Nadat ik Thirza bij Climax heb afgezet ga ik nu voor het eerst ook eens in het donker trainen rond de Horalaan. Vanaf de parkeerplaats rustig warmlopen. Op de xc3xa9xc3xa9n of andere manier speelt de rib vandaag weer wat meer op. Ik zal wel zien hoe het gaat.
De Horalaan komt wel totaal anders over wanneer het donker is. Het lijkt op een donkere poort met lantarenpalen die een rustgevend wit licht verspreiden. De weg loopt over de eerste km steeds steiler omhoog zodat je bij het aanhouden van hetzelfde tempo steeds vermoeider wordt. Da's altijd een lekkere oefening.
Na die km wordt de weg onverhard en blijkt tot mijn verrassing dat er geen straatverlichting meer is. Wat zal ik doen? Toch maar doorlopen en voorzichtig zijn. Ook al is de maan afwezig, er blijkt toch nog voldoende zicht te zijn wanneer mijn ogen aan het donker gewend zijn. Zolang er maar geen auto passeert met felle lichten.
Opeens ontwaar ik een donkere schim aan de overzijde van het pad. Na wat berichten op Chat'n'Run over onaardige honden twijfel ik even wat ik moet doen. Ik loop toch maar rustig door. De schim lijkt ook een regelmatige beweging te vertonen en blaft niet. Wanneer het dichterbij komt blijkt het ook een hardloper te zijn. Nog zo'n gek.
Ik vervolg mijn parcours. Alleen omdat ik hier de weg precies ken kan ik dit doen, anders zou je nog verdwalen ook. Na de Horalaan kom ik op een smal fietspaadje, ook zonder verlichting. Aan het einde hiervan loop ik op een verlaten weg met schaarse verlichting, parallel aan het spoor Ede-Arnhem. Rechts het spoor, links een terrein met slooppanden. Ik hoor gepiep maar kan niet thuisbrengen wat het is. Ik kijk om me heen maar zie niets. Dan ineens zie ik rechts iets langzaam bewegen. O, het is een goederentrein zonder verlichting die heel langzaam over het rangeerspoor rijdt. Een eenzame wisselbediener of ontkoppelaar staat naast de trein te wacht. De trein komt plotseling met veel gepiep tot stilstand. Voor het hek staat een oudere man naast zijn fiets alles gade te slaan.
Ik loop verder en zie rechts in de schemer een deur open gaan van een gebouwtje op het spooremplacement. Een vrouw stapt alleen naar buiten en lijkt de boel af te sluiten om te vertrekken. Niet echt een plek voor een vrouw om alleen te verkeren. Er zullen maar van die vreemde snuiters voorbij komen (runners, treinspotters, etc).
Na 5km ben ik weer terug bij het startpunt op de Horalaan. Ik begin mijn tweede rondje maar ga nu niet het onverharde pad op maar het verlichte Horaplantsoen in. Maar daar verdwaal ik hopeloos en raak m'n richtingsgevoel kwijt. Ik keer maar weer terug en maak m'n training af door de heuvel nog 2x te nemen en daarna richting Climax nog een paar km rustig te lopen. Totaal 12km.
Wat kan de beleving bij het lopen in het donker toch totaal anders zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten