zaterdag 26 september 2020

Rondom Scherpenzeel

 

Vandaag weer eens bij Scherpenzeel wandelen. Afgelopen 2 dagen hardgelopen (12 en 10 km), nu nog een speedwalk er achteraan. Dan mag de route wat "saaier" zijn... Totaal 18 km en starten bij landgoed Ruwinkel.


Felgekleurde bloemen, je zou bijna denken dat ze nep zijn..

Als je er in valt wel ja...

Hier staat het mais nog maar aan het geluid te horen alom zijn ze druk met oogsten bezig.

Wel wat wolken, maar vooral zon gehad bij een frisse temperatuur.

Doorkijkjes zijn altijd weer leuk.

Bijna windstil (terwijl het in Zeeland bijna stormt hoorde ik)

Kazemat op de grebbelinie.

Daar is het ook weer de tijd voor!

Vandaag ook een beetje op zoek naar mooie zwammen/paddenstoelen.

Ik heb de route ook via een paadje laten lopen waar vorig jaar ook de echte paddenstoelen stonden, de rode met witte stippen :). En nu staan ze er ook weer.

Na 2 uur en 41 minuten (6,7 km/uur) ben ik weer terug. Stevig doorgelopen maar ook weer genoten.

zaterdag 19 september 2020

Speuldepad (klompenpad)

 

Op 1 juli jl. is een nieuw klompenpad geopend rond Speuld. ik start vanaf een kleine parkeerplaats aan het Houtdorperveld. Totaal 16 km. Ik volg een ietwat afwijkende route.

Lange schaduwen door het Speulderbos.

Ineens een kleine zandberg.

De hei wordt steeds bruiner in plaats van paars. De herfst komt er aan.

Maar nog wel steeds frisgroene weilanden.

Na een wat saai pad kom je bij de Zwarte Boer, een bekend punt voor een drankje...

Net achter de Zwarte Boer deze enorme wandplaat met een voormalig landhuis.

Aankomst bij kasteel Staverden.

Uitleg over de witte pauwen van Gelre.

Hout wateren in de Johannesvijver. Een proces om het hout duurzamer te maken.

En dwars door het Houtdorperveld weer terug.

In 2 uur en 30 minuten ben ik weer terug bij de auto.

maandag 14 september 2020

Sandkopf (3090m)

 

Eerst naar een parkeerplaats op 1990m hoogte, bij Rieger Kaser. Ruim 6,5 km over een zeer goed Schotterweg. De route (GPX) heb ik op internet gevonden en een beschrijving.

Een prachtige afgesloten parkeerplaats. Ik ben de eerste zo te zien.

Ik volg een tijdje de route naar Stanziwurten maar wanneer die naar rechts gaat, ga ik rechtdoor. Grotendeels is er een pad te zien en af en toe ook steenmannetjes.

Hier kom ik vandaan. Nog lange schaduwen. Dit is de kleine Trogeralm.

Aankomst bij de grote Trogeralm. Ook hier weer veel sporen (van koeien)

Wanneer in voorbij de Trogereck ben zie ik een soort rug. Die volg ik.

Hier zie je 'm terug.

Hier staat een kruis boven op.

Zo, aangekomen op de richel.

Zo, nu is het gewoon de hele tijd de bergrug volgen tot aan de top.


Op de top zie ik in de verte direct het observatorium op de Sonnblick.

En natuurlijk het kruis van de Sandkopf. Links de Hocharn(kees)

Zirmsee.

Grossglockner.

Na geruime tijd op de top (het was wel koud) weer terug.



Doorgang van de kleine naar de grote Trogeralm.

Dit is dus de splitsing waar je rechtdoor moet op de heenweg ipv rechts.

Inmiddels 2 andere auto's.

Nog even een blik op het informatiebord.

Totaal 12,5 km, 1100m stijgen en dalen in precies 5 uur inclusief pauze's.

zondag 13 september 2020

Geisslkopf (2974m)

 

Twee jaar geleden probeerde ik deze top ook al te bedwingen, maar toen was er teveel sneeuw begin juli en had ik nog geen stijgijzers. Nu is het later en heb ik wel stijgijzers.

Ik start bij de parkeerplaats onderaan de Jamnigalm. Om daar te komen moet je via een tolpoortje (5 euro). Ik neem dit keer een bospad i.p.v. de hoofdweg.
Daar doemt het doel voor vandaag voor het eerst op.

Koeien op de weg.


Of dit nu bemoedigend is wanneer je een berg op gaat...

Het Tauernhaus.


Hagener Hutte.

Zo, nu gaat het echte werk beginnen.



Omdat ik al mijn concentratie nodig had heb ik naar boven weinig foto's gemaakt. Hier ben ik inmiddels boven.

Deze vrouwen waren er net wat eerder dan ik.

Feldseekopf met rechts een meertje.

Het blijkt dat ik op de heenweg niet helemaal juist ben gegaan. De twee vrouwen gaan hier rechtdoor waar ik links de berg op kwam.

Blijft wel bijzonder zo aan twee kanten steil naar beneden.

Zo, dit was een heel geklauter.

Dit was het punt waar ik op de heenweg rechts ging maar links had gemoeten.

Wat een uitzicht.


Op dit sneeuwveld heb ik op de heenweg even mijn stijgijzers uitgeprobeerd. Werkt erg goed.

Een erg lastig stukje, steil, zand steentjes.

Vanaf de Hagener Hutte naar het noorden gekeken.

Nog even terugkijken waar ik was....

Grote stenen vlak bij de Jamnigalm.

Totaal 17,5 km, 1400m stijgen en dalen, 6 uur en 30 minuten. Mooie tocht maar af en toe ook spannend.