Doesburgermolenpad (klompenpad)

Vandaag, net terug uit Oostenrijk, wandel ik samen met Thirza een klompenpad, namelijk het Doesburgermolenpad. Als startpunt kiezen we het opstappunt Hotel Belmont aan de Goorsteeg tussen Lunteren en Ede. Totaal zal het voor ons op 11km uit komen.

We lopen de ronde tegen de klok in, dus eerst naar het westen. Dat betekent eerst tussen weilanden door langs de kippenlijn tussen Barneveld en Ede.

De buien trekken weg zodat we de hele tijd droog kunnen wandelen.

Eerste keer over de kippenlijn. Vandaag geen enkele keer een trein gezien of gehoord. Bij Barneveld hebben we werkers bij de overgangen aan het werk gezien, dan zal het wel afgesloten zijn.

Dwars door een kwekerij.

De Doesburgermolen, Doesburger Eng.

Op landgoed Kernhem.

Landgoed Kernhem is het eigenlijke startpunt, hier vind je dan ook een paneel van het klompenpad. Ook een ruime parkeerplaats aanwezig.

Gebouw van scoutinggroep Ede aan de Doolhoflaan.

Bedrijventerrein Ede achter ons. We lopen nu over de Wildzoom richting noorden.

Het Edese bos is niet geheel droog...

Tussen de maisvelden door op de Bateweg.

Via de Peteweg, Schaffelaarsweg en Goorsteeg komen we weer terug bij ons beginpunt. Een mooie afwisselingen wandeling bij goed wandelweer. Totaal 2 uur en 9 minuten.

Rauchkopf (2177m)

Deze berg is mijn doel voor vandaag, vanuit het huis goed te zien. De Rauchkopf met een hoogte van 2177m. Deze berg ligt in de knik van het dal van Obervellach naar Flattach. Er is geen bewegwijzering naar deze top maar volgens de wandelkaart zijn er wel paden (geweest?). Ik heb de route nauwkeurig in mijn Garmin Montana 610 gezet en hoop dat het lukt de top te bereiken.

Vertrekpunt is de parkeerplaats op de berg van de Polinikhutte. Vandaar loop ik dit keer direct westelijk en kom dan dit bordje tegen. Op de wandelkaart is deze plek als parkeerplaats aangeduid maar de bedoeling is dus dat je bij de slagboom parkeert.

De grond is erg nat en wanneer je dan door dit soort planten moet lopen zijn de schoenen en broek al snel doorweekt.

Ai, wat nu? Ik besluit toch verder te gaan, ik hoef deze weg maat een klein stukje te volgen alvorens ik het bos in ga.

Prachtige waterval. Het water glijdt over de rots. Dit is de Rauchkopfbach.

Na ongeveer 2,8 km is er een klein pad linksaf het bos in en ze voert naar de Klausbodenhutte op 1629m hoogte. Vanaf hier moet je dan verder naar boven. Wanneer je goed kijkt zie je af en toe waar het pad loopt. Alleen in de gebieden met gras is het lastig, dan navigeer ik toch op de Garmin maar lees het landschap ook goed.

De Klausbach oversteken. Hierna zijn wel een paar merktekens aangegeven welke richting je moet op gaan.

Af en toe een alpenwei met hoog en erg nat gras....

Via de Garmin ontdek ik dit pad. Hier moet ik naar boven om een rotswand de omronden.

Langzaam kom ik in de buurt van de top. Hier wat zigzaggen en dan door een soort kloof naar boven. Helaas begint het nu te regenen.

Vlak voordat je op de bergrichel komt is er een klein smal (niet ongevaarlijk) paadje naar links. Daar moet je in. Vervolgens een relatief eenvoudig stuk nog naar de top.

Op de top! Veel wolken maar ik kan toch ons huis in de verte zien. Ik probeer Jiska te bellen maar er wordt niet opgenomen. Met de verrekijker zou ze me misschien hebben kunnen zien.

Dan maar even zo bewijzen dat ik hier was....
Aangezien het regent blijf ik niet lang en ga na 10 minuten weer terug.

De Polinik achter me ligt in een grote wolk.

Wanneer ik hier loop hoor ik een paar keer een soort blaffend geluid. Klinkt best bedreigend. Thuis zoek ik eens op wat het kan zijn. Waarschijnlijk waren het reebokken: klik hier

De terugweg neem ik per ongeluk wat anders en kom dan bij deze bosbouwweg uit. Wanneer ik die volg kom ik vanzelf weer op de oorspronkelijke route.

Zowel naar boven als beneden 2,5 uur over gedaan. Jammer dat het regende maar het was wel een mooi avontuur. Totaal 1000m stijgen en ook weer dalen, afstand ruim 10 km.

Sadnig (2745m)

Vanaf Stall kun je de Stieflberg oprijden tot aan 1850m hoogte. Eerst een geasfalteerde weg, daarna een goede onverharde weg. Bij dit hek is een parkeerplaats waar een aantal auto's kunnen staan.

 

Het doel vandaag is de top van de Sadnig op 2745m hoogte, onderdeel van de Goldberggruppe. Ik sta op om 05:00 uur en na voorbereidingen en de rit naar de parkeerplaats start ik om 06:30 uur. De hemel is blauw en de zon staat nog laag. De hoogte bij de P is 1850m.

 

Na ongeveer 40 minuten bereik ik de Staller Tor (2150m). Een doorgang naar een ander dal (Astental). Ik was nog wel even verkeer gelopen, op een alm is het soms lastig de weg te vinden.

 

Na de Staller Tor mag je ruim 2 km afdalen via deze weg tot je bij een wegwijzer komt met daarop  "Sadnig".

 

Een nieuwsgierige koe.

 

De Sadnig op de achtergrond. Eigenlijk loop je de hele tijd recht op deze berg af over groene almen met vooral schapen.

 

Op de bergkam aangekomen, nu nog naar de top. In de verte een zwarte stip, een vrouw die ook naar boven gaat. Later op de terugweg zie ik dat zij op de alm stopt bij een hut.

 

Na precies 2,5 uur ben ik op de top na 7,5 km lopen, 1050m stijgen en tussendoor nog 150m dalen. Het uitzicht is goed, wel wat heiig. De vrouw die er al eerder is staat druk te bellen, dat is nou weer jammer. Ik kom hier juist voor de rust. Na 10 minuten gaat ze weer weg.

 

Ook nu de Grossglockner weer goed te zien. Uit het zuiden zie ik in de verte al een wolkendek aankomen. Ik denk dat ik straks niet meer in de zon loop.

 

Na een klein half uur ga ik weer op m'n gemak naar beneden. Tegenwoordig gebruik ik daar ook de stokken bij om voeten en knieën wat te ontlasten. Onderweg heb ik veel bekijks!

 

Eigenlijk loop je voor een groot deel over dit soort almen. Zoals je ziet is het bewolkt geworden.

 

Hier keer ik weer terug op de weg die naar de Staller Tor leidt. Eerst iets naar beneden maar dan een flink eind weer omhoog. Overigens gaf het bordje bij het beginpunt aan dat de tocht 3,5 uur duurt. Dat is aan de "veilige" kant, ik deed over het geheel 2,5 uur.

 

Na precies 5 uur ben ik weer terug bij de auto. Het was zeker niet de mooiste bergtoer die ik heb gedaan, ietwat saai. Het uitzicht op de top en het weer maakt alles natuurlijk wel weer goed.

 

Voor alle foto's: klik hier

Magernigspitz (2640m) via Rollbahn

Vandaag de Magernigspitz op het bergmenu. Met de auto kun je helemaal naar 1720m hoogte rijden vanaf Ausserfragant via Laas/Grafenberg. Let op: het laatste stuk is afgesloten door een slagboom waar je verder mag rijden wanneer je 5 euro aan muntstukken er in hebt gedaan. Je krijgt dan ook wel een mooie (onverharde) brede weg tot aan de parkeerplaats. Op de parkeerplaats begin ik via dit pad, de zogenaamde Rollbahn. Een pad over ruim 4 km helemaal horizontaal. Vroeger gebruikt om met paarden kopererts te vervoeren.

Ik ben om 05:00 uur opgestaan en ik start hier om 06:23 uur.

 

Inclusief een tunneltje!

 

Daar moet ik naar toe. Qua hoogteverschil valt het wel mee (1000m) maar de afstand is nogal groot door de aanloop...

 

Fraganter Schutzhaus, nu nog in de schaduw. Ik ken wel gezelliger uitziende hutten...

 

Hier is het splitsingspunt. Ik ga nu links richting de Magernigspitz en zal later op de dag hier rechts weer terugkomen omdat ik via de Schobertorl weer terug ga.

 

Berghutten genoeg hier.

 

Als je goed kijkt zie je hier een Murmeltier. Zien is vaak lastiger dan ze horen. Wanneer er iemand in de buurt komt slaken ze hoge kreten om anderen te waarschuwen...

 

Op het punt gekomen waar ik naar links ga voor het laatste stukje naar de top. Wel het lastigste stukje.

 

Zo, ik ben er. Op 2640 meter hoogte. Na 2,5 uur lopen en ruim 8km. Het kruis staat niet op het hoogste puntje, vandaar dat ik nog een paar extra stappen doe.

 

De Grossglockner is erg goed te zien!

 

Na een half uurtje op de top daal ik weer af. Je kunt het paadje mooi zien lopen.

 

Zoals gezegd ga ik via een ander dal terug, via Schobertorl. Ik ben nu op 2300m hoogte.

 

Via dit dal loopt het pad veel gelijkmatiger naar beneden.

 

Beekje doorkruisen.

 

Even een poosje uitrusten in de schaduw van deze vervallen hut. Het is inmiddels erg warm geworden.

 

Eggerhutte.

 

En weer langs het Fraganter Schutzhaus.

 

Op de heenweg dacht ik nog dat de Rollbahn wel eens gemaaid zou mogen worden. Laat dat nu net gebeurd zijn omdat op 31/7 hier een Wandertag wordt georganiseerd!

 

Na 5 uur en 45 minuten ben ik weer terug bij de auto. Totaal 17km gelopen met 1000 meter hoogteverschil. Mooie wandeling met de nodige afwisseling. Niet al te moeilijk.

Voor alle foto's: klik hier