarathon heeft te maken met project Z. "Z" moet namelijk plaatsvinden in de voorjaarsvakantie maar wanneer de blessure niet snel verdwijnt zal ik deze moeten uitstellen naar wss de eerste week van april. Het is dus niet een georganiseerde wedstrijd maar iets dat ik zelf ga organiseren (anders kan ik het niet even verplaatsen) en ontzettend veel zin in heb en supergemotiveerd voor ben. Het is verder en zwaarder dan ik ooit gedaan heb. Ik houd het nog vaag omdat ik eerst zeker wil zijn dat het rond komt. Het oordeel van Ronald Dercksen (sportfysio) volgende week is daar onderdeel van.

Verder heb ik voor de zomervakantie in Alpenland ook al weer 2 schitterende berglopen op het programma, een bergmarathon en zelfs een bergultraloop met vele hoogtemeters. Bij leven een welzijn wordt dat weer genieten! En veel trainen natuurlijk.... Maar ook het voorbereiden en uitzoeken geeft mij al veel voorplezier.

Rest mij nog de lezers van mijn weblog een goed en gezond 2010 toe te wensen. En voor de lopers onder ons weer veel loopplezier!

Dat wordt fietsen...

Eindelijk kan ik dan vanmiddag bij de sportfysiotherapeut terecht. De dagen na de Null Lauf was mijn rechterkuit behoorlijk verdikt en aanvankelijk ook nog pijnlijk. Ik kan precies aanwijzen waar de pijn zit, ook nu nog alhoewel ik er bij het normaal lopen geen last van heb.

Ik moet van Ronald Dercksen wat oefeningetjes doen en wanneer ik op het uiterste van m'n tenen moet gaan staan voel ik de pijn terugkomen. M'n rechter kuit heeft nog steeds een grotere omvang dan de linker, zo'n 1,5 cm. Er zit dus nog vocht in. Iets is geirriteerd.

Constateren waar de irritatie nu zit en de gevolgen die dat had is xc3xa9xc3xa9n, maar zoeken naar de oorzaak is wat anders. Is het plotseling op komen zetten of is het er langzaam in geslopen? Ik kan me geen verstapping o.i.d. herinneren. Maar nu achteraf bedenk ik me wel dat ik zaterdag 3 december een zeer snelle 10 heb gelopen, iets dat ik niet vaak doe. De dag er na ging het mis bij de duurloop van 22 km. Na 20 km stond ik met een pijnlijke kuit stil. Waarschijnlijk iets geforceerd. Een week rust heeft vervolgens niet geholpen want bij de Null Lauf kwam ik weer stil te staan.

De betreffende spiergroep wordt snel gevonden en flink onder handen genomen. Eerst flink pijnlijk maar later voel ik het minder. Onderwijl praten we over hardlopen, etappelopen. Hij gaat in Schotland lopen, ik heb weer plannen in de Alpen.

En dan de conclusie: "Je mag 2 tot 3 weken niet hardlopen, dat is echt niet verstandig". Die laatste toevoeging wordt er denk ik bij gezegd omdat hij weet dat ik graag weer snel wil lopen. Ik moet wel blijven bewegen, het moet blijven pompen. Ik baal van deze mededeling, ik hoopte snel weer te kunnen lopen. Maar vergeleken met het bericht dat een goede loopkennis deze week kreeg is dit niets. Hij mag helemaal niet meer lopen. Waar maak ik me dan druk om?

Ik moet dus blijven bewegen, maar hoe dan? Zwemmen vind ik niet leuk, sportschool is zo benauwend. Dan maar gaan fietsen? Zoals elke Nederlander heb ik natuurlijk wel een fiets maar om daar nou mee te gaan sporten.... Alhoewel, in mijn diensttijd heb ik wel eens een 1/4 triathlon gedaan op een dienstfiets. Was wel hilarisch. Misschien moet ik maar eens een sportfiets aanschaffen, iets tussen een wegfiets en een mountainbike. Geen idee of zoiets bestaat.

Morgen op de fiets, volgende week woensdag weer naar de Amerongen voor fysiotherapie. En als ik weer mag lopen zal Ronald nog kijken m.b.v. loopanalyse of hij daar nog een oorzaak in kan vinden.

Zuiderzee(marathon)ballade

Het wordt warm...

Tja, da's pech. De voorspellingen zijn dusdanig dat het zaterdag warm wordt met de hoogst te bereiken temperatuur om ongeveer 17:00 uur, en wel 24 graden! En we starten om 16:45 uur....

De benodigde 4:15 per km zal lastig worden. Maar, die niet waagt, die niet wint. In ieder geval proberen niet sneller dan dit tempo te starten en vervolgens zie ik wel waar het schip strandt, ik hoop pas na de finish. Hopelijk ook veel sponsposten.

Hartlopen

Nee, geen tikfout in de titel. Ik ga eens meer op hartslag lopen dan zomaar hardlopen. Alleen is de vraag welke hartslag? 70%, 80%, 85% of 90% van de maximale hartslag? Waar ligt de grens dat mijn maag nog wel blijft functioneren?

Ik heb daarom eens de gegevens van een aantal marathons (of langer) naast elkaar gelegd. Een belangrijke factor die ik hierbij ook heb meegenomen is het weer van die dag en dan met name de temperatuur. En de uitkomst vind ik vrij frappant. Ik heb gekeken naar de gemiddelde hartslag over de eerste helft van de wedstrijd en de consequentie die dit had voor het verloop van de rest.

Bij warm weer (20 gr en hoger, open zon) en HRgem van 170 (89%) gaat het fout in de 2e helft. Bij koel/koud weer gaat het bij HRgem 170 meestal goed. Bij warm weer en HRgem van 160 (84%) gaat het ook weer goed. Verder wijzen rustige trainingslopen ook uit dat mijn maag blijft functioneren. Uitzonderingen op deze bevindingen zijn echter wel te vinden maar die worden vooral veroorzaakt door te weinig drinken vanaf het begin.

Het is dus nu de kunst om bij de start van een wedstrijd een juiste inschatting te maken voor de wenselijke hartslag in de eerste helft. Als richtlijn houd ik maar de getallen max 160 aan voor warme dagen en max 170 voor koel weer. Zelfs dit is nog vrij hoog denk ik, beter is nog om de bpm's nog lager te houden zodat de tweede helft versneld kan worden (negatieve split). Tempo mag dus de eerste helft geen leidraad zijn!

Trubelstock

Van Trubelstock

Vandaag weer een lange bergwandeling, startend in Aminona op zo'n 1500 meter hoogte om 06:15 uur. Het doel is de Trubelstock, een bergtop van 3000m die vanuit het dal duidelijk te zien is door z'n markante vorm, op de foto hierboven helemaal rechts. De weersvoorspellingen zijn dusdanig dat ik geen slecht weer hoef te verwachten.

Van Trubelstock

Na een korte klim vanuit Aminona loop ik een tijdje langs een waterkanaaltje, onderdeel van de watervoorziening voor het dal. In dit geval de Bisse du Tsittoret. Op diverse plekken daarbij ook weer mooie watervallen. Die blijven toch altijd boeiend!

Van Trubelstock

De tocht voert langs bergweitjes met veel koeien en schapen. Regelmatig moet ik er om heen lopen omdat ze geen duimbreed wijken van het pad waar ik over moet. Uiteindelijk kom ik op 2650 meter op deze richel en moet dan links om de top die hier in beeld is. Begroeiing is nu helemaal afwezig, enkel nog rotsblokken, leisteen en sneeuw.

Van Trubelstock

Wanneer ik aan de laatste echte beklimming wil beginnen voel ik ineens spetters op m'n armen. Ik kijk om en schrik, een zeer donkere lucht met sluiers regen er onder komen rap mijn kant op. Ik zie nergens zo snel een plek waar ik wat beschutting kan vinden. Er steekt nu ook een kleine storm op, de regenponcho die ik aangetrokken heb kan de wind niet aan en scheurt in flarden uiteen. Ik duik toch maar achter een rotsblok en trek de restanten van de regenponcho om me heen en blijf zo een minuut of 15 zitten. De regen gaat over in hagel wat natuurlijk ook een voordeel kan zijn omdat je dan minder nat word. Het koelt ook enorm af maar ik kan nu geen fleece trui aantrekken in deze omstandigheden.

Wanneer de regen en de wind minderen besluit ik toch nog snel even naar de top te gaan, ik ben hier immers niet voor niets gekomen. De top ligt volgens de statistieken op 2998m en dus houd ik m'n Garmin even zo hoog mogelijk om toch de 3000m te halen en dat lukt. Na het maken van een paar foto's daal ik snel weer af tot op een punt waar ik minder last van de wind heb.

Van Trubelstock

De fleece trui geeft lekker wat warmte maar voeten en handen tintelen nog wat. Er moeten verschilende sneeuwvelden gepasseerd worden, de grootste hiervan is zeker een paar honderd meter. Aangezien er recente sporen zijn durf ik er ook wel over heen.

Van Trubelstock

Halverwege de terugweg breekt er een waterig zonnetje door en neem ik lekker even een wat langere pauze. Niet bij deze koeien overigens want die zijn me net wat te nieuwsgierig.

Een kilometer voordat ik bij de auto ben begint het weer te regenen, dit keer ook met onweer. Ik stap even flink door en na 6 uur ben ik weer terug van deze enerverende tocht. Het is me nog niet eerder gebeurd dat de weersvoorspellingen zo anders uitgekomen zijn, meestal speel ik wat dat betreft ook altijd op veilig!

Maar al met al toch weer een prachtige tocht, veel afwisseling en geen mens tegengekomen bij de beklimming en afdaling van de Trubelstock.

Oetscher - dag 2

Van Lackenhof - dag 2

Vanmorgen vroeg op om een kleine bergwandeling te maken. Waarom vroeg? De weersvoorspellingen geven aan dat het 's middags stevig gaat regenen en 's morgen droog blijft. Het is zo vroeg al drukkend warm, de eerste meters naar boven zweet ik al behoorlijk! Het doel is de Kleiner Oetscher, het kleinere broertje van de Oetscher die we zondag al mogen beklimmen. Ik start op 850m hoogte om uiteindelijk na 1 uur en 20 min op de top te zijn van 1557m.

Terwijl ik het laatste stuk van de Riffelsattel (1280m) naar de top loop wordt ik steeds meer belaagd door vliegen. Nu heb ik daar wel vaker last van, ze schijnen op mijn zweetgeur af te komen. Maar dit keer is het echt ongelooflijk, als ik naar boven kijk ziet het echt helemaal zwart van de vliegen en het gezoem is niet van de lucht. Wanneer ik langzaam loop worden ze brutaal en gaan overal op m'n onbedekte delen zitten. Ik loop dus stevig door en op open gedeelten waar een briesje staat nemen ze meer afstand. Op de top blijf ik rondjes lopen totdat ik opgedroogd ben, een paar honderd vliegen taaien nu af. Het bovenstaande filmpje maak ik daarna, kijk vooral eens in het tweede gedeelte, dan zie je een heleboel ijdele vliegen voor de lens langs komen!

Van Lackenhof - dag 2

Op de terugweg ga ik nog even door het dorpje Lackenhof. En zoals het hoort: elk dorpje heeft hier z'n kerkje. Er zwerven allemaal groepjes kinderen door het dorp met vragenformulieren, waarschijnlijk een speurtocht. Regelmatig wordt mij wat gevraagd maar dan zien/horen ze al snel dat ik niet van hier ben.

Van Lackenhof - dag 2

Na het eten ga ik naar de Jugendherberge om m'n Startunterlagen op te halen. Om acht uur verzamelt iedereen zich in de kantine. De organisatie geeft een toelichting op de te lopen route komende dagen en waar de moeilijke punten zitten. Het is onder andere niet de bedoeling om een bodycheck uit te delen wanneer je op smalle paadjes langs argeloze wandelaars rent.

Van Lackenhof - dag 2

Naast me blijkt een Oostenrijkse man te zitten (Herbert) die, hoe toevallig, in hetzelfde huis zit als ik. Het is ondertussen hard gaan regenen buiten en nu moeten we nog lopend terug. Laat ik nu net een zeer speciale paraplu bij me hebben die zelfs stormen kan weerstaan. Alleen kan er maar 1 persoon goed onder. Maar ach, we houden het een beetje droog.

En de buit van vandaag:

Van Lackenhof - dag 2

Een paar Nike trailschoenen, een Odlo tight en een startnummer. Maar vooral veel plezier natuurlijk de komende dagen!

Garmin Forerunner als meetinstrument?

De Garmin Forerunner lijkt akelig nauwkeurig. Afstanden en hoogtes worden tot op de meter nauwkeurig weergegeven. En dit allemaal door een uiterst geavanceerde GPS ontvanger. Steeds vaker wordt de lengte van het parcours bediscussieerd en de meting van de Forerunner voor waar aangenomen.

In wedstrijdverslagen zie je uitspraken als: "het parcours was 10,13 km lang", "omgerekend naar 10 km liep ik dus een tijd van x:xx". Ook wordt schande gesproken over de onjuistheid van de lengte van een parcours of worden zelfs gecertificeerde parcoursen ter discussie gesteld. En dat allemaal omdat de GPS afstand X aangeeft. Overigens hoor je bijna nooit over parcoursen die te kort zijn, dat is natuurlijk niet leuk qua omrekening... "Dat zal wel aan het verminderde bereik onder de bomen hebben gelegen".

Het moge duidelijk zijn dat ik hier nogal de kriebels van krijg wanneer ik dit soort opmerkingen met 2 cijfers achter de komma lees. Een afwijking van 2% is heel normaal. Zelfs op een lange rechte weg krijg je nog een afwijking. Ik ga zelf nooit uit van de meting van de Garmin maar exporteer de gelopen route naar een programma waar ik het op stafkaarten nameet via de gelopen paden. Over het algemeen geeft de Forerunner bij kloppende afstanden teveel km's aan. Bij de halve marathon tussen de 21,1-21,3 en bij de marathon 42,3-42,5. Wanneer een gelopen wedstrijd hiervan afwijkt ga ik pas nameten.

Dit was het geval in Diever, en zelfs tot tweemaal toe bij de Drents Friese Wold Marathon. In 2007 hebben we ongeveer 700 meter te weinig gelopen en in 2008 900 meter. Reden voor mij om m'n PR toen weer naar beneden bij te stellen. Dit jaar wees de Garmin na parcourscorrecties gelukkig weer 42,4 aan, een vertrouwde waarde. Het kan dus inderdaad via de kaartmeting die ik voor hen heb uitgevoerd.

Afgelopen weekend werd de Lenteloop in Eerbeek gehouden en bij twee verslagen las ik dat de Garmin bij de halve marathon 20,5 km aanwees. Mijn eerste gedachte was: "Dat is eerlijk om het te vermelden". Maar ook aanleiding om het te controleren op de stafkaart. Als verzamelaar had ik het bestand al opgevraagd bij xc3xa9xc3xa9n van de lopers, en inderdaad, het parcours komt ruim 600m te kort, toch al snel enkele minuten. En dat terwijl de organisatie het parcours, met een keerlus die er al in zat, heel gemakkelijk precies op 21,1 km had kunnen afpalen. Jammer... je zal maar net een goede dag hebben gehad....

In de prxc3xa9-GPS-tijd hadden we geen weet van deze afwijkingen bij met name de regionale loopjes en namen we de opgegeven parcourlengtes voor waar aan. Nu worden de organisaties meer onder "druk" gezet, onder andere door mij, om parcoursen goed na te meten. Bij voorkeur natuurlijk volgens de KNAU meetmethode maar ook via mijn methode kom je al aardig in de richting. Exact opmeten kan bijna niet, een afwijking van +/- 100m op een marathon lijkt me toch geen probleem.

Het antwoord op de titel van dit bericht is dus JA en NEE. Ja, handig om later op kaarten na te kunnen meten of voor km-tijden tijdens het lopen. Nee, exacte afstanden alleen in combinatie met andere meettechnieken te bepalen.

Sportmedisch onderzoek

Drie en een half jaar geleden heb ik ook al eens een groot sportmedisch onderzoek laten verrichten bij het SMA te Amerongen. Bij het inschrijven recentelijk voor een loop in Frankrijk bleek ik een Certificat Medical aan te moeten leveren. Mijn huisarts gaf aan dat dit door een onafhankelijke arts dient te gebeuren. Dus combineerde ik direct maar 2 dingen, weer eens een sportmedisch onderzoek en daarmee ook direct een "keuring".

Aan het einde van de middag dus naar Amerongen waar een assistente (in opleiding) het grootste deel van het onderzoek voor haar rekening neemt: vragenlijsten doornemen, blessureverleden, lengte en gewicht meten, ogentest, vetpercentage, bloeddruk, longvolume enz. Net als de vorige keer steek ik vooral t.a.v. de longinhoud af bij de gemiddelde populatie, namelijk een groot volume (166% t.o.v het gemiddelde)!

De inspanningstest doe ik dit keer op de loopband. Hierbij is de sportarts, Guido Vroemen, zelf ook aanwezig. Eerst allemaal plakkers op je lichaam en vervolgens draadjes (elektroden) er aan vastgeklikt en een band die de draadjes uit de buurt van de zwaaiende armen moet houden. We starten 2 minuten op 10 km/uur hetgeen steeds verder wordt opgevoerd met steeds 1 km/uur. Bij 15 km/uur begin ik al aardig buiten adem te raken. Eigenlijk loop ik nooit harder dan 15, ik houd niet van die intensieve trainingen. En dat merk ik nu ook. Na 2 minuten wordt de snelheid, met mijn goedkeuring, verhoogd naar 16 km/uur. Oei, dat is snel. Ik moet dit ook weer 2 minuten volhouden. Dat lukt net en dan geef ik aan niet verder te kunnen versnellen en wandel ik even rustig uit zodat men ook kan zien hoe snel de hartslag weer afneemt.

Tot mijn verbazing is de maximale hartslag wederom 184, net als in 2005. Ik had echt verwacht dat het met lopen hoger zou zijn, immers bij een halve marathon loop ik vaak met een gemiddelde van 180-182. En het lijkt me sterk dat ik 21km kan hardlopen op bijna 100%. Guido heeft er ook geen verklaring voor. Zelf denk ik dat het komt omdat ik te weinig snelheid kan ontwikkelen om een echte HFmax te bepalen. Ik moet toch eigenlijk wel 18km/uur kunnen lopen.

Ik denk dat ik de komende maanden maar eens wat vaker zelf deze test ga doen en misschien toch zo af en toe eens kortere intervallen dan 6x1000, bijvoorbeeld 10x500 of zo.

Het rapport wordt na het bloedonderzoek opgestuurd en dan ontvang ik ook direct mijn Certificat Medical.

Parcours Drents Friese Wold Marathon

Van Parcours Drents Friese Wold Marathon

De laatste 2 edities was er wat discussie over juistheid van de lengte van deze prachtige natuurmarathon. Nu hoeft een marathon wat mij betreft niet op de meter te kloppen maar toch wel bij benadering 42,2km. In 2007 bleken een aantal GPS horloges rond de 41.6 aan te wijzen en in 2008 zelfs 41.3. Overigens waren de parcoursen van die 2 edities ook niet geheel gelijk qua startplek.

Aangezien ik graag met kaarten en digitale hulpmiddelen pruts ben ik xc3xa9xc3xa9n en ander eens nagegaan voor dit parcours. De gelopen route van vorig jaar heb ik uiteraard nog beschikbaar en uitgezet op gedetailleerde kaarten. De Forerunner heeft z'n werk toen goed gedaan aangezien nergens een significante afwijking van de bos-, heide- en fietspaadjes is te bespeuren. Ik heb de route vervolgens m.b.v. Oziexplorer nogmaals handmatig nagemeten maar kwam ook toen weer op 41,3 km uit. Dan kan ik toch niet anders concluderen dan dat het parcours te kort was (mijn PR van destijds heb ik toen ook weer bijgesteld).

Ik heb contact gezocht met de organisatie van deze marathon (St. Sport Promotie Diever) en hun ook de kaarten laten zien. Zoals ik al vermoedde had er vorig jaar nog een tweede rondje door het dorp gelopen moeten worden. De voorfietsers waren echter na het eerste rondje al direct richting het Drents Friese Wold gegaan, waarschijnlijk omdat dit ook bij de "28km" het geval was die een kwartier eerder startten. "Er was toen geen redden meer aan..." aldus Jan Winters van deze sympathieke organisatie. Verder haalde hij er nog kleine afwijking uit waar we juist iets te veel hebben gelopen. Al met al de ontbrekende 900 meter.

Ik heb inmiddels in samenwerking met de organisatie alle afstanden van de DFWM op de kaart uitgezet en van de marathon een exemplaar in MapMyRun gezet, zie: Parcours Drents Friese Wold Marathon. Maar je kunt ze ook als plaatjes in mijn album bekijken via deze link.

DFWM editie 2008

De tijd is niet het belangrijkste element bij het lopen van deze marathon. Sterker nog, hoe langer je er over doet des te langer kun je genieten van dit soort doorzichtjes, zeker als het weer nog een beetje meewerkt. Maar ja, zoals het spreekwoord zegt: maart roert z'n staart. In 2005 werd 'ie nog afgelast vanwege de sneeuw in het bos terwijl we in 2007 al zo'n beetje de eerste lentedag beleefden en we korte broek en t-shirt liepen. Bij deze marathon komt er dus bijna altijd een tevreden loper over de finish: of omdat je een mooie tijd hebt gelopen of omdat je gewoon hebt genoten van het landschap.

Op zaterdag 14 maart is de volgende editie en ik zie er weer naar uit om hier te lopen!

Foto's wintersport

 

   

Goldener Oktober

Bij de weersberichten in Bayern en Oostenrijk heeft men het steeds over Goldener Oktober. Vaak is er in de eerste helft van oktober een langere periode met mooi weer. Nadat de mist is opgetrokken volgt er een mooie dag met temperaturen tot 20 graden. Door de dauw zijn de geel/rood/oranje gekleurde bomen 's morgens nog nat en geven in de zon een prachtig gouden kleurenspel onder een staalblauwe hemel.

Zo ook dit jaar! Het wordt de komende dagen mooi weer. 's Nachts koelt het behoorlijk af, er ontstaat nevel in de dalen en 's morgens verdampt deze weer en wordt het overdags zo'n 20 graden. Prachtig weer om te lopen dus. Een paar dagen geleden lag er nog 50 cm sneeuw op de toppen.
Op de achtergrond de top van de Hohe Salve waar zaterdag de finish van de marathon ligt. Bovenop zal het dan zo'n 12 graden zijn maar in de zon voelt het natuurlijk veel warmer.
Maar morgenavond eerst een 10km wedstrijd. Vorig jaar liep ik die net onder de 45 minuten en was ik bang dat ik daar last van zou hebben de volgende dag bij de Kaisermarathon. Maar dat bleek niet het geval te zijn. Ik ga maar weer uit van 45 minuten. Het goud op die afstand ging vorig jaar naar Jonathan Koilegei (Kenia) die onder de 30 minuten liep. Jonathan Wyatt die het eindklassement won finishte als 4e in 30:50.

De route van de Kaisermarathon is het hele jaar uitgezet en komt hier vlak langs het huisje dat ik gehuurd heb.
Ik ben hier vanmiddag om 13:45 uur aangekomen na een voorspoedige rit door Duitsland. Het laatste stuk nog door de prachtige gouden bossen van Bayern gereden om een file te ontwijken.
Ik heb er zin in!

Webcam Hohe Salve

Webcam Hohe Salve (Tour de Tirol 10-12 oktober)

Udersleben

Gisteren na een uur of 5 rijden aangekomen in Udersleben, een gehucht in de buurt van Bad Frankenhausen.
In het dorpje kom je de meest uiteenlopende bouw tegen, een enorm contrast van modern en oud en vervallen. We hebben hier een klein huisje gehuurd (niet die op de foto). Blijkt dat we aan de looproute zitten van morgen. Het bordje geeft aan dat er nog 7 km te lopen is. Kan ik hier morgen na 35 km altijd even een noodstop maken.
Even voorbij het 7 km bordje gaan we dan rechts naar boven. Volgens verhalen een mentaal zwaar punt.
's Avonds zijn we nog even naar een lokale kroeg c.q. pizzeria geweest waar naast de baas nog een andere gast aanwezig was, een voormalig Oost-Duitser, Mario. Was erg gezellig, alhoewel het dialect soms bijna niet te verstaan was. Er kwamen veel onderwerpen voorbij: finale 1974, de Euro, de voormalige grens tussen west en oost, toerisme, Wenen (dure stad!), de brandweergarage, enz. Mario wist overigens nog bijna meer spelers van het Nederlands elftal te noemen uit 1974 dan wij.
Vandaag gaan we met de fiets maar eens wat parcoursverkenning doen.

Pasen 2008

De dienst begon Eerste Paasdag met het indrukwekkende lied van Sandy Patty waarin ze de lijdensweg van Jezus bezingt. Tijdens de ochtendtraining vandaag steeds mee in m'n hoofd gelopen.

Nieuwe schoenen - oud model

Hier staan ze dan op een rij. Mag ik je mijn huidige loopvriendjes voorstellen:
Helemaal links in het grijs/rood, de Asics 2100. Een nabestelling toen eigenlijk de 2110 al lang op de markt was. Loopt wel lekker maar voorin te ruim voor mij. Vooral bergaf merkbaar onder de voorvoet.
Dan de tweede van links in het grijs/oranje. De 2110, een heerlijke schoen. Past goed, bruikbaar in alle omstandigheden voor mij. Is al het derde paar 2110 dat ik heb, loop er nog steeds goed op maar slijtage slaat helaas toe. Heeft al heel wat berglopen meegemaakt.
Het stelletje daarnaast in het wit/rood is een uitspatting van mij, de 2130. Lekker opvallend, afwijkend van de kleuren die gangbaar waren voor deze serie. Nog maar een maand geleden aangeschaft maar zitten net als de 2100 toch weer te ruim bij de voorvoet. Durf er tot nog toe alleen de kortere intervaltrainingen op te doen. Volgens de winkel zou ik de ruimte op kunnen vullen met een onderlegzooltje.
En tenslotte in het grijs/kobaltblauw mijn nieuwste vriendjes, wederom de 2110. Waarschijnlijk de laatste keer dat dit mogelijk was. Vandaag zijn ze binnengekomen en nog mijn favoriete kleur ook. Besteld bij hardloopcentrum.nl in de koopjeshoek. Het vierder paar van het fijnste model van Asics dat ik tot nog toe had en nog met veel korting ook en een gratis paar Falke sokken.

Nog geen vriendjes met Apeldoorn

Drie jaar geleden deed ik mee aan de Asselronde in Apeldoorn (27km). Was geen succes. Verstapte me na een paar km al en na afloop enorme kramp in de bovenbenen. 't Was koud en mistig.
Vorig jaar de marathon gedaan in Apeldoorn. Nat, koud en grijs. Zoals hiernaast te zien is trad de mentale dip na 28km op. Vlak voor de finish keer je weer om en moet je nog een ronde van 14km. Daar wordt ik ook nog eens ingehaald door Eric de Vries en een loopmaatje. Ik kan niet aanhaken en stort verder in. Vanaf 32 herpak ik me een beetje en weet 'm toch nog uit te lopen in 3:52. Misselijk, door kou bevangen. Een gedoe om weer bij de sporthal te komen.
En nu toch weer meedoen? Het lijkt droog te worden, wel weer koud. Ik weet nu in ieder geval wat me te wachten staat. Het parcours is iets veranderd, als marathonlopers hoeven we niet weer vlak voor de finish om te keren maar worden we "omgeleid". De tijd vind ik niet zo belangrijk, het is gewoon een lekkere lange duurloop.

Wintersport II

Vandaag ook weer een prachtige zonnige winterdag. Ook bij het skien neem ik zo nu en dan de tijd om van de omgeving te genieten en plaatjes te schieten. Ik ga altijd wel even in de zon staan, want in de schaduw is het goed koud!
Hier xc3xa9xc3xa9n van de rustigere pistes van Hochzillertal. Het is sinds donderdag wel een stuk drukker geworden in dit skigebied.

Prachtige besneeuwde toppen en hellingen, vanaf een hoogte van 2300 meter gezien.

En even wat naar rechts gedraaid: het contrast met het groene dal. A.s. zondag en maandag wordt er weer nieuwe sneeuw voorspelt, het zal dan een heel ander aanblik gaan geven.

Vanmiddag de prijsuitreiking van de gehouden wedstrijden op donderdag. Jiska kon weer net als vorig jaar een derde plaats bemachtigen, en daar is ze trots op!
Haar vriendinnetje Renske komt net aanlopen om de eerste prijs in ontvangst te nemen.

En Menno was al lang blij dat hij niet laatste geworden is. Alhoewel hij toch wel dacht dat hij veeeeeel sneller was gegaan.
Morgen een "rustdag" en vanaf zondag gaan we weer verder met skien!
Ennuh Eef: Thirza heeft Markus weer gespot......