Derde etappe: Kaiserwinkl Halbmarathon

Op papier vandaag een vlakke halve marathon volgens de organisatie. Maar zeg in Oostenrijk nooit vlak. Het parcours ligt om een meertje heen, de Walchsee. Je bent hier vlak bij de Duitse grens. De bergen zijn hier dan ook niet zo hoog.
Het parcours bevat toch een tweetal fikse beklimmetjes die de gang er goed uit kunnen halen.
Bij de parkeerplaats stap ik tegelijk uit met Thomas Schmidtkonz en we lopen gezamenlijk op naar de start, een fiks eindje wandelen. Thomas heeft wat last van z'n achillespezen en hoopt binnen de twee uur te blijven. Ik wil zelf rond de 1:45 uitkomen.

Bij aankomst ontdek ik al snel de Spartanen uit Lisse. Rechts (met bril) Erwin Borrias die afgelopen september ook in Winschoten heeft meegedaan, en wel met de 100km (!). Hij moet gezien zijn einddtijd vlak bij Marco Hartman gelopen hebben en dat blijkt te kloppen. Ik heb dat in Winschoten meegemaakt en petje af hoor!
Erwin heeft gisteren de bergmarathon even in 4:39 afgeraffeld waar ik er 5:21 voor nodig had. En hij had nog over...

Hier de rest van de Spartaan groep. Met de oranje pet Han Ligvoet die me elke ronde flink zou aanmoedigen. Leuk die Hollanders langs het parcours!

Het is hier een mooi gebied merk ik op wanneer ik aan het warmlopen ben. Warmlopen is echt nodig na de vermoeienissen van gisteren. Wat stijf en de benen voelen vermoeid.

Ieder bereidt zich op zijn of haar eigen manier voor. Rekken, strekken, dribbelen, even uit de drukte bij de start- en finishlocatie.

Maar nu eerst het verhaal van deze man, Jonathan Wyatt uit Nieuw-Zeeland. Wat een geweldenaar. Gisteren heeft hij de nummer 2 op 18 minuten achterstand gezet in de bergmarathon. De laatste 4 kilometers heeft hij in 30 minuten afgelegd waar een hoogte van 700 meter overwonnen moest worden. En steil dat het was!
Vandaag is de verwachting dat de Kenianen de winst zullen pakken. Net nadat ik de derde ronde in ga komt de eerste keniaan voorbij en even later de tweede. Toch nog een behoorlijk stukje daar achter komt de Nieuw-Zeelander. Wat schetst mijn verbazing: hij weet de twee koplopers nog voor de finish in te halen en eindigt in een tijd van 1:08:04. Van uitzonderlijke klasse, zeker na de twee etappes van de afgelopen dagen.

Daniel Kiplimo Bett en Ambrose Bitok hadden het nakijken. Maar ook zij een uitzonderlijke prestatie waar zij denk ik de kracht nog missen voor echte beklimmingen.
Tja, en dan mijn bescheiden verhaal. Nou ja, ieder z'n eigen niveau.

Ik ga van start op 4:45 per km. De rondes zijn 5,254km lang. Ik heb zeker xc3xa9xc3xa9n ronde nodig om echt het gevoel te krijgen dat het weer soepel loopt. Alhoewel ik wel sporen van vermoeidheid in m'n benen blijf voelen. Bij de eerste doorkomst (24:55) wordt ik direct al aangemoedigd door de Spartaan supporters en even later hoor ik roepen "Hup Erwin..." of iets dergelijks. Ik dacht dat hij ver voor me zou lopen. In de tweede ronde haalt hij me in een neemt een kleine afstand.
Bij de drankposten stop steeds even om een goed te kunnen drinken. Hupsi, een vrolijke duitser die ik gisteren ook al sprak haalt me in. De tweede ronde kom ik in 25:09 door. Ik hoor aan de speaker dat de koploper er aan komt wanneer ik de derde ronde in ga. In de derde ronde neem ik het eerste heuveltje met een grotere snelheid en ineens ben ik weer dicht bij Erwin. Langzaam kruip ik steeds dichter achter hem.
Bij de doorkomst van de derde ronde (25:04) ben ik bijna bij hem. Maar hij versnelt (omdat hij gehoord dat dat z'n trainer niet zover voor hem loopt) en ik heb niet echt de macht (of zin) om mee te versnellen. In de laatste ronde zie ik de man waarmee ik gisteren in de lift zat en die bij xc3xa9xc3xa9n van de drankposten had geassisteerd. Hij moedigt me hartelijk aan. De laatste ronde gaat niet zo "fijn" meer, op de tanden bijten dus. De laatste ronde gaat in 25:40 en met een klein verlengstukje kom ik met 1:41:15 binnen. Dat valt me niet tegen!
Na afloop is het een drukte van jewelste. Iedereen lekker buiten in de zon, drinken, eten enz. Ik spreek diverse lopers: Jaap Klomp, Erwin Borrias, Thomas, Hupsi, Lutz Prxc3xb6sch (de loper waar ik gisteren zolang mee opliep), Spartanen enz. Nog even de groeten van Erica gedaan (niet iedereen kende je trouwens...).
In de totaalklassering voor de deelnemers aan alle drie de afstanden (92 van de 106 zijn overgebleven) ben ik op een 75e plaats geeindigd. Zoals een Oostenrijker gisteren al zei doen er veel goed getrainde atleten mee en door het kleine aantal deelnemers trekt het nog niet het "gewone" lopersvolk waardoor je als "Hobbylaufer" niet zo snel relatief hoog zult eindigen.
Voor herhaling vatbaar!