Lonzakopfl (2317m)

Vandaag, op National Feiertag (een soort bevrijdingsdag) bij prachtig weer nog een rondje wandelen. Vanaf Himmelbauer via de Staneralm naar de Lonzakofl en via de Gugganigriegel weer terug.

Het eerste stuk is wat saai, maar vanaf de Beschellnighutte wordt het mooi met almen die nu verlaten zijn.

Staneralm.

Hier had ik eerst nog het idee om links te gaan, naar de Moserhutte en dan de Torlkopf en via Lonzakopfl weer terug. Maar ik neem direct de route naar Lonzakopfl.

Oversteekje van een alm zonder naam.

Tja, nu is het alleen nog naar boven. Niet te steil.

Steinernes Mandl

Mallnitz.

Splitsing weg naar Mallnitz of Himmelbauer.

Top van Lonzakopfl in zicht.

Na 2 uur en 10 minuten ben ik boven. Het uitzicht is wunderbar.

Een klein half uurtje pauze neem ik totdat en andere mensen aan komen.

Lassacher Hohe, uitzicht op ons deel van het Molltal.

Splitsing waar ik op de heenweg naar boven ging vanaf Staneralm. Nu ga ik rechtdoor naar beneden via een steil pad (Gugganigriegel).

Nog een laatste keer uitzicht op de Pfaffenberg.

Na 4 uur en 15 minuten ben ik weer terug bij de auto. Mooi rondje dat ik al eerder deed maar nog steeds leuk!

Kampleck (2522m) vanaf Zandlacherhutte

Om deze berg gaat het vandaag. Het bordje wijst precies de top van de Kampleck aan. Ik moest er wel even voor op mijn buik gaan liggen...
Vijf jaar geleden heb ik de Kampleck ook al beklommen, maar toen vanaf Zwenberg.

Startpunt is de parkeerplaats bij de Zandlacherhutte, te bereiken vanaf Kolbnitz. Hoogte 1478m.

Via de Raunigalm. De koeien staan al op stal of zijn in het dal.

Via een steil pad door het bos kom ik op de Preisdorfer Wiesen waar wat hutten staan. Eén lijkt er bewoond. De herfstkleuren komen steeds dichterbij.

De Kampleck is nu te zien. Ook het kruis op de top.

De Polinik goed te zien.

Vanaf hier gaat het echt beginnen. Ik heb er nog geen 2 uur op zitten. Het laatste stuk is wel steil.

Gedenkplaat omgekomen bergbeklimmer in 1988.

Na 2,5 uur ben ik boven.

Goed zicht op de Grossglockner.

Even een verhaaltje schrijven in het Gipfelbuch. Ik blijf een 3 kwartier op de top, heerlijk in de warme zon.

Kan iemand die stenen niet een beetje netter neerleggen?

Daar was ik dus net.

Mooie rotsformatie.

Herfst.

Riekenalm en Zandlacher Boden.

Na 5,5 uur ben ik weer terug bij de auto. Prachtige wandeling door de herfstkleuren, heerlijk weer en almen die vrij zijn van koeien en schapen.

Dit was de route:

Rondje om Scherpenzeel

Vandaag een rondje om Scherpenzeel. Geen onbekend terrein. Het stukje tussen km 10 en 11 was er niet, dus moest ik terug naar de spoorlijn en iets verderop naar het noorden gegaan.

Nadat ik de auto aan de Renessersteeg heb geparkeerd, ga ik westwaarts naar de Voskuilerdijk.

't is prachtig weer! Dit is de Nattegatsloot.

Na het volgen van de Roffelaarskade mag je hier dwars door de weilanden langs het Valleikanaal.

Oude bunkers.

3,5 km het tracé van de oude spoorlijn volgen, tot aan de spoorlijn tussen Utrecht en Ede.

Uitzicht vanaf het spoortracé.

Een nieuwe spoorlijn.

Kleine stuw in het valleikanaal.

Werk aan de Engelaar.

Via de Groeperkade en camping Klein Ruhwinkel ga ik weer terug. Net toen ik dacht dat ik maar weinig paddenstoelen heb gezien kom ik deze prachtige exemplaren tegen.

Totaal 18,6 km gewandeld in 2 uur en 49 minuten. Ongeveer 6,6 km/uur.