woensdag 31 januari 2007

Op de video!

Screenhunter_012Ja, ik sta op de film van de midwintermarathon. Hier links op de foto met het gele shirt. Het hele filmpje is te zien op Video Midwintermarathon

Ik heb gisteravond weer rustig getraind, 10km in precies een uur. Af en toe een versnelling, 2x een heuveltje maar ook een enkele keer gewoon gestopt. Lekker bijkomen van de marathon. De benen voelen vandaag duidelijk minder stram aan.

zondag 28 januari 2007

Midwintermarathon


Onder welke categorie moet ik dit nu scharen, onder wedstrijd of training? Ik heb vandaag duidelijk geen PR-doelstelling, dat komt in Diever wel weer.
's Morgens om 07:00 uur sta ik op om de nodige voorbereidingen te treffen: eten, drinken, pleisters, spullen om mee te nemen enz. Om 09:00 gaan we ter kerke, nu met 2 auto's omdat ik na afloop direct naar Apeldoorn afreis. Het is weer een fijne, in geestelijk opzicht voedzame, kerkdienst. Na afloop (uhh, het is al 11:10 uur) haast ik me snel naar de auto en rijdt richting Apeldoorn.

Op advies van Eric parkeer ik mijn auto vlak voor de deur bij Sporthal Sprengeloo waar de marathonlopers zich kunnen omkleden.
In de hal kom ik al snel Ronald Moska en Rogier tegen. Ronald straalt niet veel energie uit moet ik zeggen. Toch wil hij wel de marathon lopen, maar ik heb zo m'n twijfels. Even later schuiven Jan Broers en z'n Fortis-loopmaat aan die zich ook nog moeten omkleden. Zo laat ben ik dus ook weer niet.

Na omkleden e.d. gaan we, Rogier, Jan en ik snel richting de start, toch nog zo'n 500m. Ronald Moska is al vooruit gegaan.

Onderweg zie ik aan de overkant een grote groep vrijwillgers lopen die blijkbaar net van de briefing komen. Zonder hen is het allemaal niet mogelijk.

Ietsje verderop komen we bij Orpheus waar we onze startnummers nog moeten halen. Gelukkig is het niet druk meer bij de balie. Het is dan ook al 12:00 uur geweest. Velen staan waarschijnlijk al in het startvak.
De eerste die me opvalt is Taco Hanou, ook een chat'n'runner die we even de hand schudden. Daarna snel nummers opspelden. Ik blijf twijfelen of ik nu een dun thermohemdje onder m'n nieuwe Gore Next2Skin shirt aan moet trekken. Bij regen en wind kun je het toch wel koud krijgen. Ik besluit het toch maar aan te houden.

Het is onduidelijk waar we nu onze kledingzak achter moeten laten, nergens een afgiftepunt te vinden. Jan en ik gaan maar snel terug naar Orpheus om daar de zak in een hoekje neer te leggen. Bij terugkomst in het startvak is men al aan het aftellen. Een vliegende start wordt het dus. Ik vind het allemaal wel leuk, ik heb ook totaal geen wedstrijdspanning.
Het is verschrikkelijk druk de eerste km's. Maar dat zal ook wel komen doordat ik helemaal achteraan gestart ben en dus vele langzame lopers op m'n weg vind. Jammer dat men niet aan de buitenkanten wat meer vrije ruimte laat.
Aan de andere kant wordt ik zo gedwongen lekker rustig te starten. De eerste km's loop ik dan ook zo'n 5:15 per km.
Bij Berg en Bos wordt ik op de foto gezet door Wim Derksen. Die maakt er echt werk van. 's Avonds staan zijn foto's al op de site.
Na een paar km loop ik in op Gert, iemand bij ons uit de kerk. Ik loop een stukje met hem op, hij doet de Asselronde.

Al snel loop ik vervolgens op Eric van Chat'n'run in en ik zie dat Jan zich bij hem gevoegd heeft. Ik spurt er even voorbij om vervolgens langs de kant een foto te maken. Hier blijkt ook Jannet bij te lopen van Chat'n'run (midden) en een loopmaat van Eric die inmiddels ook lid is geworden.
Ongemerkt loop ik op dit groepje uit en blijf zo op 5:15-5:25 zitten. Het parcours is mooi maar de regen vind ik vandaag vervelend. Aan het einde van de eerste ronde loop je de Loolaan op en dan hoor ik dat de nummer 1 inmiddels al binnen is en nummer 2 er aan komt. Ik zit bij het keerpunt omgeveer op 2:28.

Dit is nog vlak voor het keerpunt, in de afdaling maar ook in de nattigheid.
Na het keerpunt blijken tot mijn verassing Eric en Rob vlak achter mij te zitten. Jan zit daar weer een stuk achter. Na het 30km punt krijg ik het moeilijk, begin weer misselijk te worden. Wel vroeg dit keer. En dat terwijl ik zo rustig gelopen heb. Even later komen Eric en Rob me voorbij, de heuvel op. Dat kan/wil ik echt niet bijhouden. Ik heb vandaag ook geen wedstrijdgevoel en blijf m'n eigen tempo aanhouden, inmiddels meer dan 5:30 per km.
Van km 31-38 blijf ik de misselijkheid voelen en dat remt me. Op professionele wijze gooi ik bij 38km mijn maag leeg met een zijwaartse golf terwijl ik door blijf lopen. Waar heb ik dat eerder gezien? Toch ga ik alsnog maar een stuk wandelen om mijn maag wat rust te gunnen. Daarna gaat het wonderwel weer wat beter en kan ik toch nog redelijk op snelheid finishen. Ik kan wel aan m'n benen merken dat ik wat minder goed voorbereid was. Een beetje pijnlijk maar geen kramp.
De aankomst op de statige Loolaan is eenzaam. Toeschouwers zijn er nauwelijks meer en het mistroostige weer helpt ook niet echt. Henk Borgmeijer blijft z'n best doen en ik wordt als eenzame loper als een held binnengehaald door hem. Eric en Rob staan voorbij de finish nog bij te komen. Allebei hebben ze een vet PR gelopen. Ik heb mijn doelstelling ook gehaald: tussen de 3:45 en 4:00 uur, om precies te zijn 3:52:46.
Wanneer je even stilstaat krijg je het snel koud dus ga ik snel naar Orpheus terug en wacht daar op Jan die een kwartiertje later binnenkomt. Na douchen drinken we nog gezellig een biertje met een aantal Chat'n'runners in de Irish pub, ietsje verderop.
Al met al weer tevreden, zeker onder deze condities (regen, wind, grijs, heuvelachtig). Zo heb ik er al weer de eerste marathon van dit jaar op zitten en de 8ste in totaal.

zaterdag 20 januari 2007

CnR training Bergherbos

Vandaag een training samen met Eric en Sander van Chat'n'Run in het Bergherbos bij Beek (Gld). Ik was bang dat we slecht weer zouden krijgen maar bij aankomst is het droog en ook de buienradar gaf voorlopig nog geen regen aan. Ik heb Eric bij de carpoolplaats Waterberg opgepikt en zo kwamen rond 10:00 uur aan in Beek waar Sander samen met, verrassend genoeg, Wesley al op ons wachten.

Wesley heeft niet zoveel aandacht voor de foto. De lucht is dreigend maar het is nog droog.

Sander wijst ons exact de route aan die we gaan lopen. Hij weet alleen nog niet wat we in het bos gaan aantreffen.....

De eerste versperringen op ons pad. Eric kan er nog om lachen...

Maar er kon ook worden gelopen!

Effe klauteren...

De camera uit handen gegeven.

Bijna synchroon over de balk

De eerste korte pauze. Water en gelletjes komen te voorschijn. Sander ontbijtkoek of zo?

Wildplassen. Eric wil niet gezien worden.


Deze foto kan zo in "Eigen weg" in het blad Runnersworld.

Of anders deze wel.

Ai, nu worden de versperringen ernstiger. Het pad is hier bijna niet meer te zien.

Als je beseft dat Eric nou niet bepaald klein is, dan heb je een idee van hoogte van de ontwortelde boom.

Uitzichtspunt...

En dit is er te zien.

Sander had nog een leuk rondje bedacht op het eind met een pittige lange stijging maar daar kunnen we niet meer verder. Hier liggen talloze bomen over het pad. Je kunt zien dat de flitser hier aan stond (reflecties).
We gaan dus de heuvel weer af en komen bij de rand van het bos (westkant). Wat we daar voor ravage meemaken... We komen er nauwelijks doorheen maar uiteindelijk lukt het weer op het pad te komen.
Vanaf dit moment begint het ook te regenen en harder te waaien. We blijven voor onze eigen veiligheid nu maar buiten het bos. Dat weten we dan ook want we krijgen de wind vol op de kop en de regen/hagel striemt in ons gezicht. Tijd om nog foto's te maken is er niet meer.
Uiteindelijk komen we terug bij de auto. Ik ben weer eens doorweekt, tweede maal deze week. Ik ben ook aardig verkleumd. We hebben bijna 3 uur gelopen en door alle hindernissen niet meer als 25km kunnen afleggen. Maar het is mooi geweest zo.
Ik vind de eerste Train'n'Greetz van CnR geslaagd!

donderdag 18 januari 2007

Zeiknat

Eigen schuld, had ik gisteren maar moeten lopen. Nu regent het hard en gisteren was het mooi droog. Gisteren had ik echter flink gegeten en dan loopt het niet zo fijn.

Aan de andere kant is het ook wel weer leuk om onder barre condities te lopen. Veel regen en op de terugweg ook nog stevige wind schuin tegen. En dan lekker intervallen om voldoende afleiding te hebben. Oude schoenen aan die flink nat zullen worden. Mijn nieuwste 2110's moeten droog blijven voor a.s. zaterdag voor de lange duurloop in Montferland.

Intervaltraining_17012007_ronde_tempoDe training was 1 km inlopen, dan 5x1000/1000 en 1km uitlopen. Oplopende rondetijden door de tegenwind op de terugweg.

Toen ik net thuiskwam begon het ook nog eens te hozen. Dat heb ik dan gelukkig weer gemist.

zaterdag 13 januari 2007

Lange duurloop geslaagd!

Vandaag is de test of ik op 28 januari meedoe aan de marathon of de Asselronde in Apeldoorn. Ik heb een ronde van 30km op de planning staan, eigenlijk is het een grote driehoek Barneveld-Ginkelse hei-Otterlo-Barneveld. Het is flink bewolkt maar het regent niet. Temperatuur rond de 11 graden.
Ik ben weer helemaal bepakt en bezakt: 1 gelletje, 4 flesjes verdunde cola, 2 flesjes water (voor de gel), telefoon (voor noodgevallen), toiletpapier en natuurlijk mijn digitale camera. Van te voren even een IBUPROFEN genomen i.v.m. mijn gekneusde rib.
Ik ga lekker rustig op weg met een tempo van 5:30/km. Dat voelt goed aan, weinig last van de rib.

Het is erg rustig op de Ginkelse hei. Ik geloof dat ik hooguit 5 fietsers en 2 hardlopers ben tegengekomen.
Deze ronde heb ik al een tijd niet meer zo gelopen en de vorige keer waren alle bomen nog met bladeren bedekt.
Precies halverweg voel ik iets prikken in mijn voet. Ik stop even en haal een dennenaald uit mijn sok. Ik neem maar direct mijn gelletje en drink er veel water bij. Wanneer ik weer op gang kom besluit ik toch maar iets sneller te gaan lopen, zo'n 5:25/km. Wanneer ik van Otterlo naar Barneveld ga probeer ik de snelheid vast te houden, ondanks dat ik een flinke tegenwind heb.

Het is goed te zien dat mijn hartslag ook langzaam oploopt vanaf het midden. Het is altijd een uitdaging om bij flinke tegenwind toch het tempo vast te houden.
Uiteindelijk heb ik de 30km gelopen in 2:43:45, een gemiddeld tempo van 5:27 bij een gemiddelde hartslag van 164 bpm.
Ik heb dus eigenlijk wel lekker gelopen. De rib nauwelijks gevoeld en de knie heeft zich ook prima gehouden.
Ik ga me dus maar inschrijven voor de midwintermarathon over 2 weken. Het zal geen PR worden. Misschien probeer ik aan te haken bij Eric de reisgids en/of Jan.

woensdag 10 januari 2007

Duistere ontmoeting

Nadat ik Thirza bij Climax heb afgezet ga ik nu voor het eerst ook eens in het donker trainen rond de Horalaan. Vanaf de parkeerplaats rustig warmlopen. Op de xc3xa9xc3xa9n of andere manier speelt de rib vandaag weer wat meer op. Ik zal wel zien hoe het gaat.

De Horalaan komt wel totaal anders over wanneer het donker is. Het lijkt op een donkere poort met lantarenpalen die een rustgevend wit licht verspreiden. De weg loopt over de eerste km steeds steiler omhoog zodat je bij het aanhouden van hetzelfde tempo steeds vermoeider wordt. Da's altijd een lekkere oefening.

Na die km wordt de weg onverhard en blijkt tot mijn verrassing dat er geen straatverlichting meer is. Wat zal ik doen? Toch maar doorlopen en voorzichtig zijn. Ook al is de maan afwezig, er blijkt toch nog voldoende zicht te zijn wanneer mijn ogen aan het donker gewend zijn. Zolang er maar geen auto passeert met felle lichten.

Opeens ontwaar ik een donkere schim aan de overzijde van het pad. Na wat berichten op Chat'n'Run over onaardige honden twijfel ik even wat ik moet doen. Ik loop toch maar rustig door. De schim lijkt ook een regelmatige beweging te vertonen en blaft niet. Wanneer het dichterbij komt blijkt het ook een hardloper te zijn. Nog zo'n gek.

Ik vervolg mijn parcours. Alleen omdat ik hier de weg precies ken kan ik dit doen, anders zou je nog verdwalen ook. Na de Horalaan kom ik op een smal fietspaadje, ook zonder verlichting. Aan het einde hiervan loop ik op een verlaten weg met schaarse verlichting, parallel aan het spoor Ede-Arnhem. Rechts het spoor, links een terrein met slooppanden. Ik hoor gepiep maar kan niet thuisbrengen wat het is. Ik kijk om me heen maar zie niets. Dan ineens zie ik rechts iets langzaam bewegen. O, het is een goederentrein zonder verlichting die heel langzaam over het rangeerspoor rijdt. Een eenzame wisselbediener of ontkoppelaar staat naast de trein te wacht. De trein komt plotseling met veel gepiep tot stilstand. Voor het hek staat een oudere man naast zijn fiets alles gade te slaan.

Ik loop verder en zie rechts in de schemer een deur open gaan van een gebouwtje op het spooremplacement. Een vrouw stapt alleen naar buiten en lijkt de boel af te sluiten om te vertrekken. Niet echt een plek voor een vrouw om alleen te verkeren. Er zullen maar van die vreemde snuiters voorbij komen (runners, treinspotters, etc).

Na 5km ben ik weer terug bij het startpunt op de Horalaan. Ik begin mijn tweede rondje maar ga nu niet het onverharde pad op maar het verlichte Horaplantsoen in. Maar daar verdwaal ik hopeloos en raak m'n richtingsgevoel kwijt. Ik keer maar weer terug en maak m'n training af door de heuvel nog 2x te nemen en daarna richting Climax nog een paar km rustig te lopen. Totaal 12km.

Wat kan de beleving bij het lopen in het donker toch totaal anders zijn!

zaterdag 6 januari 2007

Florijnwinterloop Woudenberg


Normale voorbereidingen getroffen voor een wedstrijd: 's ochtends lauw water drinken voor het ontbijt (brinta) om de darmen op gang te brengen. Verder niets meer eten, wel regelmatig tijdens de ochtend wat drinken. Ik ben benieuwd of ik veel last zal hebben van de gekneusde rib. Verder is het vandaag natuurlijk weer veel te warm voor hartje winter...
Bij aankomst valt het me op dat het toch drukker is dan ik dacht. Het is moeilijk een parkeerplaats te vinden maar uiteindelijk lukt me dat wel. De faciliteiten zijn werkelijk geweldig, dat maak je niet vaak mee. Mooie, ruime kleedkamers.
Na omkleden ga ik uitgebreid warmlopen rond de voetbalvelden omdat ik gemerkt heb dat dan de rib minder last geeft en dat is wel zo prettig bij de start van de loop. Terugggekomen bij het gebouw ontmoet ik Petra van Chat'n'Run. Heb ik weer eens iemand in real life ontmoet van CnR, leuk! Zij wil een PR lopen, zo rond de 1:25. Ik ben  vandaag blij wanneer ik 1:20 loop.
Wanneer ik even naar de kleedkamer terug ga voor de laatste voorbereidingen herkent Andrxc3xa9(adlock) mij wanneer mijn CnR shirt tevoorschijn komt. Tot aan de start lopen we met elkaar op en praten uitgebreid bij. Het startschot onderbreekt onze chatsessie ruw, we moeten lopen. Andrxc3xa9 wil ongeveer 1:13 lopen dus gaat hij er al snel vandoor omdat ik rustig begin.
Het gaat wonderwel goed bij het lopen. Ik besluit om niet op 5:00 te gaan lopen maar de 4:45 die ik de eerste km's heel constant kan aanhouden. Ik heb maar weinig hinder van de kneuzing. Het is een prachtig parcours, veelal door de natuur maar wel over verharde wegen. Het valt me wel op dat mijn hartslag bij dit tempo wel aan de hoge kant is, steeds zo tussen de 183-185. Ik kan dat niet goed verklaren. Misschien doordat ik 2 weken niet getraind heb?
Uiteindelijk finish ik in een nettotijd van 1:16:04, een PR. Ik heb immers nog nooit deze afstand gelopen! Ik ben benieuwd wat ik in goede doen zou kunnen lopen. Rond de 1:10 moet zeker mogelijk zijn.
Na afloop lekkere warme thee en direct naar de kleedkamers (onderweg spreek ik Jan MiepMiep nog even) om me even te douchen. Dan kom ik Andrxc3xa9 ook weer tegen die uiteindelijk maar een minuutje voor me zat, inzinking gehad. Maar die ben je snel weer te boven na een heerlijke kop erwtensoep in de kantine waar we onze chatsessie ook weer hebben voortgezet. Erg gezellig.
Na een half uur in de regen te hebben gestaan bij de finish van de 5km, constaterend dat Thirza (mijn dochter) toch niet mee heeft gedaan, keer ik weer tevreden huiswaarts!

donderdag 4 januari 2007

Helende slakkengang

Tussen de middag weer een training gedaan. Dit keer 10km op een wel zeer rustig tempo voor mij, namelijk iets meer dan 10 km/uur. Ik ben op advies van de dokter met een kniebandage van huis gegaan maar na 2 km heb ik die toch maar naar m'n enkel af laten zakken omdat het niet echt lekker loopt.

Wat mij ook nu weer verbaasde is hoe hardlopen ook klachten kan verminderen of wegnemen. Je hebt dat wel eens vaker dat je denkt dat het beter is om niet te gaan lopen maar achteraf blijkt dat je er alleen maar beter van bent geworden. Zo ook nu.

Blijkbaar komt je lichaam bij hardlopen in een dusdanige staat dat allerlei pijntjes en ongemakken verdwijnen waar je van tevoren nog last van had. Na afloop van de training totnutoe heb ik beduidend minder last van de gekneusde rib. Waarschijnlijk door een goede doorwarming en bloeddoorstroming van de spieren.

Ik ga a.s. zaterdag toch maar gewoon meedoen met de 10EM bij de Florijnwinterloop in Woudenberg. Maak ik er een rustige training van en zie wel waar ik qua tijd op uit kom. Een PR wordt het zowieso wanneer ik 'm uitloop omdat ik deze afstand nog nooit als wedstrijd heb gelopen. Wanneer ik klaar ben ga ik bij de 5 en 10km kijken en wat foto's maken.

woensdag 3 januari 2007

Relativeren

Op nieuwjaarsdag heb ik een kort stukje hardgelopen om te kijken hoe dat gaat met m'n knie en de gekneusde rib. Van de knie heb ik geen last gehad, van de gekneusde rib na 4km wel. Toch blij dat de knie geen problemen gaf, ondans de klap die die heeft gehad.

Omdat ik met die gekneusde rib toch wel slecht slaap en het soms ineens meer opspeelt bij een verkeerde beweging ben ik vanmorgen toch maar even naar de huisarts gegaan. Hij bevestigde mijn eigen diagnose ten aanzien van de gekneusde rib maar gaf ook aan de rechterknie flink gekneusd is (banden aan de zijkant). Ik mag wel doorgaan met hardlopen maar niet op oneffen gedeelten vanwege de verzwakte zijdelingse stabiliteit van mijn knie.

Mijn huisarts is ook fanatiek hardloper en heeft in oktober nog succesvol aan de DDD meegedaan. Ik informeerde ook naar zijn knie omdat ik via via vernomen had dat er iets mis was. Toen ik zijn verhaal hoorde kon ik mijn eigen "probleempjes" al snel relativeren. Het zal je maar gebeuren dat je plotseling een dusdanige blessure krijgt dat je nu al weet dat je nooit meer kunt hardlopen! Dat is bij hem het geval, nog nooit problemen gehad en ineens moet hij onder het mes, 3 maanden uit de roulatie en maar kijken wat je daarna nog aan sport kunt doen.
Ik kon niet anders dan hem sterkte wensen maar besef (als hardloper) dat het een harde dobber voor hem zal zijn om dit te accepteren.

Het zette mij wel weer even op mijn plaats met mijn tijdelijk ongemak....