Februariloop Bennekom

Lekker dichtbij, Bennekom. Dus thuis al helemaal aangekleed omdat ik vorig jaar al de ervaring had dat de kleedkamer van de tennisvereniging veel te vol was. Bij aankomst eerst m'n startnummer gehaald en toen weer terug naar de auto om de laatste voorbereidingen te treffen. Het is behoorlijk fris, dus een lange tight en m'n windstopper met een dun thermohemdje er onder.

Even voor een uur ga ik bij de start van de 12km kijken. Manon (Chat'n'run) staat op de tweede rij, het blijft even bij zwaaien want ze moet zo weg. Stefan zie ik niet staan. Het is heerlijk warm in de zon, dus tot de start van de 20km zoek ik een lekker warm plekje. Vlak voor de start spreek ik Jos nog even die er een duurloop van wil maken. Ikzelf wil er een intensieve duurloop van maken, niet al te snel want morgen wil ik nog een lange rustige duurloop gaan doen.

Het startschot valt. In de eerste km zit weer die stevige klim door het bos. Desondanks gaat 'ie in 4:31. Het bos is droger dan vorig jaar maar toch zijn er veel stukken waar nog wat modder ligt. Het blijft overigens zowieso uitkijken waar je loopt met al die oneffenheden en boomstronken. Vlak bij mij loopt een medeloper die duidelijk hoorbaar problemen met slijm of zo heeft. Hij blijft maar rochelen en spuwen en dat begint me een beetje te irriteren. Op een gegeven moment begint hij zelfs te mompelen en schelden op zichzelf. Na een paar km gaat hij even wandelen en zie (of hoor!) ik hem niet meer.

11 km door het bos en dan weer lekker op de weg. Maar voordat dat zover is op 10.5 km nog even een flinke klim door het bos, onder een laaghangende tak door. Moeilijk om de snelheid er in te houden. Na 13km wordt ik bijgehaald door 3 lopers, een daarvan heb ik ook al in Apeldoorn gesproken. Ik blijf in dit groepje lopen, sterker nog ik heb eigenlijk steeds de kop. Ik had dit wel even nodig om op snelheid te blijven. Bij 15km zie ik dat ik mijn doelstelling om onder de 1:30 te finishen kan halen. Ik finish na 19,4km in 1:28:58. Omgerekend naar een halve marathon tijd zou dat ongeveer 1:35:30 zijn, zeker niet verkeerd op zo'n zwaar parcours.

Na afloop wordt ik op mijn schouder getikt. Het blijkt Jacob Hartman te zijn die ik in Graubunden heb ontmoet en die toen na een moeizame eerste 32km er daarna als een speer vandoor ging en vandaar maar liefst een half uur op mij uitliep. Kun je zien dat bij een bergmarathon andere wetten gelden en onderlinge verschillen enorm uitvergroot kunnen worden. Natuurlijk praten we wat na over onze hardloopplannen.

Ik rijd snel weer naar huis om thuis weer lekker bij te komen.