Waterlandmarathon

Van Waterlandmarathon 2009

Na het bewonderen van de turnkunsten van mijn dochter in Lelystad rijd ik naar Monnickendam om daar mijn eigen kunsten te vertonen. Ook al vond ik dat ze netjes geturnd heeft is ze zelf maar matig tevreden en is ze uiteindelijk 7e geworden in de districtsfinale. Ik ben benieuwd of de vergelijking verder opgaat met mijn te lopen marathon.

Tussen Amsterdam en Monnickendam kom ik in een file terecht, zelfs in het weekend dus. Gelukkig ben ik vroeg en bij aankomst op het terrein van AV Monnickendam ben ik zelfs nog een van de eersten. Maar Rinus en Mo zijn nog wat eerder. Mo heb ik al eerder ontmoet bij de Zuiderzeemarathon maar Rinus nu voor de eerste keer!

Richard, Mo, Rinus en ikzelf

Na het omkleden gaat Rinus direct op zoek naar iemand die een foto van de weblogrunners wil maken en ziehier het resultaat! De zon breekt even door en het wordt direct een stuk warmer. Maar het grootste zorgpunt onder de lopers is de wind die op de open dijken een factor van betekenis zal worden. Ik ben eigenlijk van plan vandaag ruim onder de 3:30 te gaan lopen maar vraag me af of dat haalbaar zal zijn.

Van Waterlandmarathon 2009

Enkele seconden voor de start. Helaas kun je aan de nummers niet zien wie welke afstand loopt dus pas in de 2e ronde kun je zien wie er voor je lopen. Het parcours is namelijk 2x op en neer van Monnickendam naar Marken waar het keerpunt bij het Paard van Marken ligt. Grotendeels volledig onbeschut, dus de wind heeft vrij spel vanover het water.

Van Waterlandmarathon 2009

Na ruim 2 km draait het parcours schuin tegen de wind in. Ik besef nu al dat het een stevige kluif gaat worden vandaag. Veel halve marathonlopers gaan er snel vandoor maar ik houd een tempo aan van gemiddeld 4:45 per km.

Van Waterlandmarathon 2009

Na 5,5 km wordt het pas echt zwaar. We hebben de harde wind nu pal tegen. Wat zal ik doen qua tempo? Een halve marathonloper haalt mij bij en merkt op dat we verkeerd getimed hebben en dat we nu een groepje zouden moeten hebben. Ik sluit me bij hem aan zodat ik wat uit de wind kan lopen, een tweetal anderen die we inhalen sluiten zich ook aan. Toch nog een groepje!

Van Waterlandmarathon 2009

Op deze wijze blijft het tempo er wel in, wellicht zelfs iets te snel. Op Marken hebben we iets meer beschutting maar tot het Paard van Marken (vuurtoren) blijft de wind stevig tegenwerken.

Van Waterlandmarathon 2009

Op het keerpunt bij de vuurtoren hebben ze mooi een rode mat neergelegd voor de tussentijden. Nu gaat het met de wind mee. Ik laat de snelle lopers gaan en loop in mijn eigen tempo weer terug naar Monnickendam. Mo en Rinus kom ik na een kleine km tegen, ze lopen in een grote groep.

De terugweg loopt soepel, het enige wat niet helemaal goed gaat is het drinken, het valt niet goed. Ik heb nog getwijfeld of ik mijn drankrugzak mee zou nemen zodat ik nergens van afhankelijk ben, maar ja, het is dan wel 2 kg. Ik heb dus alleen mijn drankriem om met eigen drank waardoor ik al snel op het water van de organisatie moet overgaan.

Bij doorkomst bij de AV geeft de klok 1:39:44 aan, da's al minder dan de 1:38 die ik van plan was. Over de tweede ronde kan ik kort zijn: vechten tegen de wind, misselijkheid en zware benen. De km tijden gaan al snel boven de 5 minuten en tot aan de vuurtoren kan ik ze nog net binnen de 5:20 houden. Op het keerpunt word ik ingehaald door Richard, die er een enorme snelheid op nahoudt!

Je zou denken dat ik nu wel even met de wind mee makkelijk terugloop naar de finish. Maar niets is minder waar. De misselijkheid wordt veroorzaakt doordat m'n maag geen vocht meer opneemt. En dat veroorzaakt weer dat m'n benen niet meer kunnen en willen. Voor m'n gevoel loop ik nu een soort schuivelpas maar weet de km's nog wel ruim onder de 6:00 te houden. Ik kom Mo weer tegen die zo'n 14min achter me ligt maar zonder Rinus! Rinus is uitgestapt begrijp ik.

Foto door Rinus bij de finish

Op 40km gooi ik alle maaginhoud er uit en dat voelt in ieder geval een stuk beter. Terug bij de AV finish ik toch nog in een tijd van 3:36:00. Na even bijkomen en een warme douche voel ik me al weer veel beter. We kletsen nog wat na in de kleedkamer. Rinus voelde bij 30km een soort zweepslag in de kuit is toen uitgestapt en met een auto naar de finish teruggegaan.

Ik ben 7e geworden (net als mijn dochter dus bij het turnen) van de 20 deelnemers aan de marathon. Ik begreep dat er meer deelnemers waren maar mogelijk zijn er een aantal na de eerste ronde gestopt i.v.m. de harde wind.