Botsing op de piste

Gisteren weer teruggekomen van een weekje wintersport in het skigebied Hochzillertal bij Kaltenbach. Toen we vorige week aankwamen zou je niet gezegd hebben dat er ergens sneeuw zou zijn.

Maar na met de gondellift naar boven te zijn gegaan blijkt er toch voldoende sneeuw te zijn boven de 1500m. Alles zorgvuldig geprepareerd door de pisteboelie's die er mooie pisten van hebben gemaakt.
De meiden zijn 's zaterdags na de nachtelijke reis al direct 's middags gaan skien nadat de huurski's en skipassen geregeld waren. Zelf had ik daar geen behoefte meer aan na een gemiste nachtrust, eerst even wat bijkomen.

 Wat komen de bergen toch anders over wanneer er zoveel meer sneeuw dan in de zomer ligt. Zo steriel, zo ongenaakbaar. En dan al die duizendenmensen die dan met de liften tot op 2500m hoogte komen en de rust verstoren en velen ook totaal geen aandacht voor het prachtige landschap hebben, ik denk zelfs de meesten niet. Ik heb de gewoonte om voor het afdalen eerst even van de omgeving te genieten. Zeker deze week kon dat goed omdat we elke dag een strak blauwe lucht hadden met een lekker warm zonnetje. Perfect!
Na zo een paar dagen lekker geskied te hebben wordt het na de tweede kerstdag ineens veel drukker op de piste. Het schijnt dat er vooral veel Duitsers gearriveerd zijn die met de kerstdagen altijd thuisblijven. Wij gaan 's morgens altijd zo vroeg mogelijk de piste op en tot ca. 10:00 uur is het nog rustig, daarna wordt het net een mierenhoop. En dan treft mij ook het noodlot op woensdagmiddag.

Een grote zware skier komt van boven op nevenstaande piste met een veel te grote snelheid die past bij de gegeven drukte en hij kan mij niet meer ontwijken. Ik krijg een enorme knal tegen mijn borstkas en wordt tegen de vlakte gesmeten. Ik krijg gedurende 10 seconden geen adem maar kan dan gelukkig weer lucht inzuigen. Wanneer mijn ademhaling weer regelmatiger wordt voel ik op diverse plaatsen pijn: de rechterknie, m'n borstkas (rechts), m'n rechterschouder, m'n linker ringvinger en een stijve nek. De ski's en stokken van mijzelf en van mijn belager liggen her en der verspreid, het moet wel een aardige klap zijn geweest. Behulpzame omstanders informeren en brengen ski's en stokken terug.
Ik probeer me te herpakken en probeer op te staan. De rechterknie kan nog wel bewegen maar is pijnlijk. De belager heeft blijkbaar minder problemen en staat al snel weer op de ski's (nadat hij mij gevraagd heeft of het nog gaat, geen excuses). Uiteindelijk ski ik rustig het laatste stukje naar beneden maar voel al direct wel dat het de rest van de week geen voluit skien meer wordt of mss wel helemaal niet.
Na met moeite thuisgekomen te zijn blijkt mijn rechterknie aan beide zijkanten een dikke bult te hebben. Verder heb ik op meerdere plaatsen blauwe plekken. De nachtrust wordt vooral verstoord door een pijnlijke rib, misschien wel gekneusd? Donderdags heb ik alleen nog wat met Jiska (7 jaar) geskied, vooraf aan de lessen. Verder alleen maar in de zon gezeten en genoten van het mooie weer. Vrijdags wat meer met de 3 grote meiden opgetrokken (skien op halve kracht) die geen les meer hadden.
Autorijden was gelukkig geen probleem, althans fysiek gesproken. Files waren er gisteren genoeg in Zuid-Duitsland. Nu maar eens kijken wanneer ik weer kan hardlopen. Deelname aan de Florijnwinterloop op 6 januari in Woudenberg staat nu wel op de tocht ben ik bang.

Wintersport

Als het goed is zijn we morgenavond om deze tijd op weg naar Oostenrijk om te gaan skixc3xabn. De sneeuwcondities zijn wel even wat anders dan vorig jaar. Toen lag er een dik pak sneeuw tot in het dal. Nu ligt er alleen boven de 1500m zo'n 50cm sneeuw en er komt komende week niets bij volgens de voorspellingen. Zullen wel beijsde pistes worden en het zal druk worden. Maar toch hebben we er zin in.

Voor de zekerheid neem ik toch wel m'n loopspullen mee. Het dal is nog helemaal groen tot aan 1000m hoogte. Kan ik nog lekker een bergtraining doen. En misschien ook wel een keer wandelen als afwisseling, het weer wordt mooi!

En na de wintersport op 6 januari de Florijn winterloop in Woudenberg (10em). Wordt altijd een PR want die afstand heb ik nog nooit gelopen :)

Houtwijkkerstloop Dronten

De tweede keer dat ik hier aan mee heb gedaan. Om half elf belt Ronald Moska aan de voordeur, hij is duidelijk door de regen komen lopen. Nog even een kop thee drinken en dan op weg naar Dronten. Ook Thirza en haar vriendin Daphne gaan mee voor hun eerste wedstrijd, de 5km.

Op buienradar heb ik al gezien dat het regengebied vlak na de start zo'n beetje weggetrokken moet zijn. Onderweg merken we daar nog weinig van: heel veel regen! Maar gelukkig wordt het bij aankomst wat minder. Wel een deja vu met 2 jaar geleden: plassen op de weg, grijs, grauw. Alleen waait het nu duidelijk minder.

Ronald heeft mijn prachtige nieuwe Chat'n'Run shirt meegenomen die ik over mijn langmouwige shirt heen aantrek. Je valt wel op zeg, in dat shirt!

Bij het warmlopen kom ik Andrxc3xa9 Pelgrom weer tegen. Op de xc3xa9xc3xa9n of andere manier ontmoet ik die wel vaker. De eerste keer in Ommen had ik helemaal niet door dat hij een goede loper is en ook nog wel eens op het podium beland. Maar dat maakt bij hem ook helemaal niet uit, hij is ook een "gewone", gezellige, loper. Bij de Zuiderzeemarathon gezellig een tijdje met hem zitten praten na afloop. Vandaag komt hij zijn kinderen aanmoedigen die aan de jeugdloop meedoen. Zelf doet hij niet mee.

Ik start niet te snel en na xc3xa9xc3xa9n km komt Ronald M. mij ineens voorbij. Ik schrik een beetje: loop ik te langzaam? Maar nee, hij loopt te snel. Ik zit na de 1e km netjes op 4:20. Het beetje miezerregen hindert totaal niet. De eerste 10km blijf ik vrij constant op zo'n 4:20-4:25 maar ik heb bij de tussendoorkomst toch al in de gaten dat het geen PR wordt, ik kan de snelheid maar met moeite vasthouden. Tot de 17km loop ik iets rustiger waarna ik weer wat nieuwe energie krijg en ik tot het einde toe nog wat kan versnellen. Tijd uiteindelijk 1:37:26. Ronald M. komt 5 minuten na mij over de streep.

Thirza heeft boven verwachting gepresteerd! Ze dacht net onder de 28min te kunnen komen maar het werd een lage 26-er. Ze heeft de smaak te pakken en ziet al direct uit naar de volgende wedstrijd, ook de Florijn winterloop dus. Daphne is zonder te trainen voor de 5km toch nog onder de 30min gekomen, chapeau!

In de uitslagenlijst valt een naam me op: Wieger Vreeke. Bij wat nazoeken blijkt dat hij regelmatig vlak vxc3xb3xc3xb3r of vlak na mij finisht. Ik moet toch eens met hem kennis maken wanneer ik ergens een foto van hem kan vinden.

De terugweg verloopt ook weer voorspoedig en ik kan nog mooi op tijd Ronald M. bij het station afzetten zodat hij keurig zijn trein haalt naar Ede/Arnhem.

Ik had nog graag een foto van mezelf geplaatst met mijn knalgele CnR shirt maar helaas kan ik die niet vinden op de site van de loop of elders.

Parcoursverkenning Vallei In Beweging

Gisteravond heb ik de koers zoals de site van www.valleiinbeweging.nl aangeeft in mijn Forerunner 305 ge-upload. Op zaterdagmorgen traint mijn dochter namelijk bij Climax in Ede en dan ga ik in de tussentijd (2 uur) daar vaak trainen. Aangezien volgende week de nieuwe wedstrijd Vallei In Beweging voor het eerst plaats vindt leek het mij leuk dit parcours eens te verkennen. Uiteraard heb ik ook mijn ultracompacte digitale camera meegenomen!

Ik ben gestart vanaf de parkeerplaats van CAV Climax in Ede. Het weer was erg grijs en er stond redelijk wat wind.

Vanaf de baan waar gestart zal worden is het direct rechts een fietspad op. Ik ben benieuwd of dit fietspad breed genoeg is voor de start van de kwart marathon die in Ede is.

 Aan het einde van het fietspad duik je een woonwijk in (vanaf getoond pad naar links)

 Hier kom ik net vandaan uit de woonwijk (terugkijkend)....

 .... en ga je de brug over richting Cinemec, de opvallende rode bioscoop die je vanaf de snelweg kunt zien.

 Vlak voorbij Cinemec moet je de hoge geluidswal op tussen de A12 en de aansluitende woonwijk.

Op de wal hoor je constant het geraas van de auto's. De wal zelf is slecht te belopen: graspollen. kuiltjes enz. Goed opletten geblazen!

Aan het einde van de geluidswal ga je linksaf over een viaduct de A12 over. Rechts zie je een geluidsscherm.

Eindelijk is het wat rustiger geworden, alhoewel, over deze weg, de Maanderdijk, rijden ook veel auto's.

 Aan het einde links de Bennekomsekade op.

 Deze straat doet de naam van de wedstrijd eer aan.....

Een landelijk weggetje, heerlijk rustig!

 
Hier kom ik vaak langs wanneer ik vanuit Culemborg binnendoor naar Barneveld rijdt.

Dit is eerlijk gezegd eigenlijk het enige stukje parcours dat ik echt mooi vond, zo langs het kanaal.

Even door een tunneltje onder de oostelijk rondweg van Veenendaal door.

Tussen oude en nieuwe woonwijken door.

En hier de parkeerplaats bij VAV Veenendaal op.

Ik ben er! Er zitten 9,5km op.

Onderweg was ik op de heenweg al deze auto tegengekomen en nu op de terugweg even op de foto gezet. Deze 2 heren waren net bezig met het opmeten van het parcours en het uitdelen van foldertjes aan omwonenden. De bijrijder hield vanuit het raam van de auto de stok met het meetwieltje vast. Of dat nu allemaal zo nauwkeurig is??
Al met al is mijn conclusie dat het geen snel parcours is, met name door het lange stuk over de moeilijk begaanbare geluidswal. Op de geluidswal heb ik tot 2x toe bijna verstapt. Ik vind het ook zeker geen mooi parcours.
Ik sla deze wedstrijd volgende week maar over en ga de week erna in Dronten lopen (wel een snel parcours). Mogelijk dat het parcours van de Valleimarathon volgend jaar wel mooier is.

The day after

Wanneer ik terugkijk op de dag van gisteren heb ik een soort van overwinnaarsgevoel. Het belangrijkste doel was inmiddels geworden om een marathon zonder noemenswaardige maag/misselijkheidsproblemen uit te kunnen lopen. En dat is nu gelukt. Er kwam nog wel een vaag gevoel van misselijkheid opzetten bij 37km maar dat zette niet door. Iets voorbij de 40km kwam er ineens wat vanuit m'n maag opzetten en heb ik er een kwakje, al lopend, uitgegooid. Een paar seconden dribbelen en toen weer op normaal tempo doorgegaan naar de finish. Niet noemenswaardig dus.

Wat is nu het verschil geweest met de vorige keren? Ik ben veel rustiger gestart: 1:47 op de halve. In Etten-Leur zat ik op 1:42:30. Maar nu had ik ook veel meer tegenwind, anders was de 1:47 mss wel lager geweest.
Verder heb ik nu een strak schema gemaakt voor het drinken, niet te veel, niet te weinig. Alleen verdunde cola die ikzelf moet meesjouwen. Op 12,5 en 25 km een gelletje met veel water.
Of zou het verschil zijn dat ik nu steeds meer marathons en lange duurlopen loop en de verdeling van mijn energie in mijn lijf anders wordt zodat mijn maag meer kan opnemen?
Het blijft nog een zoektocht denk ik.

Wat in ieder geval nog wel kan helpen om een snellere marathon te lopen is er voor te zorgen dat mijn basistempo nog verder omhoog gaat. De kans om een marathon onder de 3:30 te lopen wordt vergroot wanneer ik bijvoorbeld de halve marathon in 1:30 zou kunnen lopen. Ik heb dan relatief minder energie nodig voor de marathon dan ik nu nodig heb. Dat betekent dan wel meer snelheidstrainingen doen en regelmatig wat 10k wedstrijden en halve marathons. Daar moet ik eerst nog eens wat over nadenken want eigenlijk vind ik vooral duurlopen leuk en snelheidstrainingen wat minder.

Verder heb ik me ook voorgenomen om de lange duurlopen er in te houden en niet echt af te bouwen na een marathon. Ik wil altijd de mogelijkheid hebben om op korte termijn met een marathon mee te doen zonder een 8 of 12 wekenschema te moeten volgen. Etten-Leur en Zuiderzeemarathon een maand na elkaar is me goed bevallen.

Zuiderzeemarathon 2006

Vandaag al weer mijn derde Zuiderzeemarathon. Totaal andere weersvoorspelling dan vorig jaar. Het wordt 16 graden en harde zuidenwind. Vorig jaar vroor het nog bijna en lag er sneeuw. Het is toch wel raar om je eind november nog in korte tight en shirt te kleden.

Om 07:30 uur vertrek ik uit Barneveld om nog twee andere lopers op te pikken in Beekbergen en gedriexc3xabn rijden we dan naar Zwolle. Het is daar nog rustig wanneer wij om kwart voor negen arriveren. Maar dat is ook wel weer handig want dan is er nog veel ruimte in de kleedkamers en zijn de toiletten ook nog vrij.

Keurig op tijd vertrekken we met de 2 dubbeldeks bussen naar Nagele waar dit jaar de marathon start i.v.m. een noodzakelijke parcoursverlegging. Vorige jaren kwamen we ook wel door Nagele maar daar ben je ook zo weer uit. In de bus wordt druk gekeuveld door alle lopers, misschien wat wedstrijdspanning? In Nagele worden op de parkeerplaats van de lokale voetbalvereniging uitgeladen en moeten we nog een poosje wachten voordat we kunnen starten.

Ik ben zelf actief op een lopersforum Chatxe2x80x99nxe2x80x99run en ik ontmoet daar naast Ronald Moska die met me meegereden is ook nog Jan Koert. Leuk om elkaar in real time even te ontmoeten.

We starten om 11:00 uur vanaf een wegplateau waar we makkelijk met zxe2x80x99n allen op passen. Er zijn namelijk slechts 155 lopers.

Dat vind ik nu juist ook de bekoring die de Zuiderzeemarathon heeft. Geen massaliteit, lekker aan jezelf overgeleverd, lange rechte wegen, vrij spel van de weerselementen.

Zoals zo vaak start ik weer te snel, de eerste km gaat in 4:30. Snel tempo terug genomen want ik wil dit keer eens finishen zonder een stukje te moeten wandelen (door maagproblemen). Na 3 km loop ik netjes op 5:00-5:05. De wind is de eerste kmxe2x80x99s van rechts en erg hard. Dat loopt wel wat lastig zoxe2x80x99n zijwind.

Even wennen dat Schokland al zo snel opdoemt doordat we in Nagele gestart zijn en niet in Urk. Het stuk van Schokland tot aan de dijk is erg zwaar, de wind pal op de kop. Je moet dan toch echt wel knokken tegen de wind en proberen het tempo een beetje op peil te houden.

Wanneer we weer westwaarts lopen over de Ramsweg lopen we in de luwte van de hoge dijk. Ik loop dan langzaam in op een loper met een begeleidende fietser. Wanneer ik hem bijna voorbij ga zegt hij dat ik misschien beter bij hen kan blijven omdat we bij Ramspol weer zuidwaarts gaan en de wind weer schuin tegen krijgen. Aangezien hij ongeveer even hard loopt en dezelfde doelstelling lijkt me dat een wijs idee. Dat blijkt later ook want tot de finish zijn we bij elkaar gebleven.

Bij Ramspol neem ik mxc2xb4n eerste gel en drink er flink wat water bij. Dan volgen 8 kmxc2xb4s waar we de harde wind inderdaad schuin tegen hebben maar we komen er doorheen met nog een redelijk tempo. Ik besef al wel dat een snelle tijd er vandaag niet in zal zitten.

Bij IJsselmuiden gaan we richting noordoost en hebben eindelijk de wind eens mee een paar km. We lopen nu op het aangepaste stuk van het parcours, een slingerende weg over de Kamperzeedijk. Na weer 8 km buigen we naar rechts af richting Mastenbroek en krijgen we de wind weer vol op de kop. Tot overmaat van ramp begint het hier ook nog even hard te regenen en krijg ik het toch ineens wel koud. Gelukkig duurt de regen niet zo lang. We lopen hier over smalle fietspaadjes langs lange rechte wegen.

Bij Mastenbroek gaan we even naar links en krijgen we de wind weer mee maar na 34km zal de wind alleen nog maar schuin tegen zijn. De misselijkheid die ik anders altijd krijg blijft uit, daxc2xb4s een positief teken! Onder de Mastenbroekerbrug door krijg je toch even een mentale klap ook al wist ik het van tevoren. Je moet dan namelijk nog een rondje door Stadshagen om dan weer over de brug te gaan. Het tempo is dan toch inmiddels wel een stuk teruggezakt.

Maar dan, eindelijk, afbuigen naar de atletiekbaan waar we nog xc3xa9xc3xa9n rondje moeten lopen. Ik ga precies tegelijk met mijn medeloper over de finish: dik tevreden met mijn 3:40:26. Zoals Ronald Moska later zou zeggen dat je eigenlijk als een PR zou moeten zien gezien de zware omstandigheden. Maar nog meer tevreden omdat ik xe2x80x98m vandaag zonder wandelen uitgelopen heb! De regen is uiteindelijk erg meegevallen, de wind niet.

In de kantine was het achteraf ook nog erg gezellig, prijsuitreiking bijgewoond. De snelste overall was Andrxc3xa9 Pelgrxc3xb6m in een tijd van 2:51:29. Ik heb met hem ook nog gezellig een tijd zitten praten. Om kwart over vier weer tevreden huiswaarts gekeerd.

Het was ook vandaag weer een goed georganiseerd, veel (aanmoedigende) vrijwilligers, veel drankposten. Chapeau!

Nog 1 week

Over xc3xa9xc3xa9n week is het weer zover, de Zuiderzeemarathon. Driemaal is scheepsrecht zeggen ze dan. Maar waar heb ik dan recht op? Op een tijd onder de 3:30? Op een lekker gelopen marathon? Op een barre heroische tocht?
De eerste is altijd mijn doel geweest, dus dat zou nu de derde keer moeten lukken. Een tijd onder de 3:30... Maar ja, met welke taktiek? Eigenlijk ga ik gewoon liever een lekkere marathon lopen waar ik t/m 42,195km niet misselijk ben geweest. Rustig beginnen dus dit keer en maar zien waar ik dan uitkom.

De Zuiderzeemarathon heeft voor mij iets bijzonders. Misschien omdat ik daar in 2004 mijn marathondebuut heb gehad? Dat ook, maar vooral doordat het een wedstrijd is van maar xc3xa9xc3xa9n afstand, weinig deelnemers en weinig toeschouwers. Je moet het echt helemaal alleen doen. Dat past wel bij mij als lonelyrunner. Van die verloren zielen die zwoegen door het mistroostige landschap tussen Urk en Zwolle. Ja, voor de Zuiderzeemarathon moet je echt liefhebber zijn!

Het weer kan eind november alle kanten uit gaan. Vorig jaar sneeuw en kou, het jaar daarvoor rustig en koel, het jaar daarvoor koud en snijdende oostenwind. De wind is een belangrijke factor. Het parcours loopt hoofdzakelijk van west naar oost. De wind kan dus een voordeel geven maar ook nadeel zoals in 2003. Ik heb zelf de ervaring dat wind pas echt een rol speelt wanneer die een kracht van 4 Bft bereikt.

Een nadeel van A naar B marathons is dat je nog eerst met de bus naar het startpunt moet. Je moet vroeger aanwezig zijn, vaak weinig/geen toiletten bij het startpunt en lastig als je je toch vergist hebt in de kleding. Door zo'n busrit ervaar je wel direct hoe lang 42 km is!

Afgelopen week 2 extensieve intervaltrainingen gedaan, morgen nog een wisselduurloop en dan zo langzamerhand richting Zwolle a.s. zaterdag. Zonder de meefietsende Eveline dit keer want ze moet dan werken bij Zeeman.

geselecteerd als gefixeerd bericht

Alles over mijn hardlooptrainingen, -wedstrijden en bergwandelingen.

Er is hoop

Vanmorgen op buienradar.nl gekeken en wat nu zo handig is dat ze ook de verwachting voor de komende 2 uur kunnen laten zien. Tussen 10 en 11 uur zou het weer droog worden.
Om 11:00 ben ik vertrokken voor een lange duurloop van 34,5 km. Dit keer wilde ik weer eens vanaf huis starten. Een ronde die ik al een tijd niet meer had gedaan. Het was even wat passen en meten of ik al mijn accessoires wel mee kon nemen: telefoon, camera, gel, wc-papier, 4 flesjes verdunde en gezoute cola en nog een grotere fles water. Maar het lukte allemaal weer, de winddichte jas kon er nog overheen. Ik heb m'n nieuwe 2110's aangetrokken, inmiddels voldoende ingelopen.
Bewust niet te snel begonnen, zo rond de 5:20 per km. Eens zien of dat helpt om de misselijkheid na de 30km te voorkomen. Met deze snelheid heb je ook alle gelegenheid om rustig om je heen te kijken. Ik had de eerste 22 km steeds wind mee of zijwind, maar ik heb me daar niet door laten opdrijven om harder te lopen. Mijn hartslag was zo rond de 160 (80%).
Toen de zon wat doorkwam heb ik wat plaatjes geschoten van de nog steeds prachtige herfstkleuren:

Dit is het pad wat naar de Ginkelse hei loopt. Veel regen gevallen zoals goed te zien is!

Mooi uitzicht over de hei. Ik besef dat ik iemand ben die vooral onder de indruk is van sfeerbeelden. Dus niet zozeer details.

Toch nog anderen op pad, en natuurlijk een hardloper, begeleid door een fietser.

Het kan niet op. Telkens weer die prachtige herfstkleuren. Eigenlijk toch veel mooier dan wanneer de bomen allemaal groen zijn.

Na 22 km kom ik op de weg van Otterlo naar Barneveld. Hier is weinig beschutting dus voel ik goed hoe hard het waait, vaak ook met vlagen die me bijna doen stilstaan.
De misselijkheid blijft uit! Bij 14km had ik een gel genomen met veel water en verder steeds elke 2,5km een half flesje cola. Bij 30km m'n laatste slok, stond me niet tegen. Ik voel de beentjes wel maar heb toch behoefte om wat sneller te gaan en dat lukt ook nog. In Barneveld aangekomen wandel ik het laatste stukje naar huis ("uitlopen").
Thuis staat er een pan net gemaakte soep en ik probeer die vrijwel direct. Ook die valt me goed. Dat heb ik wel eens anders meegemaakt toen ik achteraf te snel wat nam.
Er is dus nog hoop om de misselijkheid te voorkomen. Ik denk er nu serieus aan om de Zuiderzeemarathon zeer behoudend te beginnen zodat ik ongeveer op 1:50 op de halve doorkom. Vanaf dan wat versnellen en kijken waar ik uitkom. Wanneer een 1:40 lukt in de tweede helft bereik ik toch mijn doel van 3:30.
Met dank aan Eric!

Herfsttraining

Vanmorgen een duurloop gedaan van 21 km in het gebied tussen Ede en Wolfheze, xc3xa9xc3xa9n van mijn favoriete trainingsgebieden. Door de kou gaat het nu wel erg snel met de herfst. Overal om je heen goudgele en oranje kleuren, vooral wanneer de zon zich tussen de bomen door probeert te worstelen. Ik heb weer een paar mooie plaatjes kunnen schieten.

Dit is de Horalaan waar mijn training start. Het gaat hier de heuvel op, je bent direct lekker warm.

Dit fietspaadje loopt parallel aan de (drukke) spoorbaan tussen Utrecht en Arnhem. Regelmatig hoor ik een trein passeren.

Deze boom staat er echt prachtig bij.

Hier zijn vrijwillgers aan het werk in het bos. Ik neem aan in het kader van de aandacht voor vrijwilligers deze dagen.

De zon doet steeds beter z'n best om door te dringen.

Dit vind ik zelf het mooiste plaatje, door de vochtige lucht zijn de zonnestralen goed te zien en lijkt het net of een binnenplaats verlicht wordt.

De training zelf ging wel lekker alhoewel ik na 15 km toch wel voelde dat ik afgelopen zondag een marathon heb gelopen. Gemiddeld in 5:17 per km.
De Garmin heeft op het laatste stuk wel heel vreemd gedaan. De route loopt ver buiten het pad dat ik gelopen heb.

Marathon Etten-Leur

Vandaag is het tijd voor mijn 5e marathon, een lustrum! Na de Zuiderzeemarathons in 2004 en 2005, de Utrechtmarathon in 2005 en de Drenthemarathon afgelopen mei nu dus de Brabantmarathon in Etten-Leur. Daarnaast heb ik er nog 2 gelopen maar die heb ik door de hitte niet uitgelopen (Dijkenloop 2004 en Graubunden 2006).
Wat staat me te wachten in Etten-Leur? Het weer ziet er goed uit, prima temperatuur voor de tijd van het jaar, zo'n 15 graden. Wel wat veel wind, zo tussen de 4-6 Bft, maar geen neerslag! Alle kansen dus om een PR te lopen en het liefst nu eens onder de 3:30.
Vanmorgen op tijd opgestaan om een stevige bak met brinta naar binnen te werken en voldoende te drinken om de darmen aan het werk te zetten. 'k Moet wel een beetje leeg zijn bij de start! Ronald Moska en Floor Perquin zouden tegen negen uur op het station aankomen en ze zijn keurig op tijd. Ik heb ze opgepikt en zo zijn we gezellig met z'n vieren (Thirza was er ook bij om bij een vakantievriendin in Etten-Leur op bezoek te gaan) naar het zuiden getrokken.
Onderweg praten we uitgebreid over de tijd die Floor in de DDD had geklokt, namelijk 3:33:33. Onmogelijk om dat nog een keer te doen lijkt ons. Overigens doet Floor nu aan de 5km mee. We komen keurig op tijd aan in E-L zodat Floor ook nog voldoende tijd heeft om goed voorbereid bij de start te zijn van de 5km.
Ik heb voor het eerst m'n nieuwe ultracompacte digitale camera bij me om wat foto's te nemen tijdens de marathon. Vooraf wat foto's gemaakt van ons:

Ik heb me voorgenomen om niet te snel te gaan de eerste ronde. Toch zie je altijd weer dat de eerste km te snel gaat, 4:33. Ik houd direct wat in om zo op een pace van 4:45/4:50 te komen. Ik loop al snel in de buurt van een vrouw die een stuk kleiner is dan ik. Onwillekeurig moet ik even denken aan mijn rekensommetjes over het aantal passen tijdens een marathon, voor mijn zo'n 36000. Voor haar zullen het er zeker zo'n 6000 meer zijn. Wat een getal is dat toch. Vraag iemand maar eens tot 36000 te tellen, die zal al snel afhaken. En wij, marathonlopers, tellen ze niet maar lopen ze zelfs zonder af te haken!
Langzaam loop ik in op een Belgische loper met een fietser naast zich. Wanneer ik hem passeer zegt hij iets in het Belgisch wat ik niet versta. Zijn begeleider vertaalt het gelukkig voor me: Heeft iemand wel een tegen je gezegd dat je op Axel Merckx lijkt? Nee zeg ik, onderstussen hard nadenkend wie dat ook al weer is. Een wielrenner geloof ik. 'k Zal thuis eens kijken op internet of ik op hem lijk. Door mijn korte wandelstops bij de drankposten haal ik hem nog een paar keer in wat zijn begeleider steeds de uitspraak ontlokt: "pas op, Axel komt er weer aan". Ik moet dan wel glimlachen terwijl ik eigenlijk niet weet of het een compliment is.
Op de tweede helft van de eerste ronde krijg ik de wind tegen en sluit ik me aan bij een groepje om een beetje uit de wind te lopen. De tijden blijven goed en ik kom op de helft op 1:42:20 door. Terwijl ik al aan mijn tweede ronde ben begonnen kom ik Ronald Moska tegen die nog een klein stukje moet tot de tussendoorkomst. Hij zit dus niet zo ver achter me.
Vanaf een km of 30 merk ik bij de drankpost dat het water me tegen begint te staan. Ok, het is dus weer zover, mijn maag weigert weer dienst en staat nu waarschijnlijk al lekker te klotsen. Nu maar eens zien hoever ik nog kan komen voordat het er uit komt. M'n km tijd begint een klein beetje op te lopen van 4:55 naar 5:15 door vochttekort en wat onprettige gevoelens. Bij 38km moet ik echt even naar de kant om alles er uit te gooien. Ha, dat lucht wel op, nu niet misselijk meer. Ronald Moska komt ondertussen voorbij maar ik moet nog even wandelen voordat ik weer kan gaan hardlopen. Hij gaat zeker een goede tijd lopen, richting de 3:30 denk ik.
Ik voel me weer redelijk, dus begin ik weer te dribbelen en wordt het weer iets dat op hardlopen lijkt. Ik loop nu op zo'n 6:00 per km. Ik zie wel waar ik op uit kom bij de finish. Nog maar een paar km. De fietsende begeleider van de Belg komt langs en moedigt me nog aan. Dat doet me goed, bedankt! Zonder wandelen die laatste paar km's kom ik over de finish. Mijn klokje geeft 3:37 aan zonder de secondes te vermelden, dat moet dus een PR zijn denk ik.
Ik zie Ronald Moska en ga naast hem zitten om even bij te komen. Nu eerst maar eens kijken welke tijd ik echt heb: 3:37:58, dat zou een seconde sneller zijn dan mijn PR, hoe bestaat het! Nog frappanter is dat Ronald mij vertelt dat hijzelf 3:33:32 geklokt heeft, terwijl we op de heenreis nog grapten dat zoiets nooit meer zou lukken! Hij blijkt uiteindelijk 3:33:31 gelopen te hebben en ik 3:37:59, een exacte evenaring van mijn PR in Klazienaveen, hoe bestaat het!
Thirza heeft mij zien finishen en het viel haar op dat ik er niet zo moe uitzag in vergelijking met hoe ik er uit zie na een intensieve training. Dat de marathon je aardig uitmergelt waardoor ik niet meer zo zweet en rood ben en er bleek uit zie door mijn maag had ze niet beseft.
Na een paar slokken echte cola in de Nobelaer voel ik me weer wat beter en gaan we naar het zwembad waar we ons kunnen douchen en in de kantine een kleine greetz hebben, met Floor erbij.
Dat de thuisreis wat langer duurt door de file op de A59 deert ons niet want we hebben weer een heerlijk marathondag gehad. Floor eerste bij de vrouwen op de 5km, Ronald Moska een zeer scherpe tijd en ikzelf een evenaring van mijn PR. De volgende marathon is mijn jaarlijkse Zuiderzeemarathon waaraan Ronald Moska ook weer meedoet.

Grote boodschap

Gisteravond had ik nog een vergadering op kantoor in Culemborg, werd er plotseling op de deur geklopt van de ruimte waar we zaten. Staat er een hardloper voor het raam, duidelijk herkenbaar met reflecterend shirt. Staat wat te gebaren maar we begrijpen niet wat hij bedoelt. Even later laat iemand hem via de voordeur binnen en blijkt dat hij nodig naar de WC moest en had gezien dat er bij ons nog licht brandde.
Zelf zoek ik altijd de bosjes op en is het nog nooit in me opgekomen om zomaar ergens aan te bellen. Maar ja, 's avonds zal het toch wel wat lastiger zijn om tussen de struiken te hurken....
Vandaag heb ik, 4 dagen voor de marathon, nog een 6x1000 afgewerkt met een snelheid van ongeveer 6x 4:10 / 5:10. Ging wel lekker. Nu de komende dagen een beetje taperen maar niet overdreven. Gewoon wat minder vet en wat meer koolhydraten.
Laat die marathon maar komen!

Prachtige herfstkleuren

Vanmorgen een rustige duurloop van 21km gedaan door de bossen ten oosten van Ede. De laatste lange duurloop voor de marathon volgende week in Etten-Leur. Na 2 km kreeg ik al last van mijn darmen en ben maar eventjes de bosjes ingedoken voor, zoals iemand anders dat eens beschreef, een fax uit Darmstadt. Dat luchtte flink op zodat ik daarna ontspannen verder kon lopen.
Ik had mijn dochters en een vriendin naar de AV gebracht waarna ikzelf vanaf de perkeerplaats van Climax ben gaan trainen, in het gebied waar ook jaarlijks de Horaloop wordt georganiseerd.

De herfst is momenteel in vol ornaat aanwezig wanneer je door de bossen loopt die getooid zijn met de mooiste kleuren. Bladeren op het pad, kalende bomen, lage zon die tussen de bomen door komt. Ik ben zo af te toe maar even gestopt om het op de gevoelige plaat vast te leggen.

Ik heb vrij constant gelopen met een snelheid van 5:12 per km. Een heerlijk tempo om rustig rond te kunnen kijken (gem. hartslag 155).
 

Eens wat anders

Ik was vanmiddag wat eerder terug van een klant, dus kon ik nog voor het eten even hardlopen. Ik had geen zin in een 6x1000 en bedacht tijdens het opwarmstukje dat ik eens wat anders ging doen. Over de eerste 5 km steeds per km wat harder gaan lopen, te beginnen bij 5:00/km, oplopend naar 4:30. Zo gedacht, zo gedaan. Het leuke is dat in de laatste km en flinke klim zit over zo'n 400m met een stijging van 5% !

Na de 5km even een rondje door het bos gemaakt met hoogtewisselingen en mul zand. Vervolgens bedacht ik me tussen km 6 en 7 dat ik de laatste km's snel wilde lopen, dus onder de 4:30. Dat is gelukt en ging lekker.

Ga ik denk ik toch vaker doen, tijdens de training bedenken hoe ik ga trainen. Je kunt dan goed naar je lichaam luisteren en daarop afstemmen.

Andere loper

Ik kom wel eens vaker andere hardlopers tegen bij het trainen maar het gebeurt niet zo vaak dat ik er een voor me heb. Wat doe je dan, ga je hem inhalen? Je weet natuurlijk niet met wat voor een training die ander bezig is, misschien wel een intervaltraining en is diegene nu met de dribbelpauze bezig. Wanneer je dan inhaalt is de kans groot dat je zelf weer ingehaald wordt.
Ik was nu zelf met een 6x1000 bezig en eerst een km warmlopen (5:10). Toch liep ik al op hem in. Precies op het moment dat ik bij hem ben gaat het alarm af en loop ik mijn eerste snelle km. Wat zal de hardloper gedacht hebben? "Tsjonge, die slooft zich uit zeg om direct na het inhalen te versnellen!". Ik dacht nog even te horen aan een voor mij vreemde pasfrequentie dat hij mij probeerde bij te halen maar dat was maar van korte duur. Ik liep al snel weer alleen en na afronding van de snelle km zag ik hem al niet meer. Ik hoop niet dat hij gedesillusioneerd is geraakt door mijn tempo maar gewoon net als ik zijn eigen training afgewerkt heeft.
Wat ik overigens wel jammer vond is dat hij van die oortjes in had om muziek te luisteren. Zo iemand hoort je dus al helemaal niet van achteren aankomen en groette ook niet. Ik vind dat het lopersvolk dat onder elkaar wel moet doen, net als motorrijders dat altijd doen.

Lange duurloop

Vanmiddag een lange rustige duurloop gedaan van bijna 25 km. Telefoon meegenomen om ook plaatjes te kunnen maken (kwaliteit niet al te geweldig, maar goed). Op de buienradar gekeken en gezien dat er nog een buienlijn aan komt. Nou ja, dan maar een nat pak.

Dit is net boven op de Goudsberg. Het water ligt nog op de weg van de vorige bui.   
 

Uit het bos een lange rechte weg die naar de Ginkelse hei leidt.
 
Op de Ginkelse hei alleen maar fiets- en wandelpaden. Door het slechte weer geen hond te zien. Dit gedeelte is trouwens ook onderdeel van de jaarlijkse Groot Ginkelse loop.

De zon breekt weer door na de stevige bui van zojuist.



Prachtige lucht, gezien over het Wekeromse zand.

Bossen tussen Ede en Wolfheze

Wanneer mijn dochter naar atletiek gaat in Ede (CAV Climax) probeer ik dit nog wel eens te combineren met een hardlooptraining. Ik breng haar dan met de auto en ga dan zelf het gebied in tussen Ede en Wolfheze, erg mooi om te lopen. Het is precies een mooie tijdsduur voor een training, namelijk zo'n 1,5 uur. Ook het tijdstip kan goed: 18:00 uur, ik loop liever met een lege maag.

Dinsdag heb ik een extensieve interval training gedaan van 16km: 2km warmlopen en daarna 7x1000/1000. De snelle duizendjes in 4:30 of iets daar onder. Na afloop wel weer wat last van de liezen, lijkt weer wat op te komen bij wat intensievere trainingen.

Donderdag maar wat rustiger aan gedaan, 15km rustige duurloop. Heb lekker genoten van de omgeving en ondertussen een teamlied bedacht voor ons estafetteteam dat in Winschoten mee gaat doen. Was nog wat tijd over om bij de atletiekbaan te kijken naar de verrichtingen van deze en gene.

Iets wat me deze week ook duidelijk werd is dat de Asics 2100 toch een minder goede pasvorm hebben dan mijn versleten 2110. De vorige 2100 bevielen goed, daarom had ik nog extra paar via internet besteld. Nu maar weer voor dezelfde 2110 op zoek!

Weer eens een 10km wedstrijd

Zo weer terug uit Aalten. Vorig jaar in Hoevelaken m'n eerste en enige 10km wedstrijd gelopen en nu zo in de voorbereiding voor de estafetterun in Winschoten maar eens een testloop doen.

Bij aankomst heb ik de auto geparkeerd bij Super de Boer (kom ik later nog op terug , grrrr..).
Het is gezellig druk en ik zie direct al een aantal CnR's staan bij het "secretariaat": Ronald Moska en Jannemien. Zij hebben zich al omgekleed. Nu pas besef ik dat ik Ronald M. toch al meerdere keren gezien heb maar niet beseft dat hij Chat'n'Moska was.
Maar goed, ik kom ook om te lopen, dus even omkleden, wat warmlopen en de doorkomst en finish van Floor en Geert bekijken. Floor 2e in haar klasse in 20:46 en Geert 5e in 18:12. Klasse!
Bij de start ontmoet ik Ze Big Bozz himself. Kan niet missen met z'n Chat'n'Run shirt.
Bij de start vliegt Dick al direct weg en even later zie ik Jannemien ook voor mij. Wat start die snel zeg! Toch maar proberen bij te blijven. We hebben al direct te maken met vals plat en harde wind (bui in de buurt). De eerste ronde van 2,5 gaan in precies 10min, oei dat is te snel. Jannemien gaat te hard voor mij, maar nee toch niet, ze houdt nu ook in en dan ga ik haar voorbij.
Tweede en derde ronde in 11min en laatste in 11:20. M'n doel niet bereikt, ik wilde onder de 43min. Jannemien komt toch nog vlak na mij binnen (13s) en Ronald M. op precies een minuut. Dick zat al bijna in het cafxc3xa9.
Na het douchen en omkleden nog even gezellig op een terrasje op de Markt gezeten met Geert, Dick (die zaten er al lang), Jannemien, Floor, Ronald M., Eveline (m'n dochter, was ook mee als supporter) en ikzelf.
Tja, en nu komt het: om half negen lopen we naar Super de Boer en wat schetst mijn verbazing? Ze hebben mijn auto opgesloten achter hekken, op slot. Ik kan niet weg??
Gelukkig tref ik nog 2 mensen van de organisatie aan en na wat omzwervingen in hun auto konden we na ruim een half uur toch nog van het terrein af.

Kon het niet laten

Ik wilde vanmorgen vroeg nog een klein stukje lopen maar om 06:00 uur regende het en ben ik maar naar m'n werk gegaan. Vanavond kon ik het toch niet laten om nog een stukje te gaan, ook al loop in morgenavond een 10km in Aalten. Soms moet je gewoon even..

Ik heb een intervaltraining gedaan van 7x500/500 om even de snelheid van 15km/uur te voelen. Dat ging best wel lekker, ook al was het aan de warme kant. Na afloop droop het zweet nog van me af, dat heb ik bij intensieve trainingen veel meer dan duurlooptrainingen.

Nu morgen lekker een 10km wedstrijd lopen en zien of ik onder de 43min kan.

Vroege intervaltraining

Vanmorgen wat moeite om uit bed te komen om 05:30 omdat Jiska vannacht 2x aandacht behoefde door een zere keel en ik wat laat naar bed ging. Desondanks doorgezet en m'n hardloopkloffie aangetrokken voor een intervaltraining.

Na 1km warmlopen ging de eerste snelle km wat moeizaam (4:30) maar daarna ging het steeds lekkerder. Totaal 10km gelopen met HF 155/174 (gem/max).
Intervallen: 5:30-4:30-5:30-4:20-5:30-4:00-5:15-4:15-5:15-4:20

M'n gevoelige kuiten na de halve marathon van Dalfsen voel ik nu bijna niet meer. Ik denk ook dat ik beter niet meer te veel op m'n GT2110's kan lopen omdat de demping daar bijna uit is.

Start

Het eerste bericht in mijn logboek voor het hardlopen.

GrossGlockner Berglauf

Vorig jaar heb ik voor het eerst meegedaan met deze Berglauf op de flanken van de GrossGlockner en dit jaar had ik me weer ingeschreven. De datum was nu wat gunstiger, namelijk 2 weken nadat we in Oostenrijk op vakantie waren. Ik heb dan ook de tijd gehad om hier wat te trainen en te acclimatiseren.
Ik heb een aantal bergtrainingen gedaan varierend van 1 tot 3 uur, met hoogteverschillen tot 1400m. Ook door mijn voorbereidingen op de Graubundenmarathon eind juni heb ik gemerkt dat ik de hellingen steeds beter de baas kan.
Ik had een eenvoudige Ferienwohnung geboekt in Heiligenblut zodat ik me in alle rust kon voorbereiden op de wedstrijd, maar ook om de dag er na een bergtop te beklimmen van 3088m, vlak daarbij (droom van mijn dochter).
De dag voordat ik naar Heiligenblut zou vertrekken haalde ik bijna nog wat stoms uit. Ik was met 2 dochters en een kampeervriendinnetje naar het Felsenlabyrinth geweest, een soort klimtuin waar je op een "veilige" manier rotswanden beklimt e.d. Een nieuwe onderdeel was de flying fox waarbij je via een kabel van boom naar boom vliegt. Erg leuk, maar bij één van de boomlandingen kwam ik met mijn heup met een klap tegen het stootkussen waardoor ik ernstige twijfel kreeg of ik nog wel mee kon doen met de Berglauf. Uiteindelijk heb ik nog wel wat last gehad maar was de pijn toch op tijd weggetrokken.
De dag zelf begon goed, blauwe lucht, nog niet al te warm. Gezellig op en rond de Laufmesse. Net zoals vorig jaar liep Jorg Haider ook weer mee en trekt hij de nodige aandacht van het publiek. Ook mijn dochter die snel een foto van hem maakte.
Er wordt in 2 groepen gestart met 10 minuten ertussen om de smalle bergpaadjes niet teveel te belasten. Ca. 700 deelnemers.
Het parcours is niet vergelijken met de Graubunden marathon die ik eind juni heb gelopen. Het is weliswaar korter (13 km) maar veel zwaarder in mijn beleving door de enorme stijgingspercentages die af en toe voorkomen maar ook de bergpaadjes met keien, boomwortels, wiebelige bruggetjes, scheve paden. Verder is het ook vooral de steeds sterk wisselende stijgingspercentages waardoor je steeds moeilijk een evenwicht kunt vinden.
Op sommige momenten gaan je kuiten echt zeer doen of worden je bovenbeenspieren enigszins gevoelloos (traplopen). Het laatste stuk van 800m moet een hoogte van 300m overbrugd worden, zo ongeveer een lange trap. Daar gaan er veel stuk. Toch was het weer een geweldige uitdaging en heb ik er weer van genoten om mee te doen. De tijd (2:01:36) was dit jaar 7 minuten sneller dan vorig jaar, net niet onder de 2 uur (streeftijd). Hiermee ben ik 348ste overall.
Al met al zeer tevreden. A.s. zondag een kleine bergloop vlak bij van 7.7km bergop naar een alm van 700m naar 1400m.

Groeten uit Oostenrijk,
Ronald

PS: we (mijn dochter en ik) hebben vandaag ook nog de Keeskopf van 3088m beklommen, ook een geweldige ervaring! Geen hinder ondervonden van mijn Berglauf van gisteren.