Stap terug

Het lijkt er op dat de Albmarathon op 22/10 jongstleden voorlopig mijn laatste marathon/ultra was. Ik heb daarna toch weer wat last van m'n rechterknie maar ook zijn m'n kuiten steeds gevoelig. Vorige week liep ik 26km, een rondje wederom via een stuk van de Grebbelinie (hierboven Daatselaar), maar het ging gewoon niet lekker. Knie, kuiten, linkervoet. Ik was blij dat ik weer terug was bij de auto.

Ik ga nu maar eens een winterslaap houden en alleen af en toe een uurtje lopen of wat langer wandelen in de natuur. In de lente zie ik dan wel weer verder afhankelijk van hoe het gaat. Gisteren, na een week niet hardlopen, weer een uurtje over het Wekeromse Zand.

PS: ik blijf wel berichten van de tochtjes die ik maak....

Wekeromse Zand

Van 2011-10-29

Regelmatig liep ik langs het Wekeromse Zand maar nog nooit door het natuurgebied zelf. Dat heeft er mee te maken dat er hekken om heen staan en slechts op enkele plaatsen een doorgang. Maar nu toch maar eens proberen. Via een klein draaihekje kom ik het natuurgebied van zand, bos en heide binnen.

Van 2011-10-29

Ook een enkel klein vennetje tussen de bomen. Het is een aparte gewaarwording om alleen maar wandelaars tegen te komen. Fietsen is hier namelijk ook verboden.

Van 2011-10-29

Op het meer open gedeelte staan een paar bomen die alle ruimte hebben om te groeien zodat je dit soort prachtige gezichten krijgt. Het grootste gedeelte van de paden zijn bosgrond en mul zand, dus lekker zwaar om in te lopen.

Van 2011-10-29

Wanneer ik het Wekeromse Zand weer verlaat kom ik nog langs een Germaanse Put. Ook hier liep ik al regelmatig langs maar was me nog niet opgevallen. Het is een eeuwenoude kuil waar bronwater naar boven kwam en waar in de IJzertijd een uitgeholde boomstam is ingezet als putwand:

Van 2011-10-29

Zo kon men er beter bij en spoelde er geen zand in.

Ik zal nu vaker het stukje door het Wekeromse Zand in m'n route opnemen, prachtig natuurgebied!

Voor alle foto's: klik hier