Vandaag is het dan eindelijk zover! De eerste bergtocht vanuit ons huis in Karinthie. En dat moet natuurlijk de berg tegenover ons huis zijn: de Polinik van 2784m hoog. Afgelopen dagen was het ook prachtig wandelweer maar op de een of andere manier had ik een ontsteking in m'n rechter bovenarm opgelopen. Maar vandaag alles weer ok.
Met de auto volg ik de route vanuit Obervellach naar de Polinikhutte totdat ik niet verder kan. Hier parkeer ik de auto. De hoogte is hier 1360m, dus in totaal 1400m klimmen en ook weer dalen.
De route naar de Polinikhutte gaat vooral door het bos waardoor je ook in de schaduw loopt. De zon schijnt weer volop en de temperatuur loopt snel op, niet alleen door de zon maar ook het stijgen...
Na een klein uurtje bereik ik de Polinikhutte waar het nog erg rustig is.
Zo, ik weet wat me te wachten staat. Net iets rechts van het midden is de Polinik. Net voorbij de 2000m hoogte passeer ik ook zo'n beetje de boomgrens.
De route voert over rotsblokken, boomwortels, leisteen, enz. Het pad is goed gemarkeerd, kun jie niet missen!
Als je goed kijkt zie je boven op de top een wit metalen kruis staan. Daar moet ik naar toe. Er zijn nog wat kleine sneeuwveldjes maar dat mag geen naam hebben.
Schapen. Na terugkomst bij de hut vraagt de waard of ik hun schapen heb gezien. Dat kan ik dus bevestigen.
Sommige stukken op het laatste deel zijn voorzien van kabels om je aan vast te houden. Echt nodig was het niet volgens mij.
Na net iets meer dan 3 uur vanaf de auto bereik ik de top. De zon schijnt volop maar toch is het koud, m'n vingers raken onderkoeld. In de verte ligt ons huis, net links van de spoorbrug. Rondom een geweldig uitzicht op alle toppen van de omgeving. Helaas ligt de Grossglockner in de wolken.
Zie
filmpje voor 360 graden wat er te zien is. Na bijna een uur op de top te zijn geweest maak ik me op om weer terug te gaan. Ook omdat het toch wel koud is. Ondertussen heb ik even contact met Menno en Jiska gehad om te kijken of ze het spiegelen van mijn telefoon kunnen zien. En dat lukt een keertje.
Wel een heel bijzondere platte steen. Je zou 'm bijna op een begraafplaats kunnen gebruiken, maar krijg 'm daar maar eens.
Weer terug bij de Polinikhutte. Daar arriveren ook net 2 Nederlanders die van beneden komen. Ook met de waard praten we uitgebreid, die wil van alles weten en is erg geïnteresseerd wanneer ik
vertel dat we het huis naast Sigi Staudacher hebben gekocht. In deze kleine gemeenschap kent men elkaar bijna allemaal.
Na ruim een half uur en 2 mokken koffie vertrek ik weer naar de auto waar ik om 13:30 weer terug ben. Werkelijk een prachtige tocht met op de top een fenomenaal uitzicht.
Voor meer foto's zie
Album Polinik
Het hoogteprofiel ziet er als volgt uit:
Voor meer info over de route:
Helaas werkt je link niet met meer info over route. Was wel nieuwsgierig :-) (You do not have sufficient privileges to view the activity with id 347996161)
BeantwoordenVerwijderenIk heb nu een betere link geplaatst, het was nog niet openbaar.
Verwijderen