Oetscher - etappe 2 (22km)

Van Oetscher - Etappe 2 (22 km)

Hiervoor moet je toch wel gek zijn om hardlopend over de Rauhe Kamm van 1500m naar de hoogste top op 1890m te klimmen. De snelsten moeten dat ongetwijfeld gedaan hebben wanneer je op hun tijd let (1:56). Ik wilde het toch maar niet te gek maken en heb hier dus gesnelwandeld.

Van Oetscher - Etappe 2 (22 km)

Maar even bij het begin beginnen. Vandaag is het droog, zowaar af en toe zonnig. Alleen om de bergtoppen hangen dikke wolken. De helicopter die voor de ORF gaat filmen verkent de boel boven even en het blijkt dat er op dat moment zon op de top is. Ja, ja...
Ik heb wel vaker meegemaakt dat er vanuit een helicopter gefilmd wordt maar eigenlijk ben ik daar niet zo blij mee. Het geeft altijd een hoop herrie tussen de bergen.

Van Oetscher - Etappe 2 (22 km)

Humor kennen ze hier wel. Deze man is van een grote groep lopers uit Lunz, hier uit de buurt. Vlak voordat we starten wordt er een lied gezongen dat ik verder niet kan horen/verstaan.

Direct na de start valt me op hoeveel lopers er als een speer vandoor gaan terwijl de eerste km's toch ook naar boven gaan. Het bevestigt mij weer dat aan zo'n loop voornamelijk echte berggeiten meedoen, die hier ervaring mee hebben. Dat wordt dus weer lekker de achterhoede. De eerste 6 km zijn dezelfde als gisteren en gaan in 36 minuten (200m omhoog). De stijfheid van gisteren is inmiddels uit de benen. Ineens moeten we rechtsaf en gaan we door een bos steil naar boven. Ai, nu voel ik toch wel dat ik gisteren ook al gelopen heb. Het pad slingert en slingert, ontelbare boomstronken, gladde stukken. Uiteindelijk stijgen we in 2km 500 meter, 25% dus!

Van Oetscher - Etappe 2 (22 km)

Wanneer ik het bos uit kom sta ik aan het begin van de Rauhe Kamm en zie ik de bui (of de wolk) al hangen. Dat wordt weinig uitzicht. Toch heeft het ook wel iets spannends en da's ook leuk!

Van Oetscher - Etappe 2 (22 km)

Het is echt een prachtig klauterpad naar de Otscher. 's Zomers doe ik dat wandelend bij mooi weer maar dit is echt bizar zo door de mist over een pad dat je helemaal niet kent met soms aan weerszijden een afgrond en met een wandelsnelheid die toch veel hoger ligt dan in de zomer. Ik begrijp nu ook dat aan deze loop geen massa's mensen meedoen. Je moet geen hoogtevrees hebben en wel de nodige ervaring! In het Frans zetten zetten de dan op de kaart "Passage delicat". De man hier op de foto is van de Bergrettungs Dienst op een punt waar je met kabels en klauterwerk naar boven moet. Leuk he?

Van Oetscher - Etappe 2 (22 km)

Op een bepaald punt staat een camera van de ORF en prompt loop ik verkeerd. Hoe ik het voor elkaar krijg weet ik niet, rechts van me staan (achteraf gezien) wel 5 merktekens maar ik loop rechtdoor op iets wat een pad lijkt. Op een gegeven moment kan ik echt niet verder en ga ik maar weer terug en vraag het camerateam waar ik naar toe moet. Het heeft me wel een viertal minuten gekost helaas (zie einde van dit bericht).
Het oversteken van een sneeuwveld in dikke mist is ook een aparte ervaring maar gelukkig is het pad goed te zien. Het is overigens wel zo koud dat ik hierboven een jasje heb aangetrokken!
(M'n Garmin zegt trouwens ineens "Abnormal powerdown" o.i.d.)

Van Oetscher - Etappe 2 (22 km)

De top van de Oetscher! En dan is het nu ook toepasselijk op vaderdag om de betekenis van Oetscher toe te lichten: het betekent eigenlijk de Vaderberg!
Hierna lijkt het een peuleschil om weer naar beneden te stormen maar niks is minder waar. Ik had zin om net als gisteren lekker snel naar beneden te gaan maar na drie schuivers ben ik toch maar veel langzamer gegaan. Wat is het geval? Het pad is bezaaid met keien en rotsen die spekglad na de regen van gisteren maar ook door de blubber van andere lopers en wandelaars.

Vanaf het Bergstation van de Oetscherlift worden de paden breed en kan ik de snelheid opvoeren. Na 3:04 kom ik over de finish. Tegen Herbert had ik nog gezegd wel onder de 3 uur te kunnen blijven....als ik niet verkeerd gelopen was.

Van Oetscher - Etappe 2 (22 km)

's Middags om 15:00 uur volgt een uitgebreide prijsuitreiking waarbij Herbert in zijn klasse (M60) 3e wordt en verbaasd de prijzen in ontvangst neemt. Leuk! Zelf krijg ik een handingevulde oorkonde. Zeker voor herhaling vatbaar, vooral de tweede dag maar dan bij mooi weer.