Bergloper

Mooi en prettig gezelschap waarin ik vandaag verkeerde. Onderweg Eric, Martin en Arie opgepikt om vervolgens even voor 08:00 uur in Kloster Oesede aan te komen voor de Null Lauf over 50 km. De organisator begroet bij de ingang de lopers die arriveren. Hij heeft z'n zaakjes vandaag weer goed voor elkaar!

Ook Jan Albert Lantink is van de partij. Hij heeft in september de Spartathlon gelopen en daar een prachtige prestatie neergezet. Mooi om wat meer inside information te horen van deze ervaren ultraloper en de plannen die hij heeft.

Er zijn veel Duitse deelstaten vertegenwoordigd, waaronder Nederland (huh..). Er zijn hier steeds een flink aantal Nederlanders die meelopen met deze prachtige tocht en velen ook al meerdere malen. Het is ook goed bereikbaar vanaf Nederland (2 uur rijden voor mij).

Wilma Dierx, immer gut gelaunt, maakt hier een foto. Zij komt net terug van een blessure maar ziet het vandaag helemaal zitten. Jan Albert Lantink die hier naar links loopt, doet al voor de 11e keer mee en zou dus eigenlijk in een rood shirt moeten lopen (Magister bergum et talum) maar die zitten hem niet zo lekker vertelde hij.

Na de toespraak van Georg Rollfing over de Erneuerungen in de route volgt de informele start: iemand begint gewoon te lopen.

Afgelopen weekend kwam ik ongeveer stil te staan bij een 22km duurloop door pijn in m'n rechterkuit. Vervolgens heb ik de hele week niet gelopen maar bleef ik de kuit nog wel voelen en heb ik gepoogd nog een afspraak met een sportmasseur te regelen maar dat is helaas niet gelukt. Ik ben dus wat onzeker of het vandaag gaat lukken. Het begin gaat goed, de eerste 4 km lopen soepel. Hierboven mooi te zien hoe Arie en Jan Albert nog gebroederlijk op weg gaan.

Maar bij km 4 gaat het al mis. We lopen een steil hellinkje af en daarna weer naar boven en ik voel precies dezelfde pijn in de rechterkuit als afgelopen weekend. Ik neem gas terug en probeer soepel te blijven lopen in de hoop dat de pijn weer zal verdwijnen.

Zo'n 2 km voor de eerst drankpost halen Eric en Petra (Domhof) me bij en ik blijf bij hen lopen tot aan de drankpost (op 13 km). Ik besluit niet verder te gaan maar terug te keren. Ik wil geen ernstige blessure oplopen. De terugweg doe ik wandelend en dribbelend. Na 3 uur en 26 km ben ik weer terug.

Het voordeel van vroeg terug zijn is dat je warme douches hebt en lopers kunt zien binnenkomen! Jan Albert en Arie komen vlak na elkaar binnen en hebben er onderweg een leuk "strijd" van gemaakt, samen met 2 snelle Duitsers. Of zoals ze zelf zeiden: een spel. Knap om op zo'n zwaar parcours 4:21 te lopen!

Eric en Martin komen na 5:21 binnen en hebben naast enige ongemakken (lekke drinkzak, glijpartijen) lekker gelopen.

Na afloop een lange nazit voor mij maar maar niet langweilig. Veel gesprekstof en anecdotes over vandaag, gelopen wedstrijden en te lopen wedstrijden. We luisteren het lichten van de doopcelen van de Magister en Berg und Talfuhrer evenwel niet meer helemaal af en gaan weer huiswaarts.

Het is jammer dat ik m'n 2e Null Lauf niet heb kunnen volbrengen maar het was overduidelijk voor me dat ik niet verder moest lopen. Desondanks wel weer een leuke dag gehad en weer nieuwe mensen ontmoet. Nu maar eens naar een sportfysio om m'n kuit na te laten kijken want alleen maar rust helpt blijkbaar ook niet.

zondag 6 december 2009

Een week niet gelopen is ......

.... een week van rust. Enerzijds klopt dat: ik liep niet omdat de eerste dagen na de ZZM m'n benen nog niet fit waren en daarna m'n hoofd niet. Maar gelukkig geen griep waar ik in eerste instantie wel bang voor was. Anderszijds geeft het me onrust wanneer ik een paar dagen niet loop en gaat het kriebelen, dan wil ik weer naar buiten.

.... in de afgelopen jaren nog nooit gebeurd. Althans, dat dacht ik, maar nu blijkt dat ik begin 2006 een keer meer dan een week ziek ben geweest.

.... is een week geen buitenlucht. Ja, van de voordeur naar de auto en zo maar verder was het ook een drukke werkweek en moeilijk tijd te vinden. Maar die frisse buitenlucht mis ik dan wel!

.... een week van smoesjes: ik voel me niet zo fit dus loop ik nu maar niet, hmm het regent wel erg hard, met een volle maag kan ik toch niet meer lopen, enz.

.... extra veel zin om het weekend weer te lopen!

Van Training 06.12.2009

Gisteren liep ik 14 km in een stevige regen maar dat deerde me niet. Heerlijk om weer tegen weer en wind te boksen. Daardoor na afloop extra fit om vervolgens bij de turnwedstrijd van m'n dochter een paar uur op een tribunebankje te zitten om haar 4x1 minuut te bewonderen bij haar turnoefeningen. Maar dat was het wachten waard, ze werd 7e van de 31!

Vanmiddag een langere duurloop, maar wat rustiger. Wederom continu regen en weer hinderde dat me niet. Ook door plassen en modder stampen. Geen kip op de weg (toepasselijk, nietwaar?). Na 22.2 km weer terug bij de auto. Wel een beetje een stijve rechter kuit. Maar weer wat "rust" nemen deze week? Immers, aanstaande zaterdag wacht weer een mooie plezierloop, de GM-hutter Null (50 km)!

zaterdag 28 november 2009

Zuiderzeemarathon 2009

Het is een dag met veel bekenden. In de kleedkamer in Zwolle ontmoet ik al snel Rik Wolswinkel (links) en Ronald Moska. Rik zal vandaag proberen de overwinning op te eisen en een PR te lopen.

Onderweg met de bus naar Urk. Het regent behoorlijk en zo te zien zal het weer een barre Zuiderzeemarathon worden. Harde wind uit het ZZW.
Bij aankomst in Urk duikt iedereen snel het pand in om nog warm en droog te blijven.

Han van den Berg ook weer van de partij. Vorig jaar bij de ZZM en de MWM liepen we vlak bij elkaar in de buurt.

Rinus, Kees en Claudia, actief in het bloggen en natuurlijk ook in het lopen! Claudia zal net als vorig jaar 1e dame worden en ook nog eens in dezelfde tijd, 3:21. Knap hoor bij deze wind!

Vlak voor de start nog een moment stilte i.v.m. de gebeurtenissen in Urk afgelopen week (dood 14-jarige jongen). Direct hierna wordt het startschot gegeven. Het is inmiddels net droog geworden. In eerste instantie probeer ik in de buurt van Claudia te blijven maar die gaat me te hard (eerste km in 4:25, oeps). Even later wordt ik bijgehaald door Kees maar ook die gaat me te hard.

Dan word ik bijgehaald door een grotere groep met Han (rechts) en Mo (naast Han). Hier kan ik een flinke tijd bij aanhaken. Toch merk ik nu al dat het niet mijn dag is. Het loopt niet soepel en ontspannen. Maar niet zeuren, eerst maar eens de halve lopen en dan zie ik wel verder.

Schokland nadert, ik heb de groep lopers al weer moeten lossen. Desondanks loop ik nog wel ruim onder de 5min/km.

Het stuk van Schokland naar de dijk hebben we de wind hard tegen. Haroldino waar ik vorig jaar tijdens de ZZM steeds stuivertje mee wisselde is me hier net voorbij gegaan. Hij heeft het vandaag ook niet makkelijk zal blijken, ook een flinke inzinking.

Het weer valt dus vandaag reuze mee, geen regen. Wel harde wind maar deze staat hier zelfs schuin in de rug.

Na een hartelijk onthaal door supporters op het viaduct draaien we bij Ramspol weer de wind in. Hier wordt het me helemaal duidelijk dat ik vandaag geen "macht" heb. De halve marathon gaat even later in 1:44. En er blijven maar lopers komen die me inhalen.

De zon breekt door vlak voor IJsselmuiden hetgeen dit mooie plaatje oplevert bij het Gat van Seveningen. M'n tempo is inmiddels teruggezakt naar 5:30/km. Maar daar maak ik me verder niet druk om.

Zo met het zonnetje er bij is het weer heerlijk lopen, ook al gaat het langzaam. Ben Hermeler is me inmiddels ook voorbij gegaan en spoorde me aan om me aan te sluiten. Maar dat zit er gewoon niet in. Hier bij 's Heerenbroek gaan we eindelijk weg van het drukke verkeer om een aantal km's door het polderlandschap te lopen.

Met fraaie huizen....

Op verschillende plaatsen stonden deze aardige supporters die iedereen aanmoedigden. Verder waren er niet al te veel supporters maar daar kom ik ook niet voor.

Net voorbij de brug bij de atletiekbaan word ik ingehaald door mijn (voor)naamgenoot, Ronald Moska. Die heeft een superdag, veel sneller dan hij heeft verwacht. En dan ook nog eens mij inhalen....

Een meter voor de streep ga ik even stilstaan voor een tijdfoto. Degene die de tijden noteert roept bezorgd dat ik nog een meter verder moet, ha, ha. Die tijd maakt me echt niets meer uit.

Rik is vandaag overall winnaar geworden in een PR van 2:52. Proficiat! Velen vonden het weer uiteindelijk wel meevallen en het was best weer een heerlijke loopdag! De organisatie lijkt bijna op de automatische piloot te gaan, net als elk jaar weer puik voor elkaar!

O ja. en reken maar uit: ik heb 2:03 over de tweede helft gedaan.......

zondag 22 november 2009

Zuiderzee(marathon)ballade

zondag 15 november 2009

Kootwijk: alleen op de wereld

Van Rondje Kootwijk 15.11.09

Je waant je alleen op de wereld met 23000 lopers ver weg in Nijmegen bij de 7-heuvelen loop en de overige mensen waarschijnlijk lekker thuis op de bank bij het onstuimige weer. Alleen in de buurt van parkeerplaatsen kom ik wat honden-uitlaters tegen. Mijn 5-voor-12 oproep aan wat trouwe meeloopvrienden heeft helaas niet tot resultaat geleid zodat ik het helemaal alleen mag doen.

Op het moment dat ik uit de auto stap is het droog en dat blijft het vervolgens ook. Ik start op de Heetweg, maar "heet" heb ik het voorlopig nog niet. Een thermohemd en een windstopper moeten vanmiddag de nodige warmte geven. Ik pik een heuveltje in het Loobos mee en vervolgens het lange rechte pad op naar Hoog Buurlo. De foto hierboven is van de Hoog Buurlose heide.

Van Rondje Kootwijk 15.11.09

Het parcours is zeker niet overal verhard. Regelmatig zand, karrepaden, blubber, plassen maar ook veel fietspaden. Bij het ronden van Hoog Buurlo word ik besprongen door een speelse hond. Dat resulteert vooral in veel pootafdrukken op mijn kleding, maar ach, die moeten straks toch weer in de was.

Van Rondje Kootwijk 15.11.09

De Kathedraal mag natuurlijk niet ontbreken, imposant aanwezig in het landschap. Momenteel o.a. in gebruik als evenementenhal, er zijn hier ook wat meer mensen aanwezig.

Vanaf hier vervolg ik de training richting de A1 waar ik onder door ga om vervolgens via het Caitwickerzand en het Kootwijkse veld weer naar het startpunt terug te keren. Er zitten nu 32,5 km op in netto looptijd van 3:06. Precies op tijd bij de auto omdat ik op dat moment een sms'je van m'n dochter krijg die hier vlak bij graag opgehaald wil worden na het paardrijden/verzorgen. Mooi getimed!

De laatste lange duurloop zit er op voor de Zuiderzeemarathon over 2 weken. Ik ben benieuwd wat het weer dit keer in petto heeft, alles zo'n beetje meegemaakt inmiddels.

zondag 8 november 2009

Extraatje

Ik kon het niet laten om vanmiddag nog een duurloopje te doen. De zon schijnt, de lucht is blauw, de natuur nog vol kleur. Alhoewel steeds meer van die kleur nu op de grond ligt. Zo af en toe lijkt het of het slechte wisselvallige weer even een pauze neemt. Zo ook vanmiddag.

Start vanaf de kazerne bij de Edese hei. Veel wandelaars en fietsers op de been. Via de Ginkelse hei, dr. Hartogsweg, Planken Wambuis weer terug naar het startpunt, genietend van het weer en de natuur. Na 21,7 km weer terug bij de auto.

zaterdag 7 november 2009

Najaarsloop Epe

Van Najaarsloop Epe

De vernieuwde baan van AV Cialfo ligt er mooi bij. Bij aankomst in Epe zie ik al direct Manon en Evert (Chat'n'run) lopen en even later arriveren Ronald Moska en Floor ook. Weer leuk om even bij te babbelen. Vorig jaar was er een veel grotere groep van CnR maar toen was deze wedstrijd onderdeel van het Gelders Loop Paspoort (nu ter ziele geloof ik).

Van Najaarsloop Epe

Bij het inlopen (Ronald neemt hier een foto van Floor en mij) kom ik Henk van Duuren weer tegen die hier vorig jaar ook al liep, toen vlak na mij binnen kwam. Hij schrijft leuke columns op hardloopnieuws, zeker de moeite waard om te lezen! Na afloop van de wedstrijd vertelt hij me een nieuwtje dat ik nog maar geheim zal houden (nietwaar Eric?).

De start is om 13:29, dit keer met een fluitje. Ik wil vandaag tussen de 1:30-1:35 lopen maar eigenlijk ook wel eens leuk om xc3xa9xc3xa9n keer onder de 1:30 te komen. Ik heb me hier echter verder niet op voorbereid en denk dat 4:20/km toereikend moet zijn. Ik krijg deze pace snel te pakken en weet 'm ook goed vast te houden.

Het stuk tussen 7-8 km is het zwaarst, hier zit een flink stuk klimmen in. Ik probeer het tempo er in te houden maar merk dat ik teveel van mezelf verg. Ik controleer m'n Garmin en schrik wanneer ik m'n hartslag boven de 190 zie komen. Ik ga snel wat langzamer lopen tot 'ie weer 180 aangeeft. Deze km gaat in 4:32 maar daarna volgt er een lang stuk waar ik weer kan versnellen.

Al geruime tijd heb ik een loopster (Saskia Schutte) in beeld die precies even hard loopt maar wanneer we na 12 km linksaf slaan weer terug richting Epe kom ik toch steeds dichterbij. Werkt wel motiverend om een mikpunt te hebben. Na 15 km (1:04:45) ga ik haar voorbij maar heb ik geen mikpunt meer. Ik kan het tempo er evenwel goed in houden. Ook nu weer is de 20e km de langzaamste doordat we een onverhard pad moeten belopen. Het is inmiddels ook behoorlijk gaan regenen. De regen voelt als ijsregen aan. Ik besef nu pas dat een pace van 4:20 natuurlijk helemaal niet genoeg is voor een PR, wat een onnozele wedstrijdloper ben ik toch.....

Na 1:32:31 passeer ik de finish als 6e recreant (van de 44) en loop snel naar de warme kantine en kleedkamer. Ik heb lekker gelopen maar eigenlijk had er wel wat meer in gezeten. Doen we het ergens anders nog maar eens over.

zaterdag 31 oktober 2009

Voorbereiding halve van Epe

Van Training 31-10-2009

Deze kleurenpracht van de bossen bij Lunteren kan ik me ook goed herinneren van de omgeving van Epe waar ik in 2007 en 2008 ook al de halve marathon liep. Volgende week is het weer zover, ook dit keer hoop ik weer mee te doen. Ik heb er al twee keer snel kunnen lopen (1:33 en 1:31) en dat ga ik nu weer proberen.

Aangezien ik de laatste tijd vooral lange afstanden heb gedaan wil ik vandaag weten hoe het met de snelheid staat. Ik kies voor een 6x1000/2000 training, een mooie manier om te onderzoeken hoe het met de tempohardheid zit.

Van Training 31-10-2009

Zoals te zien in de grafiek zijn bijna alle snelle km-tijden zo rond de 4:25, alleen de 6e km is wat langzamer vanwege de heuvel bij Lunteren die hier in zit. Ik moet zeggen dat het me niet al te moeilijk af ging, ik had er dan ook zin in.

Dit wekt voldoende vertrouwen om volgende week weer een rappe tijd te lopen, in ieder geval onder de 1:35 maar liever natuurlijk onder de 1:30 ;-)

zaterdag 24 oktober 2009

Albmarathon 50 km Schwxc3xa4bisch-Gmxc3xbcnd

Deze Marktplatz vormt het decor voor de start en finish van de Albmarathon rond Schwxc3xa4bisch Gmxc3xbcnd, een stadje in deelstaat Baden-Wxc3xbcrttemberg, zo'n 600 km van Nederland. Het heet nog steeds Albmarathon omdat het eerst een kortere afstand betrof maar inmiddels is het 50 km geworden.

Bij aankomst was het behoorlijk nat en het heeft tot ver in de avond geregend. Ik heb nog wel even een rondje door de stad gemaakt maar ben toen weer teruggekeerd naar de Prediger, vroeger een klooster en nu gebruikt als galerie. Daar heb ik een heerlijk bord rigatone gegeten.

Om half zeven was er een voordracht van Walter Hxc3xb6sch. Hij vertelde over zijn project "vom tiefsten zum hxc3xb6chsten Punkt". En hiermee bedoelt hij de hoogteligging. Eerst heeft hij dat toegepast in zijn eigen regio Ostalbkreis (25 km), daarna in de deelstaat Baden-Wxc3xbcrttemberg (320 km) en ten slotte voor Duitsland (1000 km). In het laatste geval is hij in 4 weken van hoge noorden naar de top van de Zugspitze gelopen. Hij liet veel beeldmateriaal zien en vertelde allerlei wetenswaardigheden rondom deze tocht. Het had alleen wel wat korter gekund, 90 minuten was echt te lang(dradig).

Het marktplein heeft een metamorfose ondergaan. Er is van alles opgebouwd en het is een drukte van jewelste. Het weer lijkt fantastisch te worden, koel en een zonnetje. Vanuit het hotel is het maar 200m naar het plein dus ik geef verder geen Gepxc3xa4ck ab.

De start is een feit. Precies om 10:00 uur vertrokken, samen met de 25km lopers. Het is even wat dringen maar dat deert me niet, ik heb geen haast. We lopen in westelijke richting, eerst een flink deel door de stad.

Na ruim 5 km krijgen we de eerste serieuze helling. Maar iedereen is nog fris dus blijft hardlopen.

We kunnen genieten van een grote afwisseling in natuur, hoogte, wegverharding.

Daar mogen we naar boven, Hohenstaufen. Eigenlijk is het hier een glooiend landschap maar er steken een bergjes bovenuit, de 3 Kaiserbergen. En die mogen we dus beklimmen vandaag!

Tja, en dan de Wendepunkte. Daar hebben ze hier iets mee. Op meerdere plaatsen komen we lopers in tegengestelde richting tegen. Blijkbaar heeft de berg maar xc3xa9xc3xa9n pad naar boven. Hier is het laatste stukje Hohenstaufen op.

Nu we de eerste "bobbel" gehad hebben kunnen we de volgende twee al zien: de Rechberg en Stuiven. Je ziet hoe mooi het weer is :)

Bovenop de Rechberg is de lijn getrokken voor de 25km lopers. Ik zit nu dus precies op de helft. Het loopt tot nog toe heerlijk. De speaker hier ziet me hier een foto maken en vraagt me of het voor het archief is. Ik wijs op m'n startnummer waaronder mijn weblog is vermeld. Hij begrijpt het.

Het is nu een stuk rustiger geworden zonder de 25km lopers. Toch zouden er nog zo'n 520 50km lopers op het parcours moeten zijn. Inmiddels dient het volgende bergje zich aan, Stuiven.

Hier ook weer zo'n raar keerpunt. Maar in dit geval begrijp ik inmiddels wat het nut is. De twee heren in de reflecterende hesjes noteren alle nummers en zo hebben ze er veel beter zicht op. Zo, de laatste berg hebben we gehad.....dacht ik.

Er zit ineens nog een klimmetje in het parcours die tot wandelen dwingt. Maar gelukkig is er weer een goed verzorgde drankpost boven. Een goede smoes om even te stoppen ;)
Er is vanaf 20 km ook steeds cola en nadat m'n eigen drankreservoir leeg is ga ik over op de cola.

Dit is vlak voor het marathonpunt. Wanneer je al ruim 4 uur gelopen hebt, dan ga je zelfs dit soort klimmetjes voelen. Het parcours is nergens echt vlak en dat op en af gaan voel je goed in je benen.

Na ruim 46 km kan ik Schwxc3xa4bisch Gmxc3xbcnd weer zien liggen. We lopen nu over een lang vlak fietspad en nu merk ik dat ik een Flachlandlaufer ben. De snelheid gaat als vanzelf omhoog en zo nu en dan passeer ik een loper.

In de laatste 2 km zie ik een groene loper voor me die het moeilijk heeft. Ik kom steeds dichterbij en in de straten van de binnenstad doe ik er nog een tandje bij en haal hem in. Bij de finish eerst een foto van de tijdregistratie waardoor ik 4 seconden langzamer in de uitslagenlijst sta, so what...

Ik zit even later op een bankje naast Gerhard Eisner en wanneer hij ervaart dat ik Nederlander ben begint hij over de Trans Swiss Run waar ook een aantal Nederlanders meededen. We kwamen samen tot Willem Mxc3xbctze, Bram Bijl, Wilma Vissers, Wilma Dierx maar de laatste wist hij niet meer. Hij was wel kaal....