Trail l'Ardechois

Bepaald geen kleinschalig evenement, de trail l'Ardechois. Zo'n 1250 deelnemers aan de 57 of de 34 km. Veel lopers schrijven zich in voor de 57 omdat die even duur is als de 34 km en gelijktijdig start. Bij 29km kun je vervolgens kiezen welke afstand je neemt.
Om 04:00 uur gaat de wekker en sta ik op me voor te bereiden. Vandaag gaat Nathan mee, mijn rugzak met drankreservoir. Twee liter water met Fantomalt en Isostar.
Om 04:50 uur vertrek ik waarbij ik eerst 1,5 uur over bochtige weggetjes in het donker mag rijden naar Désaignes waar start en finish liggen. Volgens onze campingbaas is het één van de armste gemeenten van deze omgeving. Vandaar dat ze waarschijnlijk maar 3 extra wc's konden neerzetten met alle gevolgen van dien. Ook hebben ze geen omkleedruimtes en douches. Maar verder is alles goed georganiseerd!

Om 08:00 worden we na een korte toespraak (waar ik niets van versta) weggetoeterd. Eerst een klein rondje door het dorp en dan gaat het direct al flink naar boven.
De temperatuur is goed alhoewel het nogal koud aanvoelt wanneer we de eerste keer boven de 1100 meter komen. Er staat al een paar dagen een stevige koude noordenwind.

Een tweetal lokale bandjes zorgt op meerdere (!) plaatsen langs het parcours voor de muzikale omlijsting.

De organisatie heeft erg veel moeite gedaan om ons het één en ander te laten zien. We lopen dwars door deze ruine heen van een voormalig kasteel bij Roche Bonne. We zijn nu op zo'n 19 km.

Direct na de ruine een lekker steil en rotsig pad naar beneden. Dit geeft eigenlijk ook goed weer dat het een echte trail is, 90% van het parcours bestaat uit smalle bospaadjes, rotspaadjes, boomstronken, dwars door struikjes heen, blubbergedeelten, eigenlijk nooit recht. Erg gaaf dus! Maar het haalt de snelheid er wel enorm uit.

Een franse mevrouw biedt aan om me even op de foto te zetten.
Overigens is de Ardeche hier in mijn optiek wel op z'n mooist. Veel mensen kennen het van Vallont Pont d'Arc maar hier is het veel rustiger en ook wat ruiger. Daar houd ik meer van.

 

Het eerste revitailleringspunt ligt op 24,5 km. Hier is het een drukte van een jewelste. Veel lopers vullen hier hun waterzakken al bij.
Zelf hanteer ik een strak regime t.a.v. drinken, elke 20 minuten 10 flinke teugen. Bij de drankpost zelf drink ik 2 bekers cola. Begon ik me al even iets minder te voelen, na deze drankpost (de cola?) gaat het erg lekker en kies ik bij het splitsingspunt de 57 km i.p.v. de 34. Veel lopers kiezen hier de 34 km zodat ik nu vaker alleen loop. Heerlijk die rust weer.

De ruige top van deze berg bij Rochebloine zet ik zomaar op de foto. Wanneer ik toch eens geweten had dat we deze gaan beklimmen....

Wat is dit stuk zwaar! Ik had wel op de parcoursbeschrijving gezien dat we nog een keer naar 1000m zouden klimmen maar had niet beseft dat over het hoogste puntje zouden lopen. En dat terwijl er al 45 km in de benen zitten. Menigeen krijgt hier kramp in de kuiten, zelf moet ik ook oppassen. Je kunt hier ook nauwelijks van een pad spreken, men heeft even wat lintjes aan de struiken gehangen....

Vanaf hier (Noziéres) gaat het alleen nog naar beneden. Nog 6 km te gaan. Dat betekent al wel een afstandsrecord, ik ben nog nooit voorbij de 50km gegaan.

Na ruim 7,5 uur ben ik weer bij de finish. Er staat geen klok maar de uitslagen staan al snel online: 7:39:39. En dat over 57 km en 2700 hoogtemeters over moeilijke paadjes. En daarmee ben ik nog 250^e van de 500 gefinishte 57km lopers.
Ik heb het als een geweldige tocht ervaren. Ik deed nog niet eerder zo'n trail. Mijn bergmarathons hadden vaak toch nog wel goed begaanbare paden. Dit is heel andere koek! En verder is het een prachtig stukje natuur hier.