Vorig jaar heb ik voor het eerst meegedaan met deze Berglauf op de flanken van de GrossGlockner en dit jaar had ik me weer ingeschreven. De datum was nu wat gunstiger, namelijk 2 weken nadat we in Oostenrijk op vakantie waren. Ik heb dan ook de tijd gehad om hier wat te trainen en te acclimatiseren.
Ik heb een aantal bergtrainingen gedaan varierend van 1 tot 3 uur, met hoogteverschillen tot 1400m. Ook door mijn voorbereidingen op de Graubundenmarathon eind juni heb ik gemerkt dat ik de hellingen steeds beter de baas kan.
Ik had een eenvoudige Ferienwohnung geboekt in Heiligenblut zodat ik me in alle rust kon voorbereiden op de wedstrijd, maar ook om de dag er na een bergtop te beklimmen van 3088m, vlak daarbij (droom van mijn dochter).
De dag voordat ik naar Heiligenblut zou vertrekken haalde ik bijna nog wat stoms uit. Ik was met 2 dochters en een kampeervriendinnetje naar het Felsenlabyrinth geweest, een soort klimtuin waar je op een "veilige" manier rotswanden beklimt e.d. Een nieuwe onderdeel was de flying fox waarbij je via een kabel van boom naar boom vliegt. Erg leuk, maar bij één van de boomlandingen kwam ik met mijn heup met een klap tegen het stootkussen waardoor ik ernstige twijfel kreeg of ik nog wel mee kon doen met de Berglauf. Uiteindelijk heb ik nog wel wat last gehad maar was de pijn toch op tijd weggetrokken.
De dag zelf begon goed, blauwe lucht, nog niet al te warm. Gezellig op en rond de Laufmesse. Net zoals vorig jaar liep Jorg Haider ook weer mee en trekt hij de nodige aandacht van het publiek. Ook mijn dochter die snel een foto van hem maakte.
Er wordt in 2 groepen gestart met 10 minuten ertussen om de smalle bergpaadjes niet teveel te belasten. Ca. 700 deelnemers.
Het parcours is niet vergelijken met de Graubunden marathon die ik eind juni heb gelopen. Het is weliswaar korter (13 km) maar veel zwaarder in mijn beleving door de enorme stijgingspercentages die af en toe voorkomen maar ook de bergpaadjes met keien, boomwortels, wiebelige bruggetjes, scheve paden. Verder is het ook vooral de steeds sterk wisselende stijgingspercentages waardoor je steeds moeilijk een evenwicht kunt vinden.
Op sommige momenten gaan je kuiten echt zeer doen of worden je bovenbeenspieren enigszins gevoelloos (traplopen). Het laatste stuk van 800m moet een hoogte van 300m overbrugd worden, zo ongeveer een lange trap. Daar gaan er veel stuk. Toch was het weer een geweldige uitdaging en heb ik er weer van genoten om mee te doen. De tijd (2:01:36) was dit jaar 7 minuten sneller dan vorig jaar, net niet onder de 2 uur (streeftijd). Hiermee ben ik 348ste overall.
Al met al zeer tevreden. A.s. zondag een kleine bergloop vlak bij van 7.7km bergop naar een alm van 700m naar 1400m.
Groeten uit Oostenrijk,
Ronald
PS: we (mijn dochter en ik) hebben vandaag ook nog de Keeskopf van 3088m beklommen, ook een geweldige ervaring! Geen hinder ondervonden van mijn Berglauf van gisteren.
