Bergloper

Terwijl Jiska nog de laatste ronde moest turnen in Nijmegen ben ik er even tussenuit gepiept om een rondje hard te lopen door Heumensoord. De auto parkeer ik langs de Scheidingsweg en ik heb een rondje van ruim 10km uitgezet. In 2009 liep ik hier ook al maar toen kon ik de lange afstanden nog aan en liep ik vanaf de turnhal ruim 30km.

Op het moment dat ik de turnhal verlaat merkt de moeder van een andere turnster van Doves op dat net de zon door komt. En dat is hier op de foto goed te zien. Een graadje of 10 er bij, heerlijk.

Het bos wordt doorkruist met veel lange rechte paden en weggetjes. Het is goed dat ik de route in m'n Garmin heb staan. Je zou toch zo verdwalen......

Aan het einde van m'n rondje trekt de lucht weer dicht en even later begint het weer te miezeren. In de auto kijk ik even op Facebook en zie dat Jiska 1e is geworden! Toch weer leuk voor haar. Kan haar (en mijn) dag niet meer kapot!

zaterdag 23 november 2013

Kootwijksche Veld en Stroesche Bergen

Van 2013-11-23 Stroe-Kootwijk

De laatste tijd liep ik vaak hetzelfde rondje ten westen van Kootwijk (startpunt Heetweg). Ik ben van plan de komende tijd eens wat meer te variëren. Vandaag het gedeelte tussen Stroe en Kootwijk. Op stafkaarten vind je dan benamingen als Kootwijksche Veld, Stroesche Bergen, Loobosch enz.

Van 2013-11-23 Stroe-Kootwijk

Het is behoorlijk fris, ik heb m'n warmtepak maar aan gedaan. Thermohemd en handschoenen. Nog geen muts. De route is vrijwel helemaal onverhard. Bij een fietspad ga ik er liever naast lopen.

Van 2013-11-23 Stroe-Kootwijk

Een grote variatie aan natuur. Hier loop ik ineens in een dichte groene omgeving. Waar is de herfst?
Na 5 kwartier ben ik weer terug bij de auto, 12.5 km lopen. Zie hieronder de route:

zaterdag 16 november 2013

Norderpad te Putten (Klompenpad)

Vandaag weer een klompenpad: het Norderpad, aan de westkant van Putten. Als startpunt kies ik een parkeerplaats aan de Handelsweg. Ik kijk altijd even goed of ik ergens mag parkeren en hier vind ik geen enkel verbod of privé aanduiding.
Wanneer ik wegloop hoor ik ineens een stevig tikken op een raam. Ik kijk om en zie een man vanachter een raam heftig gebaren. Wat bedoelt 'ie? Hij kijkt wel mijn richting uit maar lijkt ook op de auto te wijzen. Ik maak een vragend gebaar en loop maar weer naar de auto terug. Dan komt de man met grote passen naar buiten zetten en lijkt op een confrontatie uit te zijn. Hij zegt opgewonden dat ik hier niet mag parkeren, dit is privé terrein. "Hoe kan ik dat weten" vraag ik, "ik zie nergens een bordje staan, niet bij de ingang van de weg en niet bij de parkeerplaatsen zelf". "Maar toch is het privé terrein, je moet je auto hier weg halen" zegt hij. Ik sta een beetje perplex en vraag of zijn reactie niet wat overtrokken is. Blijkbaar beseft hij nu ook een beetje dat hij wat te ver is gegaan en merkt op dat ik het netjes had moeten vragen....... Ja, ja, lastig wanneer je denkt dat het een openbare parkeerplaats is. "Wordt het hier straks druk dan?" vraag ik uitdagend. Nee dat niet.....
Ik stap in mijn auto en parkeer 'm tegenover het pand langs de rand van de weg en zwaai nog even naar hem. Ik denk dat er binnenkort bordjes bij de parkeerplaatsen staan. Het gaat trouwens om een medewerker van Mol Fresh Food.

Zoals gebruikelijk wordt het pad dat ik ga volgend weer goed aangegeven met stickers met klompjes en vaak ook pijltjes er op. Met hardlopen moet je dan wel even goed kijken en er vlak langs lopen.

De eerste keer het spoor over tussen Zwolle en Amersfoort.

Waterval de Vanenburg. Ziet er wel vervallen uit.

Kunst langs de route.

Vanenburg.

Langs de rand van het terrein van Vanenburg over een drassig en zompig stuk.

Af en toe een prachtig doorkijkje.

Ook al is het nogal mistig, dit heeft toch ook echt wel wat. De wereld wordt zoveel kleiner.

Er is nog steeds veel kleur in het bos maar er liggen nu wel meer bladeren op de grond dan er nog aan de bomen hangen.

Via het Volenbekervoetpad (een historisch kerkpad) weer naar Putten waar ik via de Putterbrink een stukje afsnijd omdat ik geen zin heb het centrum van Putten in te gaan. Na ruim een uur (10,5 km) ben ik weer terug bij de auto. Dit klompenpad is zeker de moeite waard maar staat niet in mijn Top 5 lijstje van klompenpaden.

zondag 10 november 2013

Blubber, bladeren en plassen

Van 2013-11-10 Late herfst

Prachtig, de natuur nu. Contrasten in de lucht, contrasten in de bomen. Even een rondje hardgelopen rond De Koepel in het Lunterse bos. Veel plassen, blubber en bladeren, heerlijk!

zaterdag 2 november 2013

Ontmoeting met een Engel

Van 2013-11-02 Terletse veld

Vanmorgen ben ik weer aan de beurt om Jiska en Daphne naar turnen te brengen in Arnhem (Cios). Terwijl zij lekker bezig zijn rijd ik richting Terlet om vanaf daar een rondje over de Veluwezoom te lopen. Dit keer maar eens richting de Loenermark. Ik loop hier langs het Hessengat, een waterplak gelegen aan een oude handels route. Toen een drinkplaats voor de paarden en nu een drinkplaats voor het wild.

Van 2013-11-02 Terletse veld

Een heel stuk loop ik op de grens van de Loenermark en de Veluwezoom, beide prachtige natuurgebieden. Er zijn maar weinig mensen op de been, tot nu toe alleen een Schotse Hooglander tegengekomen.

Op de laatste kilometers kom ik ineens wel wat lopers en fietsers tegen. Door één word ik aangesproken: Hé, Bergloper. Ik herken hem niet direct. Dan legt hij uit dat we elkaar ontmoet hebben in de zomervakantie van 2012 bij een bergloopje in Kotschach-Mauthen. Wij waren toen allebei in Karinthie op vakantie. Robert Engel is zijn naam.

Dat doet me er aan herinneren dat het al weer lang geleden is dat ik een wedstrijdje liep. De vreemde klachten aan mijn benen verhinderen me helaas daaraan mee te doen. Maar ik blijf wel lekker joggen en banjeren door de natuur, dat wil ik niet missen.

dinsdag 22 oktober 2013

Groneck (2633m)

Het uitzicht vanaf de Groneck met in de verte de piek van de hoogste berg van Oostenrijk: de Grossglockner.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Sinds we hier zijn is het mooi weer, veel zon en temperaturen oplopend naar 20 graden. De herfst is in volle gang, de bomen verkleuren en bladeren vallen. Ik besluit vanmorgen na het ontbijt te gaan wandelen, het is er perfect weer voor.

Het doel is de Groneck van 2691m hoogte. Ik parkeer de auto op 1185m hoogte waardoor ik 1500m moet klimmen. Dat is eigenlijk iets te veel van het goede..... Maar we zullen zien.

Er liggen behoorlijk wat hutten en stallen langs de route op een alm tussen de 1800-2000m. De beesten zijn inmiddels al weer in het dal, alle hekken staan open. Geen koe of schaap te vinden hier.

De laatste 500m hoogte overbruggen naar de top vallen me zwaar. Het is steil en de lucht is ijl. Ook niet zo handig van me om direct zo'n tocht te doen...