Zon, zand en heuvels

Tsjonge, het was me de training wel. Weer met Henk naar de Posbank geweest om 3 uur lang gedoseerd te gaan trainen. Doseren door hartslag laag te houden, ook bij het nemen van de heuvels.
Voor mij was er vandaag ook een heel andere uitdaging, namelijk het warme weer. Het was zo'n 25 graden! De eerste 11 km hadden we daar nog niet zo'n last van maar daarna werd het echt warm toen we op de open vlakte verder gingen.
De marathon is nog maar een week geleden maar de benen voelen goed aan dus moet het kunnen zolang ik maar geen gekke dingen doe.
Eerst de gele route vanaf het bezoekerscentrum Rheden gevolgd waar we weer bij onze favoriete trainingsheuvel kwamen. Die hebben we dit keer 4x genomen. Bij xc3xa9xc3xa9n van de afdalingen keek ik niet goed en ging ik bijna door m'n enkel (schrik!). Met dit soort paden is voorzichtigheid en waakzaamheid toch altijd weer geboden. Na even te hebben gewandeld trok de pijn al snel weg en kon ik weer verder.
Bij het doorkruisen van de Posbank kreeg ik weer wat deja vu's van de Graubunden Marathon van vorig jaar. Inbrandende zon, warm, soms geen wind of warme wind. We hebben veel zandpaden genomen en soms werd het zand wel erg mul.

Hier wilde ik even een foto schieten, eigenlijk een smoesje om weer even te herstellen. Henk had duidelijk minder moeite met de warmte dan ik. Vanaf een bepaald moment kon ik hem ook niet meer goed volgen en raakte ik steeds een beetje achterop. Gelukkig moest Henk dan weer een hekje openhouden en kon ik weer het gaatje dichten ;)
Henk heeft afgelopen week al heel wat km's gemaakt en komt nu op 73km!

Het is werkelijk een prachtig gebied en waarschijnlijk omdat ik vaak te veel om me heen kijk lag ik ineens languit en zat ik helemaal onder het fijne zand. Maar gelukkig geen echte beschadigingen.
Na 2,5 uur gaat bij mij het lichtje een beetje uit door de warmte maar ik wil toch nog de 3 uur vol maken. Dat lukt maar moeizaam maar het geeft ook wel weer voldoening om die 3-uurs grens op te zoeken.
Bij de auto teruggekomen merk ik dat ik weer tegen misselijkheid aanzit. Door de warmte komt dat moment eerder dan normaal, m'n maag stopt er dan wat eerder mee. Maar goed, het zit er nu toch op alhoewel ik hier later in de auto toch nog last van krijg.
Conclusie van vandaag is dat de conditie er is en voldoende kracht om aan Graubunden te beginnen. Voor Henk geldt dat zeker.
Ik heb alleen nog geen oplossing voor mijn maagprobleem. Kort gezegd komt het er op neer dat vroeger (3 uur) of later (3,5 uur) tijdens een lange duurloop de maagactiviteit tot stilstand komt. Bij mij waarschijnlijk eerder dan veel anderen. Dit wordt veroorzaakt doordat andere delen van het lichaam veel energie vragen en de maag minder toebedeeld krijgt. Des te warmer het is, des te eerder de problemen omdat het lichaam dan ook nog veel moet doen aan koelen en dat kost energie xc3xa9n vocht.
De maag neemt dan geen vocht meer op waardoor ik steeds moeilijker ga lopen, immers ik kan minder zweten en krijg het dan warmer en verder wordt het bloed dikker waardoor het hart harder moet werken.
Wanneer de maag dan nog vocht bevat gaat dat klotsen en op een gegeven moment moet het er dan uit (misselijkheid en overgeven). Door experimenteren kan ik het moment wat uitstellen door het drinken van verdunde cola (met een beetje zout), vooral eerste helft drinken daarna heeft het geen zin meer, gelletje met veel water, veel koelen (sponsen e.d.). In Graubunden ben ik alleen 6 uur onderweg....

Nog even het parcours geplot. We hebben na het rondje Beekhuizen dus veel van de Posbank gezien...