Bhutaanse brug en de Illsee

Gisteren bij mijn eerste bergtraining kom ik ineens deze Bhutaanse hangbrug tegen. Slik.... Nu vermoed ik dat ze in Bhuta van touw en hout gemaakt worden en na inspectie blijkt deze van staal met stevige betonnen landhoofden. Ik vervolg mijn training maar niet hardlopend, de brug blijkt toch wel te wiebelen. Leuke ervaring.
De rest van de training levert geen verrassingen meer op, nou ja, het verbaast me een beetje dat de bewegwijzering het vaak laat afweten waardoor het wat zoekwerk is om hogerop te komen.
Dezelfde brug ga ik vandaag weer over om een wandeltocht naar de Illsee te maken op 2360m. Ik start samen met Eveline vanaf de camping (600m) om 06:30 uur maar helaas moet Eveline na 2 km weer terug omdat ze zich niet helemaal lekker voelt.

De tocht voert eerst 3 km door het Pfynwald die mij opvalt door de aparte geur die daar hangt (dennen?). Na het passeren van de hangbrug gaat het langs de Illbach behoorlijk steil naar boven.
Uiteindelijk kom ik bij de Untere Illalp waar  een kakafonie aan koeiebellen te horen is. Ik spreek even een Zwitser die op de koeien past (hoe noem je zo iemand eigenlijk?). Hij wijst mij dam boven aan de rand waar ik naar toe moet. Het valt me op dat hij warm gekleed is terwijl ik hier met korte broek en t-shirt loop. Zo klimmend blijf je wel warm maar aan m'n handen voel ik dat het toch wel koud is.

Eenmaal boven gekomen na een prachtige tocht (niet al te zwaar) heb ik mooi uitzicht op het blauwe meertje achter de dam. Natuurlijk jammer dat het kunstmatig is maar dat mag de pret niet drukken.
De temperatuur is hier denk ik rond of onder nul en helaas verdwijnt net de zon voor een tijdje door een klein wolkje. Na 20 minuten houd ik het voor gezien door de kou en de snerpende wind en loop weer terug naar het dal via wat alternatieve routes.
Na ruim 7 uur wandelgenot en +1800/-1800 hoogtemeters over 21 km kom ik weer terug op de camping.

Overige foto's: