 |
| Van Heidemarathon 2009 |
Eric "moest" vandaag 40 km trainen, als voorbereiding op de 60 van Texel. Deze zaterdag was op korte termijn de enige mogelijkheid om samen te trainen, dus bood ik aan een mooie ronde uit te zetten over de Edese en Ginkelse hei. Daar had Eric wel oren naar en zo vertrokken we vol goede lopersmoed om 09:00 vanaf cafxc3xa9/smultuin 't Hek bij de Lunterse berg onder een stralende lucht, regenstralen wel te verstaan...
Wat een water zeg! Niet alleen van boven maar vooral ook op de paden. Er is vannacht blijkbaar veel water gevallen. Op de buienradar had ik al gezien dat we eerst even in het oog van het draaiende regengebied zouden lopen waar het droog zou moeten zijn. En dat klopt aardig. Het eerste uur valt de nattigheid erg mee.
 |
| Van Heidemarathon 2009 |
Veel mensen zullen vanmorgen waarschijnlijk wat langer in hun bed blijven liggen, zo niet deze lopers die we tegenkomen. Maar tegenliggers en inhalers zijn vandaag een zeldzaamheid! Normaal gesproken let ik wel een beetje op of iemand er voorbij wil op de fiets maar dat wordt vanzelf minder wanneer er niemand is. Zo lopen we ook vaak gewoon midden op de weg.
 |
| Van Heidemarathon 2009 |
Om het zo veel mogelijk op de Texelse situatie te laten lijken heb ik flink wat zandpaden in het parcours opgenomen. De regenval heeft voor een goede gelijkenis met het strand van Texel gezorgd. Ook begint het hier te regenen, soms zacht, soms harder. De wind, die ook een geduchte spelbreker op Texel kan zijn, maakt het erg koud.
 |
| Van Heidemarathon 2009 |
Gelukkig maakt de conversatie veel goed van het mistroostige weer. De km's vliegen voorbij. Elke 6 km roept Eric: "het is weer tijd". We wandelen dan even stevig door terwijl hij ondertussen een flesje cola voorzichtig openmaakt en half leeg drinkt. Zelf drink ik vandaag voor het eerst door een slangetje dat verbonden is met een waterzak in een rugzakje (Nathan). Het drinken gaat erg goed, je gaat er alleen wel even van hijgen door het kracht zetten. De rugzak hobbelt in het begin erg op m'n rug maar na wat hoger te plaatsen en zeker na een paar keer drinken voel ik er niets meer van. Test geslaagd dus. Cola lijkt me ook erg lekker, maar dat gaat vast niet goed in een rugzak ;-)
 |
| Van Heidemarathon 2009 |
Na 20 km stuiten we op een onneembare hindernis. Dit tunneltje onder de A12 door staat vol water. Wat te doen? De beste optie lijkt schoenen uit, er door heen banjeren en dan de schoenen weer aan. We hebben zojuist nog lopen foeteren op een Mercedes die over de zandweg reed en Eric sproeierde. Nu mag die wel terugkomen, dan kan hij ons door het tunneltje meenemen. Maar er komt niemand aan....
We besluiten een pad door het bos langs de snelweg te nemen tot de volgende onderdoorgang. Dat lukt, maar nu moet ik even bedenken hoe we gaan lopen om aan de vereiste 40km te komen. Bij Juffrouw Tok, een restaurant, hoe toepasselijk voor Barneveld, gaan we richting Arnhem en duiken daarna de bossen en de hei van Planken Wambuis weer in.
 |
| Van Heidemarathon 2009 |
Het regent nu continu en m'n handen beginnen koud te worden. Op de vraag van Eric of we het redden (40 km volmaken) antwoord ik "het zullen er zeker 40 worden". Ondertussen begin ik steeds meer tot de overtuiging te komen dat het er meer zullen worden. De laatste km versnellen we stevig en bij aankomst staat de teller op 42,8 km, na "meetcorrectie" 42,5 km. Een echte marathon dus vandaag, kan ik er weer xc3xa9xc3xa9n op m'n lijstje bijschrijven.
Het was weer een plezierige tocht!
In wedstrijdverslagen zie je uitspraken als: "het parcours was 10,13 km lang", "omgerekend naar 10 km liep ik dus een tijd van x:xx". Ook wordt schande gesproken over de onjuistheid van de lengte van een parcours of worden zelfs gecertificeerde parcoursen ter discussie gesteld. En dat allemaal omdat de GPS afstand X aangeeft. Overigens hoor je bijna nooit over parcoursen die te kort zijn, dat is natuurlijk niet leuk qua omrekening... "Dat zal wel aan het verminderde bereik onder de bomen hebben gelegen".
Het moge duidelijk zijn dat ik hier nogal de kriebels van krijg wanneer ik dit soort opmerkingen met 2 cijfers achter de komma lees. Een afwijking van 2% is heel normaal. Zelfs op een lange rechte weg krijg je nog een afwijking. Ik ga zelf nooit uit van de meting van de Garmin maar exporteer de gelopen route naar een programma waar ik het op stafkaarten nameet via de gelopen paden. Over het algemeen geeft de Forerunner bij kloppende afstanden teveel km's aan. Bij de halve marathon tussen de 21,1-21,3 en bij de marathon 42,3-42,5. Wanneer een gelopen wedstrijd hiervan afwijkt ga ik pas nameten.
Dit was het geval in Diever, en zelfs tot tweemaal toe bij de Drents Friese Wold Marathon. In 2007 hebben we ongeveer 700 meter te weinig gelopen en in 2008 900 meter. Reden voor mij om m'n PR toen weer naar beneden bij te stellen. Dit jaar wees de Garmin na parcourscorrecties gelukkig weer 42,4 aan, een vertrouwde waarde. Het kan dus inderdaad via de kaartmeting die ik voor hen heb uitgevoerd.
Afgelopen weekend werd de Lenteloop in Eerbeek gehouden en bij twee verslagen las ik dat de Garmin bij de halve marathon 20,5 km aanwees. Mijn eerste gedachte was: "Dat is eerlijk om het te vermelden". Maar ook aanleiding om het te controleren op de stafkaart. Als verzamelaar had ik het bestand al opgevraagd bij xc3xa9xc3xa9n van de lopers, en inderdaad, het parcours komt ruim 600m te kort, toch al snel enkele minuten. En dat terwijl de organisatie het parcours, met een keerlus die er al in zat, heel gemakkelijk precies op 21,1 km had kunnen afpalen. Jammer... je zal maar net een goede dag hebben gehad....
In de prxc3xa9-GPS-tijd hadden we geen weet van deze afwijkingen bij met name de regionale loopjes en namen we de opgegeven parcourlengtes voor waar aan. Nu worden de organisaties meer onder "druk" gezet, onder andere door mij, om parcoursen goed na te meten. Bij voorkeur natuurlijk volgens de KNAU meetmethode maar ook via mijn methode kom je al aardig in de richting. Exact opmeten kan bijna niet, een afwijking van +/- 100m op een marathon lijkt me toch geen probleem.
Het antwoord op de titel van dit bericht is dus JA en NEE. Ja, handig om later op kaarten na te kunnen meten of voor km-tijden tijdens het lopen. Nee, exacte afstanden alleen in combinatie met andere meettechnieken te bepalen.
Uiteraard doe ik deze training weer op m'n eigen nagemeten Plenter-certified parcours richting Wekerom. Na een uitgebreide warming up, voor mijn doen althans, start ik met een snelheid waarvan ik hoop dat die net onder de 4 minuten ligt op de eerste km. Da's altijd de kunst natuurlijk. Zoals je aan de grafiek kunt zien lukt dat goed. De eerste 2 km's in 3:58. Dan toch iets verval omdat ik op m'n grensvermogen loop en dat betekent natuurlijk geen lekker gevoel. 4:02 voor de derde km en 4:04 voor de vierde. Met nog xc3xa9xc3xa9n km voor de boeg zet ik nog iets aan maar niet genoeg voor een tijd onder de 20 minuten. Na een 4:01 voor de laatste km is 20:03 het eindresultaat. Op zich een PR maar die telt niet door het windvoordeel.
Na een paar seconden wandelen zet ik weer flink aan om tegen de wind in terug te gaan. Ook lekker, zo knokken tegen de wind in. Na 43:09 weer terug op het startpunt en heb ik 10 km afgelegd. Weer een mooie snelheidstraining.
 |
| Van Mariendaal |
Op het laatste moment besluit ik vanmiddag mee te doen aan een training, georganiseerd door Dick (van Chat'n'run). De start is vanaf Marixc3xabndaal, vlak bij Oosterbeek. Op de heenweg rijd ik met de auto langs de villa aan de Utrechtseweg waar ik lang geleden werkte. Jammer dat ik toen nog niet aan hardlopen deed zal straks blijken. Ik parkeer de auto bij Marixc3xabndaal, blijkbaar ben ik de eerste. Zo kan ik nog even heerlijk in de warme zon staan, ondertussend genietend van de omgeving hier.
 |
| Van Mariendaal |
Even later arriveert Jan op de fiets en komen ook Manon, Dick, Maarten en Jannemien. Een gemxc3xaaleerd gezelschap, maar daar ben ik vooral de oorzaak van als lange afstandloper tussen deze lopers van het snellere korte werk. Toch leuk dat je elkaar zo kunt vinden in een gezamenlijke training op een "tussenafstand".
 |
| Van Mariendaal |
We gaan direct van start en lopen door een mooi gebied bij een heerlijke temperatuur, bijna te warm voor het shirt dat ik gekozen heb. Onderweg wordt het nodige afgekletst en ondertussen gidst Dick ons door het natuurgebied heen over onverharde paden en beklimmen we verschillende heuveltjes. Dick en Jan doen regelmatig een versnelling. Ik doe dat ook, maar dan achterin wanneer ik een foto gemaakt heb en weer bij de groep moet komen...
 |
| Van Mariendaal |
Onderweg lopen we langs grafheuvels, onzekere ruiters op schrikachtige paarden, kapitale villa's, vliegjes die Manon belagen, beelden, ... Zie het fotoalbum.
 |
| Van Mariendaal |
Na 16,5 km zijn we (helaas) weer terug. Zo zou ik nog wel even door willen lopen, maar ja, ik moet ook nog naar een verjaardag. Na afloop nog wat nakletsen onder het genot van een bekertje koffie (door Manon meegenomen) en een stuk boterkoek (van Floor, die ook nog even is langsgekomen).
 |
| Van Kuinderbos |
In de serie "Lopen langs de snelweg" vandaag een rondje door het Kuinderbos. Wederom vanuit Friesland rijd ik via de A6 richting Kampen. Afslag Bant/Luttelgeest van de A6 en nog geen paar minuten later sta ik bij het begin van een bospad. Via de stafkaart en afstandmeten.nl heb ik gisteravond een route uitgezet van 13,5 km.
Het omkleden in de auto is nog wel wat lastig. Buiten is het kouder dan ik had gedacht maar gelukkig heb ik de lange outfit ook bij me. De zon schijnt helder maar staat al wel behoorlijk laag. Het is dan ook al 17:00 uur.
 |
| Van Kuinderbos |
Het is een prachtig natuurgebiedje met vennetjes, bos, ruiterpaden, wandelpaden en fietspaden. Met de laaghangende zon zijn er mooie schaduw- en lichteffecten waar te nemen. Er zijn flink wat stukken waar ik op mul zand loop en dat haalt de vaart er uit. Volgens mij ben ik helemaal alleen in het bos, ik kom werkelijk niemand tegen.
 |
| Van Kuinderbos |
Tegen het einde van het rondje loop ik langs het recreatiegebied De Kuilen. De zon zakt net achter de bomen en dat levert dit schitterende plaatje op. Helaas ben ik te laat thuis om de foto op sturen naar xc3xa9xc3xa9n van de weermannen.
Na 13.8 km in 1u:14m kom ik weer bij de auto en rijd huiswaarts. Heerlijke training! Zo zie je nog eens iets van Nederland.
Klik op xc3xa9xc3xa9n van de foto's om meer te zien van het natuurgebied.
 |
| Van Drents Friese Wold Marathon 2009 |
Terwijl er bij de CPC in Den Haag duizenden lopers zich verdringen door de straten van Den Haag en Scheveningen zijn er ook lopers die de rust en de schoonheid van het Drents Friese Wold opzoeken. Zoals een medeloper het ook zei: "dat je hier zo lang alleen maar door de natuur kunt lopen, geweldig!".
 |
| Van Drents Friese Wold Marathon 2009 |
Bij het ophalen van mijn startnummer vraagt de dame achter de tafel of ik me even wil melden bij Jan Winters, xc3xa9xc3xa9n van de organisatoren. Ik heb een aantal weken geleden het parcours op de stafkaarten uitgezet en opgemeten zodat het dit jaar wel de gewenste 42,195 km gaat opleveren. Afgelopen 2 edities leverde de parcourslengte de nodige discussie op, het was namelijk te kort. In een fijne samenwerking met Jan zijn door mij nieuwe parcourskaartjes gemaakt en op de site geplaatst. Voor mij een leuke hobby en voor de organisatie een grote aanwinst (aldus Jan). Men heeft nu ook precies in beeld waar de 5km punten zich bevinden.
Wanneer ik me omkleed in de gymzaal komt Jan ineens naar me toe. Hij heeft een boek voor me meegenomen met een kalender van alle wedstrijden in Belgie voor 2009, een zeer compleet werk. Verder krijg ik een aantal cadeaubonnen. Ik ben hierdoor zeer verrast want ik had al aangegeven dat ik het leuk vind met digitale hulpmiddelen en kaarten bezig te zijn en dat het lage inschrijfgeld al een cadeau op zich is. Maar ik ben er zeer blij mee en zal de cadeaubonnen i.i.g. besteden aan hardloopgerelateerde zaken!
 |
| Van Drents Friese Wold Marathon 2009 |
Op weg naar de startplaats krijg ik nog net de start van de 28 km mee. Het is nu nog heerlijk weer en zoals je kunt zien hebben velen getwijfeld wat ze aan moeten trekken. Er zijn lopers in het "lang" en in het "kort". Zelf heb ik voor de combinatie gekozen, een korte tight maar een shirt met lange mouwen. Er wordt in de loop van de middag regen voorspeld en dan koelt het meestal ook af!
 |
| Van Drents Friese Wold Marathon 2009 |
Het start- en finishgebied, een landweggetje net buiten Diever. Ik ontmoet wederom Han vd Berg uit Zwolle. Bij de Zuiderzeemarathon haalde ik hem het laatste stuk in en bij de Midwintermarathon was het nog even stuivertje wisselen in de laatste meters maar ging hij uiteindelijk eerder over de streep. Nu hebben we de gelegenheid elkaar eens te spreken, dat was er eerder nog niet van gekomen. Het blijkt dat wij veel dezelfde opvattingen en voorkeuren hebben ten aanzien van marathons.
 |
| Van Drents Friese Wold Marathon 2009 |
De organisatie heeft nu duidelijk instructies gehad zodat er nu netjes eerst 2 rondjes door het dorp gelopen wordt alvorens we Diever verlaten en de natuur in gaan. Jan Winters staat zelf op het cruciale punt waar de koplopers en voorfietsers na de eerste ronde links moeten en na de 2e ronde rechts.
Ik ga zelf weg op een tijd van 4:40-4:45 per km. Vlak na de start heb ik slechts enkele lopers voor me en daar schrik ik wat van. Inderdaad, de eerste km gaat in 4:35, dat mag iets langzamer. Desondanks gaan er niet veel lopers mij voorbij en lopen er hooguit zo'n 8-10 lopers voor me.
 |
| Van Drents Friese Wold Marathon 2009 |
Ik loop een hele tijd gelijk op met loper nummer 4, Jaap vd Spek volgens de uitslagenlijst, die een meefietster heeft. Wanneer ze ziet dat ik foto's maak biedt ze aan er ook xc3xa9xc3xa9n van mij te maken. Erg aardig en leuk om mezelf eens in beeld te hebben ;-)
Ik kan het tempo redelijk goed vasthouden zodat ik op het halve marathonpunt precies in 1:40 doorkom. Maar dan merk ik ook dat m'n benen al zwaarder beginnen aan te voelen en dat is eigenlijk net iets te vroeg in de marathon. Na 25km begint het dan ook nog te motregenen, waaien en koelt het af. M'n tempo zakt naar 5:00-5:10 per km en dat houd ik nog tot 37km vol. Ik loop al die tijd moederziel alleen, zowel voor als achter me niemand te bekennen. Ik lig blijkbaar dus nog steeds redelijk vooraan.
Maar net als vorige jaren zakt m'n tempo nu "helemaal" in elkaar en gaat terug naar 5:30-5:45 min/km. En het wil echt niet meer sneller. Ik denk dat het vooral door het parcours komt waar je gewoon niet in je cadans kunt komen. Het is een continue afwisseling van bochtige, smalle, onvlakke paadjes, kleine heuveltjes, verhard/niet verhard. Op de spaarzame stukken waar je even op een betonnen fietspad loopt gaat het tempo ook direct omhoog. Eigenlijk dus meer een crossmarathon.
In de laatste km's gaan nu wel enkele lopers me voorbij en evenwel zonder wandelen finish ik in een tijd van 3:31:18. Ik ben hier wel tevreden mee maar ben wel minder te spreken over het verval de laatste km's. Tot m'n verbazing ben ik wel 7e van de 78 recreanten geworden en 17e van de 140 overall. En zeer verheugend: de Garmin geeft nu wel netjes 42,3 km aan! Ook vrijwel alle 5km tussenpunten stonden op de juiste plek.
Terwijl ik in een partytent even uit de regen en de wind zit komt Han vd Berg binnen. Hij heeft een veel evenwichtiger race gelopen en het had dus niet veel gescheeld of hij had me ingehaald. We lopen (moeizaam) gezamenlijk terug naar het Dingspilhuus in het centrum van Diever. De douches zijn heerlijk warm en ik knap snel weer op.
Rest mij niets dan de organisatie weer een pluim te geven! Al die vrijwilligers, geweldig. Ook de bewegwijzering was in orde. Ik hoorde alleen wel dat een stel kwajongens een bordje hadden veranderd toen nr 2 er langs kwam. Gelukkig had hij het op tijd door...
 |
| Van Eerste lenteloop |
Het is lente! Althans volgens de meteorologische kalender maar het voelt vandaag ook zo aan. De zon schijnt heerlijk na het optrekken van de mist en heeft zeker ook al kracht. Nu is het nog wachten tot de natuur weer kleur krijgt. Vooral de heidevelden liggen er nog doods bij. Samen met Jiska rijd ik met de auto naar de Lunterse berg om vandaar te starten voor een duurloop van 22 km. Fiets achterin zodat ze gezellig mee kan fietsen.
 |
| Van Eerste lenteloop |
En gezellig is het zeker, kletsen vindt ze leuk! Ze is ook erg geinteresseerd in het piepje dat m'n Garmin elke km geeft. Belangrijk voor haar om te weten hoe ver we zijn en hoe ver we nog moeten (mogen). Er zitten wat kleine stijgingen in het parcours en dat is behoorlijk zwaar voor die kleine meid. Hier op de foto rusten we na 12,5 km even uit en kan ik ook even een gelletje nemen.
 |
| Van Eerste lenteloop |
Ondanks het heerlijke weer wordt er nog weinig gerecreeerd rond dit tijdstip. We komen maar weinig fietsers tegen. Deze paard en wagen kwamen we pas op het einde van de training tegen. Na 1:58:30 hebben we er 22.4 km op zitten en is Jiska blij dat we weer bij de auto zijn.
Drie en een half jaar geleden heb ik ook al eens een groot sportmedisch onderzoek laten verrichten bij het SMA te Amerongen. Bij het inschrijven recentelijk voor een loop in Frankrijk bleek ik een Certificat Medical aan te moeten leveren. Mijn huisarts gaf aan dat dit door een onafhankelijke arts dient te gebeuren. Dus combineerde ik direct maar 2 dingen, weer eens een sportmedisch onderzoek en daarmee ook direct een "keuring".
Aan het einde van de middag dus naar Amerongen waar een assistente (in opleiding) het grootste deel van het onderzoek voor haar rekening neemt: vragenlijsten doornemen, blessureverleden, lengte en gewicht meten, ogentest, vetpercentage, bloeddruk, longvolume enz. Net als de vorige keer steek ik vooral t.a.v. de longinhoud af bij de gemiddelde populatie, namelijk een groot volume (166% t.o.v het gemiddelde)!
De inspanningstest doe ik dit keer op de loopband. Hierbij is de sportarts, Guido Vroemen, zelf ook aanwezig. Eerst allemaal plakkers op je lichaam en vervolgens draadjes (elektroden) er aan vastgeklikt en een band die de draadjes uit de buurt van de zwaaiende armen moet houden. We starten 2 minuten op 10 km/uur hetgeen steeds verder wordt opgevoerd met steeds 1 km/uur. Bij 15 km/uur begin ik al aardig buiten adem te raken. Eigenlijk loop ik nooit harder dan 15, ik houd niet van die intensieve trainingen. En dat merk ik nu ook. Na 2 minuten wordt de snelheid, met mijn goedkeuring, verhoogd naar 16 km/uur. Oei, dat is snel. Ik moet dit ook weer 2 minuten volhouden. Dat lukt net en dan geef ik aan niet verder te kunnen versnellen en wandel ik even rustig uit zodat men ook kan zien hoe snel de hartslag weer afneemt.
Tot mijn verbazing is de maximale hartslag wederom 184, net als in 2005. Ik had echt verwacht dat het met lopen hoger zou zijn, immers bij een halve marathon loop ik vaak met een gemiddelde van 180-182. En het lijkt me sterk dat ik 21km kan hardlopen op bijna 100%. Guido heeft er ook geen verklaring voor. Zelf denk ik dat het komt omdat ik te weinig snelheid kan ontwikkelen om een echte HFmax te bepalen. Ik moet toch eigenlijk wel 18km/uur kunnen lopen.
Ik denk dat ik de komende maanden maar eens wat vaker zelf deze test ga doen en misschien toch zo af en toe eens kortere intervallen dan 6x1000, bijvoorbeeld 10x500 of zo.
Het rapport wordt na het bloedonderzoek opgestuurd en dan ontvang ik ook direct mijn Certificat Medical.
 |
| Van Plezierloop Oude IJssel |
Vandaag zijn Jannet en ik op het verjaardagsfeestje van Sander. Hij heeft ons uitgenodigd voor een plezierloopje langs de Oude IJssel en daar zeg ik geen nee tegen! Exc3xa9n vriendje kon niet komen, die moest naar Stein.
 |
| Van Plezierloop Oude IJssel |
Ook trouwe viervoeter Wesley kan er niet bij zijn vanwege een blessure. Wesley is verslaafd aan hardlopen en is daarom vooraf op tactische wijze een ommetje gaan maken. Donja (hier op de foto) mocht wel mee. Wat een energie heeft dat beestje! Jannet doet verwoede pogingen om Donja scherp op de foto te krijgen maar daar is Donja veel te ongedurig voor.
 |
| Van Plezierloop Oude IJssel |
Het silhouet van een boom in de winter blijft toch altijd een boeiend schouwspel. Nog even en dan zullen de blaadjes het karkas van de boom weer uit het zicht nemen.
 |
| Van Plezierloop Oude IJssel |
Naast het voeren van plezierige gesprekken (het tempo ligt niet zo hoog) valt er ook heel wat te zien onderweg. We komen o.a. door de dorpjes Laag- en Hoog-Keppel en Drempt. Er zijn behoorlijk wat mensen op de been of op de fiets. De zon laat helaas verstek gaan op deze eerste lentedag (althans voor de meteorologen) maar de temperatuur is wel prima, ruim 10 graden!
 |
| Van Plezierloop Oude IJssel |
De weg is veelal asfalt maar gelukkig heeft Sander ook nog wat onverharde paden in het parcours opgenomen. We maken zoveel wendingen dat ik geen gevoel meer heb bij de richting die we op gaan. Sander wel gelukkig.
 |
| Van Plezierloop Oude IJssel |
Dit huisje mag niet onvermeld blijven, Sanders droomhuisje. Nog even sparen....
 |
| Van Plezierloop Oude IJssel |
We lopen dwars door het centrum van Doesburg terug. Doesburg heeft vele kunstenaars onder z'n dak en die hebben vandaag hun deuren voor het publiek open staan. Vandaar dat het zo druk is in het centrum. Via de Oude IJssel en enkele "beeldige" kunstwerken (zie foto album) komen we weer langzaam bij onze eindbestemming voor vandaag.
Na bijna 21km in ruim 2 uur zijn we weer terug bij het huis van Sander waar we een uitermate boze Wesley aantreffen die natuurlijk direct door heeft wat we hebben gedaan. Maar dat wordt al minder nadat hij de nodige aandacht heeft gekregen. Na een lekker koud colaatje keer ik weer huiswaarts. Bedankt voor dit feestje Sander!
