zondag 28 oktober 2007

Speulder- en Sprielderbos


Vandaag wil ik een lange duurloop (30+)doen maar nu eens in een ander gebied. Gisteravond via MapMyRun een route uitgezet in het gebied tussen Voorthuizen-Ermelo-Garderen en ge-upload naar mijn FR305 als course. Startpunt is de parkeerplaats hier rechts op de foto, tussen Voorthuizen en Garderen.

Na de kerkdienst vanmorgen direct naar huis en omgekleed. Het is nog fris, dus long tight en lange mouwen. Om 12:00 uur begin ik te lopen en kom ik al direct in een enorme bladermassa. De herfst houdt goed huis hier.

De bladeren hebben nog hun prachtige kleuren maar het bladerdek wordt wel dunner.

De eerste 11 km zijn eenvoudig qua navigeren. Gewoon 1 lange weg met verschillende namen: Hardewijkerkarweg, Arnhemsekarweg, Oude Arnhemsekarweg. Deze route voert uitsluitend door bossen, grotendeels fietspad.

Erg druk is het niet in dit mooie gebied. Zal met de temperatuur te maken hebben, zo'n 12 graden.

Bouwvallige boerderij...

Aankomst in Ermelo. Rond dit dorp staan o zo mooie huizen...

Even voorbij Ermelo loop ik naar de Ermelose Heide, voor de nodige afwisseling met het bos. Het waait behoorlijk merk ik nu.

Een herder/gids staat een aantal mensen wat uit te leggen terwijl de schapen dicht op elkaar gepakt blijven. Vanuit de verte dacht ik eerst dat het witte keien waren.

Hier dankt het bos z'n naam aan.

Een enorme drukte rond het Boshuis in Drie, zowel binnen als buiten.

Het Licht wil zich een weg banen ..

Toch leuk zo'n welkom. Garderen valt onder gemeente Barneveld maar denk maar niet dat al thuis bent. Barneveld is een grote gemeente!

De laatste kilometers voeren door Boeschoten voordat ik weer bij de auto aankom. Aangezien de teller nog op 31.8 staat loop ik nog even verder en weer terug zodat ik 32.0 km heb afgelegd in 2u:54min.
Ik heb geen enkel moment op hartslag of snelheid gelet. Achteraf blijk ik precies 11 km/uur te hebben gelopen, een lekker ontspannend tempo!
Hier zal ik zeker terugkomen voor wat lange duurlopen.

zaterdag 27 oktober 2007

Lang leve de loopcalculator!

Zojuist weer eens 1 van mijn favoriete trainingen gedaan: gewoon zo hard mogelijk gaan over een van te voren gekozen afstand. Dit keer de 5 km die ik nog nooit in wedstrijdverband heb gelopen. Volgens de calculators zou ik 20:24 moeten kunnen lopen op basis van mij halve marathontijd.

Na eerst uitgebreid warmgelopen te hebben met wat versnellinkjes er in stond ik klaar op mij eigen gecertificeerde parcours, namelijk over het fietspad langs de weg van Barneveld naar Wekerom. Naast hectometerpaaltjes heb ik dit parcours op diverse manieren nagemeten. Grappig is ook dat m'n Garmin precies bij elk km paaltje piept.

De juiste snelheid vinden is altijd lastig maar na 1 km lig ik goed op schema, namelijk 4:02. De tweede km gaat vervolgens iets te snel in 3:56 waarna weer een km van 4:02 volgt. Niet echt constant dus. De wind komt gemiddeld genomen van de zijkant. Dit tempo kan ik toch niet vasthouden dus moet ik noodgedwongen terugschakelen. De vierde km gaat dan in 4:10 en de laatste km in 4:14. Dit resulteert in een tijd van 20:24, een PR natuurlijk omdat ik deze afstand nog niet eerder liep.

Precies de tijd die de wedstrijdvoorspeller ook aangaf! Alleen voor de marathon gaat het nog niet op. Mijn voorspelde eindtijd is daar 3:14:02. Ik ben al blij wanneer ik een keer onder de 3:30 kom.

Na vaststelling van dit PR weer lekker rustig in marathontempo naar huis gelopen, namelijk iets minder dan 24 minuten over 5km.

vrijdag 19 oktober 2007

Hervatten training


Na een enerverend weekend in Tirol weer de trainingen in ons platte landje oppakken. Dat is weer even wennen: geen bergen, geen bloemen aan de balkons, geen wild stromende bergbeekjes. Maar wel prachtige herfstkleuren, eigenlijk nog veel mooier dan in Oostenrijk. Daar hebben ze op de berghellingen veel naaldbos dat nu eenmaal niet verkleurt in de herfst.
Na afgelopen weekend niet meer gelopen maar vandaag kriebelde het weer, ik moest naar buiten! Ik heb flink wat bij moeten slapen omdat mijn slaaprust in Oostenrijk niet geweldig was. En misschien heeft ook de driedaagse inspanning meer gevergd dan ik gedacht had. In ieder geval ben ik vandaag weer aan trainen toe. Iets meer dan 10km gelopen in 52 minuten, zonder veel moeite.
Het weer in Oostenrijk is totaal omgeslagen. Het is daar nu koud en er valt sneeuw tot in het dal! Stel je toch voor dat de Tour de Tirol dit weekend zou plaatsvinden.... Wat een tegenstelling, wij hadden tussen de 15-20 graden, zonovergoten.

dinsdag 16 oktober 2007

Nabeschouwingen Tour de Tirol

De beheerder van ons huisje in Oostenrijk wees er op dat ik in het nieuws ben geweest. Een verslag van de driedaagse waar ik op het einde ook nog in beeld ben. Kijk maar eens bij ORF Heute Montag

Ook wees Jannet mij op een verslag bij Laufreport Tour de Tirol 2007

Verder zijn er veel foto's te vinden bij Foto Finish

maandag 15 oktober 2007

Walchsee

Img_9286_1
De organisatie stuurde me nog deze foto toe van de eerste ronde om de Walchsee. Ik loop hier met nummer 160, natuurlijk in het oranje!

zondag 14 oktober 2007

Derde etappe: Kaiserwinkl Halbmarathon


Op papier vandaag een vlakke halve marathon volgens de organisatie. Maar zeg in Oostenrijk nooit vlak. Het parcours ligt om een meertje heen, de Walchsee. Je bent hier vlak bij de Duitse grens. De bergen zijn hier dan ook niet zo hoog.
Het parcours bevat toch een tweetal fikse beklimmetjes die de gang er goed uit kunnen halen.
Bij de parkeerplaats stap ik tegelijk uit met Thomas Schmidtkonz en we lopen gezamenlijk op naar de start, een fiks eindje wandelen. Thomas heeft wat last van z'n achillespezen en hoopt binnen de twee uur te blijven. Ik wil zelf rond de 1:45 uitkomen.

Bij aankomst ontdek ik al snel de Spartanen uit Lisse. Rechts (met bril) Erwin Borrias die afgelopen september ook in Winschoten heeft meegedaan, en wel met de 100km (!). Hij moet gezien zijn einddtijd vlak bij Marco Hartman gelopen hebben en dat blijkt te kloppen. Ik heb dat in Winschoten meegemaakt en petje af hoor!
Erwin heeft gisteren de bergmarathon even in 4:39 afgeraffeld waar ik er 5:21 voor nodig had. En hij had nog over...

Hier de rest van de Spartaan groep. Met de oranje pet Han Ligvoet die me elke ronde flink zou aanmoedigen. Leuk die Hollanders langs het parcours!

Het is hier een mooi gebied merk ik op wanneer ik aan het warmlopen ben. Warmlopen is echt nodig na de vermoeienissen van gisteren. Wat stijf en de benen voelen vermoeid.

Ieder bereidt zich op zijn of haar eigen manier voor. Rekken, strekken, dribbelen, even uit de drukte bij de start- en finishlocatie.

Maar nu eerst het verhaal van deze man, Jonathan Wyatt uit Nieuw-Zeeland. Wat een geweldenaar. Gisteren heeft hij de nummer 2 op 18 minuten achterstand gezet in de bergmarathon. De laatste 4 kilometers heeft hij in 30 minuten afgelegd waar een hoogte van 700 meter overwonnen moest worden. En steil dat het was!
Vandaag is de verwachting dat de Kenianen de winst zullen pakken. Net nadat ik de derde ronde in ga komt de eerste keniaan voorbij en even later de tweede. Toch nog een behoorlijk stukje daar achter komt de Nieuw-Zeelander. Wat schetst mijn verbazing: hij weet de twee koplopers nog voor de finish in te halen en eindigt in een tijd van 1:08:04. Van uitzonderlijke klasse, zeker na de twee etappes van de afgelopen dagen.

Daniel Kiplimo Bett en Ambrose Bitok hadden het nakijken. Maar ook zij een uitzonderlijke prestatie waar zij denk ik de kracht nog missen voor echte beklimmingen.
Tja, en dan mijn bescheiden verhaal. Nou ja, ieder z'n eigen niveau.

Ik ga van start op 4:45 per km. De rondes zijn 5,254km lang. Ik heb zeker xc3xa9xc3xa9n ronde nodig om echt het gevoel te krijgen dat het weer soepel loopt. Alhoewel ik wel sporen van vermoeidheid in m'n benen blijf voelen. Bij de eerste doorkomst (24:55) wordt ik direct al aangemoedigd door de Spartaan supporters en even later hoor ik roepen "Hup Erwin..." of iets dergelijks. Ik dacht dat hij ver voor me zou lopen. In de tweede ronde haalt hij me in een neemt een kleine afstand.
Bij de drankposten stop steeds even om een goed te kunnen drinken. Hupsi, een vrolijke duitser die ik gisteren ook al sprak haalt me in. De tweede ronde kom ik in 25:09 door. Ik hoor aan de speaker dat de koploper er aan komt wanneer ik de derde ronde in ga. In de derde ronde neem ik het eerste heuveltje met een grotere snelheid en ineens ben ik weer dicht bij Erwin. Langzaam kruip ik steeds dichter achter hem.
Bij de doorkomst van de derde ronde (25:04) ben ik bijna bij hem. Maar hij versnelt (omdat hij gehoord dat dat z'n trainer niet zover voor hem loopt) en ik heb niet echt de macht (of zin) om mee te versnellen. In de laatste ronde zie ik de man waarmee ik gisteren in de lift zat en die bij xc3xa9xc3xa9n van de drankposten had geassisteerd. Hij moedigt me hartelijk aan. De laatste ronde gaat niet zo "fijn" meer, op de tanden bijten dus. De laatste ronde gaat in 25:40 en met een klein verlengstukje kom ik met 1:41:15 binnen. Dat valt me niet tegen!
Na afloop is het een drukte van jewelste. Iedereen lekker buiten in de zon, drinken, eten enz. Ik spreek diverse lopers: Jaap Klomp, Erwin Borrias, Thomas, Hupsi, Lutz Prxc3xb6sch (de loper waar ik gisteren zolang mee opliep), Spartanen enz. Nog even de groeten van Erica gedaan (niet iedereen kende je trouwens...).
In de totaalklassering voor de deelnemers aan alle drie de afstanden (92 van de 106 zijn overgebleven) ben ik op een 75e plaats geeindigd. Zoals een Oostenrijker gisteren al zei doen er veel goed getrainde atleten mee en door het kleine aantal deelnemers trekt het nog niet het "gewone" lopersvolk waardoor je als "Hobbylaufer" niet zo snel relatief hoog zult eindigen.
Voor herhaling vatbaar!

zaterdag 13 oktober 2007

Tweede etappe: Der KAISERMARATHON


De dag kon niet beter beginnen. Terwijl we nog aan het ontbijt zaten begon de lucht te breken en kwamen de blauwe plekken tevoorschijn. En dat werd gedurende de dag steeds beter! Temperatuur om 10:00 uur 10 graden.

Startpunt is vandaag in Soll, een echt Tirols dorpje met een gezellig centrum. De twee speakers zijn weer van heinde en verre te horen. Geert is ook mee om de start en de doorkomst mee te maken en te fotograferen.
Img_5366
Ik zie Thomas op een lekker zonnig plekje zitten en we babbelen vervolgens een beetje bij over gisteravond en de dag van vandaag.

Anton Lautner, die ook altijd uitgebreide fotoverslagen op z'n site zet. Van hem kreeg ik vorig jaar nog een foto van mezelf met een koe op de voorgrond. Vandaag maar eens in real life kennisgemaakt.
Mooie bril trouwens ;-)

Ik ben ook maar eens brutaal geweest en tussen de toppers gaan staan vlak voor de start. Hier de sympathieke Nieuw-Zeelander Jonathan Wyatt, de bergenhoge favoriet voor vandaag.
Img_5377
Uiteraard ben ik weer opzij gaan staan en heb nog even staan kletsen met een Duitser die hoopt de marathon in 4:30 te lopen. Ter vergelijking: op vlakke marathons loopt hij 2:50.
Img_5380
Klaar voor de start. Natuurlijk loop ik vandaag in mijn Graubunden shirt. Ook leuk omdat het oranje is en mensen al snel denken dat je uit Nederland komt.
Img_5382
Een zeer originele starter lost het startschot met een oorverdovende knal.

We lopen eerst een rondje van ruim 7 km ten westen van Soll, richting Alpenschlossl. Alhoewel het nog niets is vergeleken met wat we na 21km kunnen verwachten hebben we toch al wel wat stevige hellingen te beklimmen.

De lopersgroep wordt al snel uit elkaar getrokken zodat je al snel alleen loopt of in twee- of drietallen.
Hier duiken we Soll weer in.
Img_5404
Doorkomst na ruim 7 km in Soll. Er is nog steeds veel joelend publiek op de been.
Img_5408
Wanneer Geert weer terug gaat loopt Thomas hem achterop. Altijd vrolijk en oog voor de camera. Een touristische loper!

Na 8km ben ik vlak bij ons huisje. Voorbij het grote huis rechts staat het. Even voor dit punt stond de fam. Embacher (de verhuurder) me al aan te moedigen. Hans Embacher wilde morgen z'n eerste marathon in Munchen lopen maar heeft afgelopen week last van z'n long gekregen en kan nu dus niet. Dikke pech.

Hier duik ik onder de doorgaande weg door en kom in een prachtig stukje herfst, langs een sterk stromende beek.

Scheffau nadert. Of beter: ik nader Scheffau.

Ook hier weer enthousiaste supporters langs het parcours. Links staan ook supporters van De Spartaan uit Lisse die in groten getale gekomen zijn, zowel om deel te nemen als om te suporteren. Wanneer ze eenmaal doorhebben dat ik ook uit Nederland kom wordt ik op verschillende punten aangemoedigd. Erg leuk.

Even buiten Scheffau moeten we door een huis heen om vervolgens het bos in te gaan.
In dit bos is een heel steil klimmetje opgenomen, een voorbode op wat me nog te wachten staat.

Ellmau, nu gaat het echt beginnen. 21 km zit er nu op met alleen wat stevige klimmetjes.
Tot nog toe goed loopweer, soms zelfs iets te warm. Ik heb behoorlijk wat gedronken en ook al een gelletje op.
Note: Vanaf deze foto is er blijkbaar een vlekje op de lens gekomen. rechtsboven zit steeds een wazige plek. Zal het voortaan wat vaker schoon maken.

En hier begint het echt. Ik moet nu eerst naar Hartkaiser met een hoogte van 1550m, 800 meter stijgen dus.

Hmm, zo'n tandradtreintje gaat veel sneller.

Dit gedeelte is zo steil dat er door velen gewandeld moet worden.
Het is nu ook erg koud omdat ik aan de schaduwzijde van de berg zit. Daar begin ik wel wat last van te krijgen. Koude voeten, handen, wat licht in het hoofd. Er begint zich een echte dip af te tekenen. De benen gaan pijn doen en ik ben pas op 25 km.

Wanneer ik "boven" kom draai ik weer de zon in en voel ik me een stuk lekkerder. Alles warmt weer op, ook de voeten.

Bij de drankposten vanaf 21 km is nu ook steeds cola verkrijgbaar. Ik drink telkens een bekertje en soms nog een bekertje water erna. Ik knap er van op en krijg weer nieuwe energie.

Ik loop kilometers lang op met deze twee lopers. We hebben een gelijk ritme. De man aan de linkerzijde komt uit Noord-Duitsland en vindt dat hij maar moeilijk bergtrainingen kan doen. Ik geef aan dat dat in Nederland nog lastiger is.

Prachtig uitzicht op de Hartkaisersee.
Iets verderop lijkt het noodlot toe te slaan. Vanaf de Hartkaiser moeten we weer afdalen naar Hexenwasser op 1100 meter. Bij xc3xa9xc3xa9n van de afdalingen schiet er kramp in mijn linker bovenbeen. Ik moet direct stilstaan. De Duitse loopster heeft zouttabletjes bij zich die ik neem. Zij lopen verder en ik blijf een poosje staan tot de kramp wegtrekt. Heel voorzichtig vervolg ik mijn weg en na verloop van tijd voel ik niets meer en kan weer normaal lopen.

Vlak voor Hexenwasser loop ik samen met een Nederlander van De Spartaan, Han Ligvoet. We blijven vanaf hier bijna tot aan de finish samen lopen. Erg gezellig gesproken, goede afleiding in deze laatste kilometers.

Hier maakt Han een foto van mij met op de achtergrond Hexenwasser. Hij heeft ook een camera bij zich dus ruilen we ook even.

Ik dacht dat ik al het nodige bij de Graubunden marathon had meegemaakt maar deze piste overtreft het wel qua steilheid. Ik ben blij dat ik me goed voel en nog voldoende energie heb. Sommigen lopen hier zigzag om niet zo steil naar boven te hoeven.

Exc3xa9n van de laatste drankposten. En die waren er veel. Heel veel verkrijgbaar: repen, banaan, gels, COLA, sportdranken, enz. En de bediening was buitengewoon aardig!

Ik kan niet zeggen dat het boven op de Hohe Salve erg mooi is. Een typische wintersportberg, allemaal erosie.
Han ligt hier een stukje achter me.
Ik kan nog goed doorlopen maar verlang nu wel naar de finish.

Nog 200 meter, dan ben ik er. Hardlopend de finish overgaan is niet mogelijk. Ze hebben de finish bovenaan een steil heuveltje gezet.
Ik wordt met veel gejuich door de aanwezige Spartaners binnengehaald. Ook de speakers maken er een feest van.
Ik kom binnen met een tijd van 5 uur en 21 minuten. Daar kan ik tevreden mee zijn. Ik dacht aan een tijd tussen de 5 uur en 5:30.

18 minuten later komt ook Thomas binnen met een grote grijns. Ik feliciteer hem maar ga dan snel weer met de cabinelift naar beneden omdat ik het toch wel koud begin te krijgen.
Tijdens de afdaling met de lift zie ik vlak bij Hexenwasser de laatste loper. Dat weet ik omdat er naast haar een man loopt met een blauwe vuilniszak om alle vaantjes langs de weg op te ruimen. De vrouw lijkt er geen probleem met te hebben en wuift naar ons.
Ook spreek ik de lift een Oostenrijks echtpaar die bij een van de Verpflegungsposten hebben geholpen. We praten over van alles en nog wat. Hij heeft vorig jaar ook de Kaisermarathon gelopen.
Kortom: een leuke dag, mooi weer, goede organisatie, lekker gelopen, mooie tijd.
Nu morgen nog de halve marathon.....

Jonathan Wyatt heeft weer met afstand gewonnen in een tijd van 3 uur en 3 minuten!!!