zaterdag 19 april 2014

Falkensteinrunde

Deze burcht is de naamgever voor het rondje dat ik vandaag loop. Op de kaart had ik al vaker gezien dat op het weggetje naar ons huis toe de naam "Falkensteinrunde" vermeld stond. Ik heb tot afgelopen week nooit begrepen dat het een rondwandeling betreft. Via Bergfex.at kwam ik hier achter.

Het betreft bovenstaand rondje. Een prima wandeling dus direct vanaf ons huis (10 km) te doen. De route is niet gemarkeerd maar via bordjes prima te volgen (Obervellach - Camping - Gratschach - Falkenstein - Obervellach).

De hoogteverschillen vallen ook mee, totaal ongeveer 300 meter dalen en klimmen.

Eerst dus naar beneden naar Obervellach. Ik neem de geasfalteerde weg maar een route binnendoor door het bos is voor wandelaars veel mooier.

Het weggetje naar de camping langs de Möll. De camping is nog leeg.

Direct na de camping richting Gratschach begint een fitnessparcours. De oefeningen laat ik maar achterwege.

Uitzicht op ons huis, links van de brug.

Meertje naast de Möll, kijkrichting naar het oosten.

Na wat geploeter over drassige paadjes door het bos kom ik bij deze zuiveringsinstallatie. Hier staan ook grote zonnepaneelinstallaties die met de zon meedraaien!

Mooi pad langs de Möll.

Nadat ik de Möll weer overgestoken ben is het flink klimmen. Deze oude molen is ooit gebruikt voor het gasthuis van de burcht Falkenstein.

Nadat ik het laatste woonhuis voorbij ben in Gratschach vervolgt de weg het bos in naar de burcht.

Burcht Falkenstein. Bij Googelen blijkt dat deze bucht ook door flink wat modelbouwers is nagebouwd.

Vanaf Falkenstein gaat het weer via een bospad naar het westen om even verderop weer op een geasfalteerd weggetje terecht te komen die naar ons huis voert.

Al met al een leuke afwisselende route. Na 1 uur en 11 minuten netto looptijd ben ik weer terug. Wandelend denk ik dat je er toch al snel 2,5 uur over doet.

Voor alle foto's: Album Falkensteinrunde

zaterdag 12 april 2014

Solse Gat

Je komt af en toe wat tegen.... Dit bankje is helemaal ingelegd met kleine tegeltjes met als resultaat een dieren park. Ik heb er nog even op gelegen maar het is wat aan de harde kant.

Het is vandaag perfect weer om hard te lopen. Startpunt is een parkeerplaats aan de Garderenseweg tussen Garderen en Putten. Ik heb een route uitgezet in de driehoek Putten-Ermelo-Garderen op basis van een route die ik op de site van Gerrit Snel heb gevonden en vervolgens die wat langer gemaakt om tot een 16km te komen. De route ziet er dan zo uit:


Ik wilde nog wel een stukje hei meenemen in de route om volop in de zon te kunnen lopen!

De Arnhemse Karweg is helaas niet alleen meer een zandweg. Er ligt nu een fors betonnen fietspad naast.

Uitleg over het Putterbos, een oud bos met grafheuvels.

Zomaar ineens een speelplaats/speeltuin!

Kapitale huizen midden in het bos...

Verblijf in het dierenpark :)

Entree op de Ermelose heide. Zonovergoten, heerlijk warm en lekker mul zand.

Ik las er pas nog over in de krant. Nu kom ik ze live tegen. Erg mak, maar ik wandel toch maar even om ze niet op hol te laten slaan.

Eenzame boom op de hei. Denkt vast nog dat het winter is. Laat het blad maar komen!

En uiteindelijk ook het Solse Gat. Het is hier nu rustig, dat kan ook heel anders zijn is mijn ervaring.

Na 1,5 uur en 15,7 km ben ik weer terug bij de parkeerplaats. Zeer afwisselende route, heerlijk weer, lekker gelopen. Wat wil een (dit) mens nog meer :)

Voor alle foto's: klik hier

zaterdag 5 april 2014

Celtic Run

Tja, hoe kom ik nu aan zo'n titel.... Vlak bij het Wekeromse Zand liggen de Celtic Fields. Vele fietsers en wandelaars zullen hier al geweest zijn. Op een mooie lente- of zomerdag is het hier altijd behoorlijk druk. Meer informatie over deze raatakkers (kleine akkers met aarden wallen) kun je hier vinden.

Mijn startpunt is dus bij de Celtic Fields. Het is er nu helemaal uitgestorven.

Het Wekeromse Zand.

(Be)spiegelingen. Wanneer ik joggend door de natuur beweeg heb ik veel tijd om van alles en nog wat de revue te laten passeren. Het tempo is daar laag genoeg voor.

Het echte Wekeromse Zand. Het tempo zakt....

Na het Wekeromse Zand mag ik deze bult beklimmen, berg zal ik het maar niet noemen.

Ik loop nu een paar honderd meter over de route van een klompenpad, het Beek- en Bultpad. Klompenpaden kan ik zeker aanbevelen!

En al weer een vennetje midden in het bos. Ik bevind me nu in De Valouwe, een bos net onder Wekerom.

Nadat ik de Wekeromse weg weer ben overgestoken volg ik een pad langs dit veld waarna ik weer op een voor mij bekende weg kom: de Immenweg. Het is jammer dat ze aan deze zijde van het Wekeromse Zand nergens een opening in het hek hebben, anders was ik wederom door dit natuurgebied gegaan.

Na 13 km ben ik weer terug bij de Celtic Fields en vallen mij deze stenen in het weiland nog op. Geen idee waar die voor zijn.

Voor alle foto's: klik hier