Lekker warm, pfff..

Direct na de kerkdienst tref ik m'n voorbereidingen voor een lange duurloop. Het is al warm en het zal ongetwijfeld warmer worden. Maar ook dat is een goede training. Ik heb geen tijd gehad om een nieuw parcours uit te stippelen dus neem ik maar hetzelfde parcours als vorige week dat me goed bevallen is. Zoveel mogelijk drinken mee (1,2 ltr).

Ik loop een stukje rustiger dan vorige week, zo tussen de 5:45 en de 6:00 minuut per km. M'n hartslag blijft daarbij onder de 150. Het valt me op dat de km's sneller voorbij zijn voor m'n gevoel dan vorige week. Het zal er ongetwijfeld mee te maken hebben dat ik vorige week ook nog onbekend was met de ronde en je veel meer uit zit te kijken naar de volgende afslag. Verder zie ik toch ook weer heel andere details om me heen.

Op zo'n 12 km wordt ik nog even hinderlijk lastig gevallen door een zwart, lopend detail. Oftewel een grommende hond. Ik moet zeker een paar minuten wandelen voordat de hond weer teruggaat. Ondertussen heeft hij wel de hele buurt aan het blaffen gezet. Ik zou het toch wel fijn vinden wanneer de baasjes dit soort honden vastbindt of in een hok zet. Ik schrik me altijd (bijna) een omgeluk.

De warmte hindert me niet echt, ook al zweet ik behoorlijk. Omdat de drankvoorraad beperkt is kort ik het laatste stuk ook weer in zodat ik op 27,5 km kom in 2 uur en 40 minuten. Mooi geweest voor vandaag. Weer lekker de voorraden aanvullen....

Routeplanner Fietsersbond

Aad reageerde op mijn bericht over Culemborg-Barneveld en gaf een tip om de routeplanner van de fietsersbond te gebruiken. En wat voor een tip! Een ontzettend handig tooltje om een leuke route uit te zetten. Je zet gewoon begin- en eindpunt neer en vervolgens wat tussenpunten. En dan komt het mooiste: je hebt een aantal profielen waaruit je kunt kiezen, waaronder "autoluw" en "natuurroute". De planner vindt dan de leukste weggetjes en fietspaden.
Wanneer de route ongeveer het aantal km's heeft wat ik wil, zet ik het over naar Oziexplorer via GPX om eventueel nog wat wijzigingen aan te brengen. Tenslotte upload ik de route als Course naar m'n FR305 en lopen maar.

Vandaag een route van 30km gemaakt door een gebied waar ik niet eerder liep, ten westen van de A30.

Behalve boerenweggetjes af en toe ook fraaie landhuizen met gemillimeterd gras.

De A30 over.

Totnogtoe kwam ik alleen steenmannetjes in de bergen tegen...

Er worden overal toch wel steeds meer paarden gehouden.

Flora...
... en fauna in en rondom de sloot. Deze kikker bleef lekker zitten.

Ik denk dat wel 40% onverhard was.
Het laatste stuk heb ik iets afgekort zodat ik na ruim 28 km en 2u41min weer thuis kwam. Routes plannen via de Fietsersbond ga ik zeker vaker doen!

PR time !!

Vandaag moest het weer eens gebeuren. Na een vakantie met vooral langzame, maar intensieve berglopen ben ik altijd benieuwd hoe het met mijn snelheid en tempohardheid is gesteld. Heb ik niet te veel ingeboet aan snelheid? De intervaltraining 6x1000 afgelopen week ging behoorlijk moeizaam. Dus nu een 10 km lopen op wedstrijdsnelheid. Zoals ik al eens eerder heb vermeld heb ik daar een parcours voor dat ik helemaal nagemeten heb zodat ik ook echt weet dat het 10 km is. Helemaal fietspad met slechts 2 zijwegen die m'n pad kruisen.

Het plan is om zowel een snelle eerste 5 km te lopen, het liefst in de buurt van de 20 minuten (stiekum hoop ik op sub 20) en vervolgens de tweede helft zodanig dat ik ook een PR op de 10 km loop (< 42:46). Na een voor mijn doen uitgebreide warming up kom ik bij het startpunt. Het is altijd lastig om in de eerste km een goede snelheid te bepalen maar ik kom precies op 4:02 de eerste km door. Dat past goed bij m'n doelstelling. Ik kan deze snelheid goed vasthouden t/m km 4 (4:00, 4:01, 4:01). Dan moet ik toch wat inleveren de vijfde kilometer (4:07) maar het eerste PR is geboren, namelijk 20:12 op de 5 km! Een verbetering met 12 seconden.

De zesde km (4:18) moet ik toch even wat herstellen en m'n hartslag weer wat lager krijgen. Ik reken uit dat ik met dit tempo al een dik PR op de 10 km ga lopen, dus de dag kan niet meer stuk. Ik kan het tempo goed vasthouden en ook nog iets versnellen (4:17, 4:17, 4:15 en 4:14). Een verpulvering van mijn oude PR met 1 min en 11 sec: 41:35 !!

Met de snelheid zit het dus nog wel goed, wellicht het gevolg van mijn hoogtestage in de bergen! Hier kan ik het voorlopig weer mee doen. Nu nog een PR op de halve en hele marathon....

Sporttracks maakt er het volgende plaatje van (iets vervormd omdat de GPS wat afwijking had op de heenweg):

Culemborg-Barneveld

Het kantoor waar ik voor werk is gevestigd in Culemborg. Een tijdje geleden ontdekte ik m.b.v. de TomTom dat de kortste route van Culemborg naar Barneveld 42km bedraagt. Dat werd daarmee voor mij direct een uitdaging om een keer vanuit werk naar huis te lopen. Dat moet dan wel op een vrijdagmiddag en vandaag is het zover. Met de trein 's morgens vroeg naar Culemborg, hardloopkleren mee. Da's even wennen zo'n trein wanneer je alles met de auto doet.

De laatste bespreking is om 15:45 afgelopen en ik kleed me snel om. Drankgordel om, electronica omhangen en instellen. Ik heb van te voren een route uitgezet via Oziexplorer en deze geupload naar m'n Garmin.
Even een toelichting geven aan 2 collega's die me verwonderd aankijken nu ik een hardlooptenue aan heb.
Om even over 16:00 uur vertrek ik dan.

Een klein parkje in Culemborg aan de Parklaan.

Culemborg weer uit.

Weilanden met doorboven mooie luchten. Om 15:00 uur was er nog een stevige bui maar die drijft langzaam voor me uit.

Bij Beusichem ga ik richting het veer om de Lek over te komen.

Paarden in de uiterwaarden.

't Veer kan niet meer ver zijn....

De veer van Beusichem komt net weer naar deze oever van de Lek.

Aan de overkant ga ik weer in oostelijke richting richting Wijk bij Duurstede via een klein weggetje dat langs boomgaarden voert.

Plotseling duiken de Prinses Irenesluizen op (Amsterdam-Rijn kanaal).

Oude kern van Wijk bij Duurstede met de stompe toren.

Vanuit Wijk bij Duurstede de Rijndijk op richting Amerongen.

Rivierenlandschap.

Stuw bij Maurik.

Amerongen in zicht met kasteel Amerongen tussen de bomen.

In Amerongen heb ik de route langs een cafetaria gepland. Hier koop ik een paar koude flesjes water om m'n voorraden aan te vullen. Ook neem ik een gelletje. Ik ben nu ongeveer op de helft.

De Amerongse berg. Na alle berglopen was het even zoeken naar de berg hier maar er zat toch echt een stijging in.

En al snel ben ik weer over de berg...

De Valleikanaal ten westen van Veenendaal.

Direct nadat ik onder de A12 door ben gegaan draai ik een mooi rustig weggetje in, Schalm.
Ik begin nu na 30km wat pijnlijke kuitspieren te krijgen. Waarschijnlijk is het herstel van Sierre-Zinal nog niet voldoende gevorderd.

Het tweede stuk van de Schalm richting Renswoude.

Een beetje overbelicht, maar toch:  Kasteel Renswoude.
Even hierna ga ik rechts richting Ubbeschoten.

Scharrelkippen.

De kuiten worden nu zo pijnlijk dat ik besluit om te stoppen en even naar huis te bellen om me op te laten halen. Ik heb net de gemeentelijke grens van Barneveld gehaald na 37 km en ik wil niets beschadigen (nog 6 km te gaan).
Ik heb werkelijk genoten van deze tocht en ben zeker van plan deze nog een keer te doen. Wel met enkele kleine aanpassingen omdat ik met name de Rijndijk nogal druk met verkeer vond.

Sierre-Zinal

Vandaag is het dan zover! Ik heb al heel wat bergwandelingen gemaakt rondom het parcours van de bergloop Sierre-Zinal en vandaag ga ik 'm als wedstrijd lopen. Het startpunt ligt op 4 km van de camping en voor de gelegenheid heeft men de toegangsweg naar Val d'Anniviers afgesloten om de lopers de vrije doorgang te geven.

Het is nog erg fris met 11 graden, het is dan ook heerlijk om zo voor de start lekker in de zon op te warmen.

De vrachtwagen vervoert de tassen van de lopers naar de finish.

Ik zie Jan Schellekens (startnr 1789) al snel staan. Hij is met de bus van Zinal naar het startpunt gekomen. Zijn gezin staat op de camping in Zinal zodat ze hem bij de finish kunnen opwachten.

Jan loopt 'm nu voor de 4e keer, de laatste in 2001. Aan z'n grimas te zien ziet hij er tegen op...

De wedstrijd zal ook gevolgd worden door de (lokale) televisie vanuit de helicopter. Gelukkig volgt zo'n ploeg alleen de koplopers zodat wij snel van de herrie verlost zijn.

Zo langzamerhand begeven de lopers zich naar het startpunt.

Misschien ben ik iets te veel achteraan gaan staan.... zal later blijken. Er doen bijna 1000 lopers aan de Coureurs editie mee. De Touristes zijn vanmorgen om 05:00 uur al gestart met ruim 1700 lopers.

Om precies 09:00 uur starten we en mogen we eerst een kilometer over de asfaltweg klimmen om vervolgens scherp linksaf te slaan, een zeer steil pad naar boven.

Hier wordt de drukte al merkbaar nu het pad smaller wordt.

De eerste opstopping is een feit na 16 minuten. Ach, ik zal het maar nemen zoals het is en er vrolijk bij blijven zoals de loper met het gele strepen shirt.

Bij een haarspeldbocht kun je goed de lopers voor je zien.

Het lint van lopers wordt steeds langer zodat er wat ruimte ontstaat. Het parcours gaat hier voornamelijk door een prachtig en koel bos, de zon heeft hier z'n werk nog niet kunnen doen.

Het klimmen gaat me goed af. Waar mogelijk haal ik lopers in, (snel)wandelend of dribbelend. Let wel, in de eerst 7 km moet 1300 meter geklommen worden, zeer zwaar dus!

Na 7,5 km kom ik dan bij Ponchet, een alpenwei met prachtig uitzicht over het dal. Hier is ook de 2e drankpost ingericht.

Vanaf hier zullen de hoogteverschillen nog varieren tussen 2000 en 2450 meter om aan het eind nog af te dalen naar Zinal.

De paden zijn ook wat breder en da's wel even lekker.

Nog steeds in de schaduw en lekker fris.

De eerste tijdmeting in Chandolin, een vakantiedorp op 2000m hoogte. Gezellig publiek langs de kant.

Even na Chandolin passeer ik na 13,5km het het 50% bord in 2u11min. Dit zou in principe inhouden dat ik zou moeten kunnen finishen in 4u22min. Mwah, ik zie wel. Vanaf hier zal ik in de open zon moeten lopen en dat zal weer gepaard gaan met veel vochtverlies...

Chandolin weer uit...

De zon laat zich goed gelden, het wordt warm. Het lastige van dit stuk is dat je moeilijk in een vaste cadans kan lopen. Het is steeds op en af, voetje hier, voetje daar. Geconcentreerd lopen dus.

Tignousa is een bergstation voor een treintje dat vanuit St. Luc steeds heen en weer rijdt. Ideaal voor wandelaars die het stuk stijgen vanuit het dal niet zo zien zitten. Er zitten nu bijna 16km op.

En natuurlijk het uitzicht op de vierduizenders: Dent Blanche, Matterhorn, Weisshorn.

Bij elke editie staat er weer een andere berg op de medaille afgebeeld, vandaag is dat de Dent Blanche.

We lopen hier midden tussen de wandelaars die bij Tignousa omhoog gekomen zijn en naar Hotel Weisshorn wandelen.

Dat zie je niet vaak, een hotel op zo'n grote hoogte, zonder toegangsweg of toegangslift. Hotel Weisshorn ligt op 2337m hoogte.

Ook hier weer een tijdmeting. Ik kom hier in 3u7min door. Er zitten nu ruim 20 km op.

Alsof je zo de sneeuw in loopt... Dit uitzicht is echt magnifiek!

En eindelijk mag ik dan gaan afdalen naar Zinal. Ik verbaas me al een paar km dat ik nog steeds ruim boven de 2100m loop terwijl de finish op 1650m ligt.

De afdaling is ongelooflijk steil, meer dan 30%. Ik neem de helling rustig. Sommige waaghalzen gaan hier veel sneller maar ik voel m'n bovenbeenspieren nog van alle andere wandelingen, trainingen en wedstrijden.

Het laatste stuk door Zinal gaat tussen het aanmoedigende publiek door. Na 4:36:11 kom ik over de streep, dat valt me zeker niet tegen. Ik had zo'n 4:30 ingeschat.

Links achter het hek staat Jan's familie (vrouw, dochters, schoonouders, moeder) die me ook herkend hebben. Leuk!

Nadat ik weer bijgekomen ben in de schaduw douche ik me bij het zwembad en voeg me bij de familie van Jan die inmiddels reikhalzend staat uit te kijken naar zijn binnenkomst.

En ja hoor, Jan komt ook binnen. Ook hij heeft het gered ondanks z'n knieproblemen en de korte voorbereiding. Chapeau! En deze medaille heeft Jan nog niet.

Reactie Jan: "Wat een end zeg..."

Na afloop keer ik met de bus naar het begin van dal terug en ga ik weer terug naar de camping. Tja, nu zit de vakantie er echt op.