donderdag 28 juli 2016

Rauchkopf (2177m)

Deze berg is mijn doel voor vandaag, vanuit het huis goed te zien. De Rauchkopf met een hoogte van 2177m. Deze berg ligt in de knik van het dal van Obervellach naar Flattach. Er is geen bewegwijzering naar deze top maar volgens de wandelkaart zijn er wel paden (geweest?). Ik heb de route nauwkeurig in mijn Garmin Montana 610 gezet en hoop dat het lukt de top te bereiken.

Vertrekpunt is de parkeerplaats op de berg van de Polinikhutte. Vandaar loop ik dit keer direct westelijk en kom dan dit bordje tegen. Op de wandelkaart is deze plek als parkeerplaats aangeduid maar de bedoeling is dus dat je bij de slagboom parkeert.

De grond is erg nat en wanneer je dan door dit soort planten moet lopen zijn de schoenen en broek al snel doorweekt.

Ai, wat nu? Ik besluit toch verder te gaan, ik hoef deze weg maat een klein stukje te volgen alvorens ik het bos in ga.

Prachtige waterval. Het water glijdt over de rots. Dit is de Rauchkopfbach.

Na ongeveer 2,8 km is er een klein pad linksaf het bos in en ze voert naar de Klausbodenhutte op 1629m hoogte. Vanaf hier moet je dan verder naar boven. Wanneer je goed kijkt zie je af en toe waar het pad loopt. Alleen in de gebieden met gras is het lastig, dan navigeer ik toch op de Garmin maar lees het landschap ook goed.

De Klausbach oversteken. Hierna zijn wel een paar merktekens aangegeven welke richting je moet op gaan.

Af en toe een alpenwei met hoog en erg nat gras....

Via de Garmin ontdek ik dit pad. Hier moet ik naar boven om een rotswand de omronden.


Langzaam kom ik in de buurt van de top. Hier wat zigzaggen en dan door een soort kloof naar boven. Helaas begint het nu te regenen.

Vlak voordat je op de bergrichel komt is er een klein smal (niet ongevaarlijk) paadje naar links. Daar moet je in. Vervolgens een relatief eenvoudig stuk nog naar de top.

Op de top! Veel wolken maar ik kan toch ons huis in de verte zien. Ik probeer Jiska te bellen maar er wordt niet opgenomen. Met de verrekijker zou ze me misschien hebben kunnen zien.

Dan maar even zo bewijzen dat ik hier was....
Aangezien het regent blijf ik niet lang en ga na 10 minuten weer terug.

De Polinik achter me ligt in een grote wolk.

Wanneer ik hier loop hoor ik een paar keer een soort blaffend geluid. Klinkt best bedreigend. Thuis zoek ik eens op wat het kan zijn. Waarschijnlijk waren het reebokken: klik hier

De terugweg neem ik per ongeluk wat anders en kom dan bij deze bosbouwweg uit. Wanneer ik die volg kom ik vanzelf weer op de oorspronkelijke route.

Zowel naar boven als beneden 2,5 uur over gedaan. Jammer dat het regende maar het was wel een mooi avontuur. Totaal 1000m stijgen en ook weer dalen, afstand ruim 10 km.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten