Graubxc3xbcnden - dag 3 - de marathon

Het begint 's morgen al lekker. De meeste marathonlopers hebben huisvesting in Lenzerheide gevonden en moeten dus met de bus naar Chur, de startplaats. De organisatie is waarschijnlijk vergeten om aan het busbedrijf door te geven dat er extra bussen moeten worden ingezet. Ik heb zelf de auto bij het dalstation van de Rothornbahn geparkeerd. Om 08:00 uur komt er een bus vanuit Lenzerheide die al stampvol zit. En daar mo
eten wij dan met zoxe2x80x99n 20 lopers nog bij. Nooit geweten dat er zoveel mensen in een bus kunnen. En dan lekker haarspeldbochten rijdenxe2x80xa6. De buschauffeur roept de centrale op om snel een extra bus te regelen want langs de route zien we nog diverse lopers bij de haltes.

In Chur is het al behoorlijk warm wanneer we uit de bus stappen. Na een wandeling komen we op de Quaderwiese waar de start zal plaatsvinden. Ik ga op een bankje in de schaduw zitten om me verder voor te bereiden. Er komt een man naast me zitten, zxe2x80x99n vrouw staat er ook bij. Ze zien er Nederlands uit en ik spreek ze even aan. En inderdaad, Groningers. Van de 3 Nederlandse marathonlopers bij deze editie gaan er 2 op hetzelfde bankje zitten. Jaap Engelage, zo heet hij, heeft hier 4 jaar geleden ook gelopen. Ze zijn nu op de terugweg van vakantie vanuit Italixc3xab.

Dit is mijn outfit voor vandaag. Het shirt van vorig jaar!

We geven onze spullen af en gaan in het startvak staan. Wederom de ontspannen sfeer die ik van de vorige edities herinner. Alle toppers v.w.b. bergmarathons zijn er, waaronder Jonathan Wyatt. Hij zal ook vandaag weer winnen in een tijd van 3:30. Ga dxe2x80x99r maar aan staan. Ik geloof dat ik in Parpan liep toen ik hoorde omroepen dat hij zojuist de 37km gepasseerd was!

Thomas Schmidtkonz is ook weer van de partij. Ik vraag me af of hij dat leuke blauwe sjaaltje om blijft houden. Hij wil altijd fotoxe2x80x99s van de start maken en sluit dan achteraan.

We lopen een kilometer of 2 door Chur heen via een licht stijgende weg. Jaap zie ik snel voor me uit het zicht verdwijnen.

Vlak na Chur gaat de weg direct steil omhoog. Aangezien iedereen nog fris is gaat niemand nog wandelen.

Bij Passug moet een steile trap naar beneden genomen worden. Het valt me op dat er geen supporters onderaan staan. Vorige jaren reed er een bus voor supporters langs de route die op verschillende plekken stopt. Ook hier hoor ik later dat die bus er niet was en alle supporters gewone lijndiensten naar Lenzerheide moesten nemen.

Het is hier nog niet zo heel steil, de meesten blijven dribbelen. Het is redelijk koel in de schaduw.

 

In Churwalden (1250) lopen we een stuk langs de doorgaande weg om daarna scherp links te gaan en verder te stijgen naar 1750m.Tijd voor m'n eerste gel met veel water. Ik heb al veel gedronken. We lopen nu ook al even in de open zon en het is erg warm. Ik zweet als een otter.

Het is hier prachtig, genieten met zulke uitzichten en kleurige velden.

Bijna bij Foppa boven (1750).

En nu gaat het over een kilometer of 4 naar beneden, echter later over niet al te beste paden. Echt versnellen doen de meesten dan ook niet.

Over vlakkere wegen gaat het nu naar Parpan waar iedereen persoonlijk wordt genoemd. Leuk om te horen. Verbazing dat een Nederlander hier mee doet, hoe trainen ze dat dan? Zoals ik al verwachtte begin ik al wat problemen te krijgen met vochtopname. Ik besluit tot aan Lenzerheide veel te gaan wandelen of dribbelen zodat mxe2x80x99n maag weer op toeren kan komen. En me zo te sparen voor DE klim. Uiteraard gaan veel lopers me nu voorbij maar dat hindert me totaal niet. Ik ben hier voor mxe2x80x99n plezier en wil zo ver mogelijk komen.

Aankomst bij het prachtige meertje, de Heidsee. Hier mogen we omheen lopen om het van alle kanten te bekijken.

Watersport.

Uitgebreide drankpost in Lenzerheide (31km). Het wandelen heeft me goed gedaan zodat ik in eerste instantie de klim maar het middenstation wel aandurf. Ik neem een beker cola en neem er ook nog xc3xa9xc3xa9n mee.

Direct na Lenzerheide gaat het steil omhoog. Hier is geen sprake van hardlopen of dribbelen meer in dit deel van het lopersveld. En eigenlijk meer zon dan me nu lief isxe2x80xa6

Na een steil stuk door een warm bos (je weet wel, van die warme stilstaande lucht), kom ik bij de Wasserfall (waar die is weet ik niet..) waar ik even ga zitten en water drink. Helaas hier geen cola. Het volgende stuk is vlak maar ik blijf toch lekker wandelen. Ik kan dan nog lekker om me heen kijken en ik zit toch al weer tegen de grens aan van misselijkheid.

Aankomst bij Scharmoin (niet op z'n Frans uitspreken). Daar weer eens lekker even een pauze nemen en beoordelen of ik nog verder ga. Er zijn nu 5 uur verstreken.

Tja, daar wil ik nog heen! Zo'n 1000m stijgen. Ik twijfel omdat ik niet meer veel macht in m'n benen had het laatste stuk. Ik besluit het een stukje te proberen.

Een waterreservoir.

Na 37km besluit ik om te keren. Ik ben pas op 2100m hoogte en moet nog in ruim 5km 800m stijgen. Ik ben al een paar keer gaan zitten, heel langzaam lopen geprobeerd maar het gaat niet meer. Uitdroging. Laatste km in 22 minuten!
Ik ga even zitten om te genieten van het uitzicht en dan komt net Thomas er aan. Hij roept dat het zwaar is vandaag en begrijpt dat ik terugga. So ein xc3x84rger.

Op de weg terug valt me op hoe ik in het achterveld ben geraakt. Ik kom nog maar een loper of 30 tegen. Bij het middenstation wordt mijn tas met spullen van de Rothorn naar beneden getransporteerd. Net dan stappen ook Jaap en z'n vrouw uit. Jaap vond het zwaar maar is wel tevreden, net onder de 6 uur gebleven. We reizen verder samen naar beneden en kunnen zo nog wat loperwetenswaardigheden uitwisselen. In het dal nemen we afscheid en gaat ieder zijns weegs.
 

Resultaat van vandaag:
-rode armen, benen en gezicht
-kijk terug op een leuke dag!
-inmiddels heel veel dorst
-"helaas" niet uitgelopen waardoor ik uitzicht op de top gemist heb