Mens, wat een vakantie

Mens is een dorp zo'n 50 km ten zuiden van Grenoble in Frankrijk op zo'n 800m hoogte. Het is de hoofdstad van het gebied wat Trieves wordt genoemd en ligt in een dal dat door een aantal bergketens wordt omringd. Deze locatie hebben we uitgekozen voor een vakantie van 3 weken waarbij we een verblijfplaats hebben op camping Pre-Rolland. Trieves is een prachtig wandelgebied, goed bewegwijzerd. Verder heb ik 2 berglopen op het programma staan, xc3xa9xc3xa9n in Montgenevre en xc3xa9xc3xa9n in Courchevel. Maar deelname is twijfelachtig i.v.m. m'n blessure.

Tocht 1: Bergtraining Le Chxc3xa2tel

Van Mens 2010

Vanaf de camping neem ik in alle vroegte de weg naar Le Chxc3xa2tel, een markante berg van 1937m hoogte. Het is behoorlijk bewolkt. Mens is zo'n typisch Frans dorpje met huizen tot aan de straat, beetje rommelig, telefoon- en electriciteitsleidingen etc. Dichter bij de berg wordt de weg een onverharde weg en wordt steeds steiler.

Van Mens 2010

Ik klim (joggend) tot 1400 meter hoogte en kan hier nog net vanonder de wolken Mens zien liggen in het dal. Ik keer via dezelfde weg weer terug maar nu rustig hardlopend. De kniexc3xabn zijn gevoelig maar het gaat wel.

Tocht 2: Rondwandeling Le Chxc3xa2tel

Van Mens 2010

Samen met Eveline en Thirza wandelen we een afwisselend parcours over Le Chxc3xa2tel. Via de westkant lopen we via bos- en bergpaden naar de top van de berg.

Van Mens 2010

Het is prachtig weer en het uitzicht is schitterend. We kunnen Mens nu goed zien liggen, inclusief de camping en allerlei details van het dorp. Het bereiken van de top en genieten van het uitzicht is altijd weer een mooie beloning voor de geleverde inspanning om boven te komen.

Van Mens 2010

Via de zuidkant dalen we weer af via Col de la Brxc3xa8che. Af en toe wat klauterwerk maar het is heel goed te doen.

Tocht 3: Rondje Mens met Menno en Jiska

Van Mens 2010

Jiska heeft zich voorgenomen en samen met mij te gaan hardlopen. En wanneer zij zich wat voorneemt herinnert ze je daar ongeveer elk uur aan. Dus heb ik maar een rondje om Mens uitgezet van ruim 4 km met de bedoeling die afwisselend rennend en wandelend te doen. Menno blijkt ook te porren om mee te gaan. De eerste km gaat redelijk naar beneden maar daarna weer naar boven. Ze doen erg goed hun best maar toch gaan we maar snel op wandelen over want de berg is toch wel wat steil.... Zo komen we na 3 kwartier weer terug bij de camping nadat Jiska er toch nog even een sprintje heeft uitgetrokken.

Tocht 4: Lac de Lauzon

Van Mens 2010

Aan de voet van de Grand Ferrand (2758m) starten we een wandeltocht die ons via de Col de la Croix de hoogte in voert. Bij aankomst op de Col is het erg fris, zeg maar koud, en staat er een harde wind. Tot onze verbazing is er geen pad rechtdoor terwijl de kaart duidelijk aangeeft dat die er wel moet zijn. Ik heb de route ook in de Garmin gezet dus gaan we toch maar rechtdoor. Uiteindelijk vinden we het pad wel weer. Via Cabane du Fleyard gaan we naar Lac de Lauzon op 2000m.

Van Mens 2010

Je waant je hier helemaal alleen op de wereld. Alhoewel, even later passeren 2 andere wandelaars en worden we ook gadegeslagen door een paar bokken boven aan de rand. We genieten hier van de zon, het uitzicht en de rust.

Van Mens 2010

Toch leuk zo'n bord waarop je aangesproken wordt op je gedragingen in de natuur. Alleen zien we deze pas wanneer we weer terug zijn bij de Col. Overigens valt het me op dat wandelaars zeer natuurbewust zijn en nauwelijks wat achterlaten.

Tocht 5: Chaberton Marathon

Van Mens 2010

Om 03:15 uur sta ik op om zo op tijd te zijn voor de start om 08:00 uur van de Chaberton Marathon op de grens van Italie en Frankrijk. Het is 2,5 uur rijden en om 06:30 uur arriveer ik in Montgenevre waar de finish is. Met bussen worden we naar de start in Cesana (Italie) gebracht. De bus van 06:30 uur vertrekt net als ik aankom, maar geen probleem: er zouden regelmatig bussen rijden tussen de 2 plaatsen die op 6 km van elkaar liggen. Nee dus, de volgende en laatste bus gaat pas om 07:15 uur. En ik moet nog me nog omkleden, startnummer ophalen enz.

Van Mens 2010

Vlak voor de start ontmoet ik de andere aanwezige Nederlanders. Willibrord Schuurman (links), Bertus en Jennie Sasbrink uit Veenendaal en nog een Nederland (linksachter) waarvan me de naam ontschoten is.

Van Mens 2010

Het belooft een warme dag te worden, ook zullen we op "hoogte" lopen. Vanuit Cesana dalen we eerst nog naar 1250m om vervolgens een enorme klim naar 3150 meter te maken, de Chaberton. Ik neem me voor het rustig aan te doen i.v.m. het warme weer en klachten te voorkomen.

Van Mens 2010

Na 4,5km begint de echte klim en al snel laten we de bomen achter ons en lopen in de volle zon. De stijgingspercentages zijn fors, gemiddeld 20% !! Vooral een kwestie van stevig doorwandelen dus. De eerste drankpost is pas na 10km, dat verbaast me een beetje. Gelukkig heb ik m'n eigen drinken ook mee. Er is wel direct al cola voor handen, heerlijk!

Van Mens 2010

Elke keer wanneer je denkt dat je al bij de Col bent, komt er weer een nieuw stuk en zie je je voorgangers voortploeteren.

Van Mens 2010

Eindelijk op de "Colle" (2674m) mag je dan nog naar de top van de Chaberton. Je komt hier ook de lopers tegen die al weer op weg naar beneden zijn en zich de berg afstorten.

Van Mens 2010

Na een zware klim ben ik dan in ruim 3 uur boven (14km). De top van de berg valt wat tegen, een beetje een saaie vlakte van alleen maar steen en gruis. Voor de afdaling moeten we een "snelweg" nemen waar je door een veld met losse stenen je bijna letterlijk naar beneden stort. Ik doe dit toch ook maar rustig omdat de knieen wat protesteren.

Van Mens 2010

De afdaling voert naar Claviere op 1745m waar het eindpunt voor de K22 is en een tussentijdname voor de Trail des Fortes (42,2). Bij de afdaling voel ik helaas af en toe wat pijn in de knieen en lijkt het me niet verstandig om in Claviere nog verder te gaan. Ik kom nog wel binnen de voorgeschreven tijd van 4u30min binnen in Claviere maar stap toch uit. Wanneer ik nog 4 uur door ga zal dat m'n knieen geen goed doen.

Van Mens 2010

In Claviere wacht ik in ieder geval nog even m'n landgenoten op die ik onderweg voorbij ben gegaan en kletsen we nog wat na. We zijn dit soort stijgingen en afdalingen niet echt gewend als Nederlanders. Bertus zal nog op Jennie wachten die de K22 loopt en aangezien Montgenevre maar 1 km van hier verwijderd is lopen wij terug.

In Montgenevre is het nog rustig, slechts de snelsten zijn al binnen. Daardoor is het nog stil bij de douches en kunnen we hier direct terecht. Na het douchen kijk ik nog een poosje naar lopers die finishen en vraag ik me af of ik toch niet door had moeten gaan. Het knaagt wel aan me en daarom ga ik maar weer snel op weg naar de camping. Deze moet ik toch nog maar eens overdoen, maar dan in z'n geheel.

Tocht 6: Le Moucherotte

Van Mens 2010

Terwijl 2 dochters lekker gaan winkelen in Grenoble ga ik met m'n oudste dochter de berg op. Deze berg heeft prachtig uitzicht op Grenoble vanaf een hoogte van 1901m. De heenweg voert aan de westzijde over een sentier ecologique met op verschillende plaatsen een toelichting tegen welke boom of struik we aankijken. Sommige varianten hiervan hebben nog wel een heel zielig voorkomen, waarschijnlijk hier speciaal geplant zonder dat het goed aardt...

Van Mens 2010

Het afdalen via de oostkant kan op z'n minst spannend genoemd worden. Via een steile helling mogen we via smalle paadjes, klauterwerk, kijkend in diepe afgronden naast ons een weg naar beneden vinden. Zo duurt het dalen zeker net zo lang als het stijgen.

Tocht 7: Training Pierre des Sacrifices

Van Mens 2010

Als test voor de bergloop komende zondag in Courchevel loop ik nog een ronde om Mens met flink wat hoogteverschillen. Heel toepasselijk kom ik bij La Pierre des Sacrifices waarbij de vraag wordt gesteld: Legende ou Realitxc3xa9? Het hardlopen gaat niet zo goed momenteel en met pijn in mijn lopershart neem ik nu al de voorlopige beslissing dat Courchevel geen realiteit wordt dit jaar. Gelukkig gaat het wandelen wel goed en kan ik nog veel van de omgeving genieten.

Tocht 8: Le Grand Veymont

Van Mens 2010

Le Grand Veymont is een berg met een hoogte van 2341m, grenzend aan het plateau van Vercors. Een mooie opmaat zo dachten wij naar de l'Obiou die we ook nog willen beklimmen. Qua hoogte klopt het ook wel maar de weg er naar toe vergelijken Eveline en ik met een snelweg naar de top: breed, niet te steil, weinig klauterwerk. Het trekt dan ook veel wandelaars, nog nooit zagen we zoveel wandelaars tegelijk.

Van Mens 2010

Op de top is het een ware picknickplaats. Velen genieten van het uitzicht en de zon die heerlijk schijnt. Het plateau van Vercors is wel bijzonder om te zien. Gelegen op 1500m hoogte zonder wegen, net op het overgangsgebied van de boomgrens. Het geeft een wat desolate indruk.

We ontvluchten de "drukte" al weer snel en nemen op de terugweg een wat andere route waar minder wandelaars zijn.

Tocht 9: l'Obiou

Van Mens 2010

Het hoogtepunt van de vakantie wordt de l'Obiou, de hoogste berg rondom Mens met een hoogte van 2789m. Volgens de kaart zitten er 2 moeilijke stukken in de route naar de top. Aangezien het warm weer wordt vertrekken we vroeg en parkeren we de auto bij een chalet (Chalet des Baumes) op 1500m hoogte. We zijn niet de eerste, er staan al enkele auto's.

Van Mens 2010

Via de oostflank van de berg gaan we naar boven via Pas du Vallon. Dit gedeelte is goed te doen en voert over mooie bergweiden. Op een hoogte van 2000m draaien we zuidwaarts en begint het echte klimwerk. In eerste moeten via de kom op bovenstaande foto naar de rand klimmen op 2450m. De weg hiernaartoe vergt veel concentratie en inspanning. Veel klauterwerk op steile rotsen.

Van Mens 2010

Op de rand ziet het er dan zo uit. De l'Obiou op de achtergrond is nog ruim 300m hoger. Het eerste gedeelte gaat eenvoudig maar dan volgt weer een stuk (passage delicat) waar de randjes maar smal zijn en de afgrond diep. Op zich geen probleem, we hebben geen last van hoogtevrees, maar je moet wel blijven opletten.

Van Mens 2010

Uiteindelijk komen we heelhuids op de top en hebben schitterend uitzicht op de toppen van de Ecrin. We spreken 2 mannen die na ons via een andere kant boven komen: een canadees en een fransman. Het zijn fanatieke bergwandelaars die zeker niet altijd de gebaande wegen kiezen zoals ook hier. Wij vinden het volgen van de gemarkeerde paden soms al lastig genoeg, laat staan dat we onze eigen weg gaan zoeken.

Van Mens 2010

Op veel plaatsen is afdalen nog lastiger dan bergop gaan. Regelmatig moet je toch je handen en billen gebruiken om beneden te komen zoals hier te zien. We laten de l'Obiou weer achter ons, zonder twijfel de mooiste bergtocht die we deze vakantie gemaakt hebben.

Tocht 10: Le Jocou

Van Mens 2010

De laatste bergtocht maak ik alleen. Bij zonsopkomst vertrek ik vanaf de Col de la Croix Haute start ik in hardloopkleding om de Jocou (2051m) te "bestormen". Uiteraard kom ik op dit vroege uur niemand tegen. Wanneer ik even de markering mis kom ik op een steil stuk waar ik onderuit ga en een flinke schaafwond aan m'n linkerdij oploop. Maar ik kan door.

Van Mens 2010

De Jocou is een grote grasberg zoals je hier kunt zien. Mooie voedingsbodem voor schapen die hier geweid worden.

Van Mens 2010

Op de top van de Jocou in 1 uur en 15 minuten. Mooi om de laaghangende wolken in de dalen vanaf de bovenkant te aanschouwen.

Van Mens 2010

Afdalen doe ik via de zuidzijde (Col de Vente Cul). Hier kom ik toch nog levende wezens tegen die hier overnacht hebben. Een groot deel van de afdaling moet ik via m'n Garmin de weg zoeken omdat het pad niet meer aangegeven wordt. Dat levert me ook nog de nodige schrammen op in het bos. Uiteindelijk vind ik weer een begaanbaar pad dat naar de auto leidt.

Een verhaal van de vakantie in Mens in 10 delen. Helaas is het hardlopen er niet zo van gekomen i.v.m. de rugperikelen maar het wandelen heeft dit meer dan gecompenseerd!

Via de link onder de foto's zijn er nog veel meer plaatjes te bewonderen van dit mooie gebied!