zondag 28 augustus 2011

Wandelen rond Bretaye (Zwitserland)


In het voorjaar kreeg ik het aanbod om een keer een weekje in dit chalet te vertoeven i.v.m. het al jarenlang onderhouden van de website voor dit chalet. Zo'n aanbod neem ik graag aan en na overleg met Eveline om er een wandelweek in de zomer van te maken komen we op de laatste week van augustus uit (21-27 augustus).
Het chalet ligt op ruim 1800m hoogte in een skigebied. Ik heb er al 2x geskied in het verleden maar dan moet je met een tandradtreintje naar boven. Nu kunnen we met de auto naar boven over een smal weggetje waarvoor we overigens wel een ontheffingskaart moeten hebben.
Het is een vreemde gewaarwording zo groen als het is terwijl ik het daar alleen maar meegemaakt heb in de sneeuw.


Vanuit het chalet kijk je op Lac de Bretaye, een klein meertje. Geregeld horen we hoornblazers die gebruik maken van geluidseigenschappen van water en bergwand.
Zoals gezegd zijn we hier voor een wandelweek. De weersvoorspellingen zijn goed en onze verwachtingen groot.

Verslag wandeling  
Bretaye-Chamossaire-Lac des Chavonnes-Meilleret-Chaux Ronde-Bretaye
Vanuit het chalet lopen we een stukje richting het treinstationnetje en daarvoor nog gaan we rechtsaf rich-ting Le Chamossaire. Dit is een breed pad.
Op 2000m hoogte komen we bij Roc d’Orsay, een bergstation voor de kabelbaan vanuit Villars. Rechts aanhouden richting Le Chamossaire. We lopen nu over de skipiste naar de top van de Chamossaire op 2112m hoogte. Om de top is netjes een hek gezet maar beesten hebben toch de kans gezien om hier flink wat uitwerpselen te droppen zodat we hier weer snel vertrekken. Het uitzicht is overigens mooi!
Vanaf de top lopen we nu richting de petit Chamossaire (2085m) via een leuk smal bergpad. Vanaf hier kun je Lac de Bretaye steeds goed zien liggen alsook het chalet. Nu gaat het naar beneden naar Lac des Ch-avonnes. Onderweg passeren we een moerasachtig meertje L’Entonnoir. Een klein stukje verder bereiken we Lac des Chavonnes (1690m).
Bij het meertje is een restaurant waar velen even van een drankje genieten. We vervolgen het pad langs de noordkant en aan de andere kant van het meer gaan we weer naar boven en lopen we via een gewone weg naar perche. Vandaar gaat het weer verder via een bergweg richting Tete de Meilleret.
Het laatste stukje naar de Tete de Meilleret (1938m) is even steil maar niet moeilijk. Hier houden we onze middagpauze (30min). Vanaf deze top is o.a. de gletsjer van Diablerets goed te zien.
Op de terugweg volgen we L’Encrène waarbij we eigenlijk steeds over een bergrug lopen. Wanneer je van-af L’Encrène gewoon recht door gaat wordt het een heel smal, slingerend, ongelijk paadje met vaak aan weerszijden een flinke diepte. Erg leuk maar niet echt geschikt voor mensen met hoogtevrees of kleine kin-deren. Als alternatief zou je vanaf L’Encrène rechts kunnen gaan en “Bretaye” volgen.
Bij Chaux Ronde wordt het allemaal weer breder. Je kunt hier direct links aanhouden maar ook nog even de top beklimmen (2028m). Voorbij de Chaux Ronde volgen we het pad dat naar het bergstation van de skilift Chaux Ronde leidt en vandaar dalen we weer af naar Bretaye via een breed pad.
Via deze tocht hebben we een goed beeld gekregen van het gebied rondom Bretaye. Voor andere wandelingen zul je toch al snel weer de berg af moeten.

Foto album: klik hier

Verslag wandeling
Solalex-Anzeinde-Col des Chamois-Anzeinde-Solalex



Met de auto rijden we via Villars en La Barboleuse naar Solalex (1469m). Hier mag je niet meer verder met de auto, er is een ruime parkeerplaats voor handen (3 SFr volgens een bord maar ik kon nergens een betaalpost vinden). Ook is hier een openbaar toilet.
Vanaf hier wandel je via een breed weg/pad naar Anxeinde, een nederzetting op 1876m hoogte. Deze locatie is het decor geweest voor de film Coeur Animal die internationaal bekroond is. Er zijn hier 2 restaurants.
We vervolgen onze tocht naar Col des Essets (2029m) waar een splitsing van het pad is. We volgen hier (duidelijk aangegeven) de route naar Col des Chamois. Net dit jaar is deze route helemaal opnieuw gemarkeerd dus verkeerd lopen is er niet bij.
Je krijgt al snel de Glacier de Paneirosse te zien richting het zuiden. De grasgrond gaat vrij abrupt over in steenvelden. Vanaf 2400m hoogte wordt het steiler. Tot hier konden we eenvoudig doorlopen. De route voert over een stuk van de gletscher heen. Je kunt het niet zien omdat er veel steen bovenop ligt. De grond is soms wel erg zacht onder de stenen.
Het laatste stuk is even erg steil en op deze hoogte moet je dan wel eens even uithijgen. Na 2 uur en 45 minuten zijn we op de Col des Chamois. Deze tijd is beduidend korter dan de indicaties op onze aangeschafte kaart (TopoRando Chablais vaudois).
In het zonnetje is het hier heerlijk toeven en blijven we ongeveer 45 minuten boven. Het is mogelijk de weg te vervolgen via de andere kant van de Col via Cabane de Plan Nevé en dan weer via Col des Essets terug te gaan. Dit stond nog op geen enkele kaart. Desalniettemin gaan wij dezelfde weg terug, we hoeven dan alleen maar te dalen en we willen onze krachten sparen omdat we de komende dagen ook nog willen wandelen.
De terugweg geeft al dalend toch weer heel andere gezichten, je bent dan ook veel minder moe en de zon staat veel hoger. In Anzeinde drinken we even een koude cola op het terras van Giacomini. De weg terug naar Solalex gaat vlot en na ruim 6 uur zijn we terug bij de auto.
Alternatieve route is dus: Solalex-Anzeinde-Col des Chamois-Cabane de Plan Nevé-Col des Essets-Anzeinde-Solalex. Die zal ongeveer 1,5 uur langer duren.

Foto album: klik hier

Verslag wandeling
Les Martinaux-Col des Perris Blancs-Col des Martinets- Les Martinaux



Met de auto rijden we via Villars richting Ollon. Nog een stukje voor Ollon gaan we linksaf via Antagnes naar weg nr 9. We rijden door tot aan afslag die naar Lavey-les-bains leidt. Daar blijven we rechtdoor rijden richting Morcles. Let op: een smalle weg met 29 haarspeldbochten. Gelukkig wel genummerd zodat je de tel niet kwijt raakt. Vervolgens gewoon door Morcles heen rijden en de weg vervolgen naar Les Martinaux.
Je komt ineens voor een kazerne uit, vlak daarvoor moet je een scherpe bocht maken naar rechts en de weg weer vervolgen. En dan weer vele haarspeldbochten. Aan het einde van een ski/goederenlift waar je een paar keer onderdoor komt moet je nog een 300m verder rijden en dan ben je bij de parkeerplaats (1740m).
Al met al een leuke autotocht maar die wel bijna 1,5 uur duurt.
Vanaf de parkeerplaats volgen we het enige voetpad dat direct al lekker omhoog gaat. Op een bepaald moment kom je weer op de weg die een stuk gevolgd moet worden. Na een paar honderd meter gaan we linksaf richting La Tourche / Cabane. Hier hebben we stevige tegenwind. Bij de Cabane (2198m) komen we na 40 minuten. Het is nog leeg en stil hier. Alleen een herder die met een grote kudde schapen op pad is door La Chaux. Overigens is vandaag bijna op elk moment de Mont Blanc goed in beeld!
Wij vervolgen de tocht richting Col des Perris Blancs over een bergrand en buigen uiteindelijk naar links af via de Vire aux Boeufs. Na 1 uur en 25 minuten zijn we op de Col des Perris Blancs (2544m). Er staat een harde oostenwind die via de oostwand opstijgt. Pas wanneer we boven zijn voelen we de koude wind.
Na een korte pauze vervolgen we de tocht naar de Pointe des Martinets. Nu blijkt ons pas dat er niet alleen een kazerne op deze berg is maar veel meer militaire onderdelen. Er loopt over de richel een uitgehakt stuk pad en later zien we ook nog in uitgehakte grotten barakken om te eten en te slapen.
De Pointe des Martinets (2653m) is makkelijk te vinden. Maar wanneer we verder willen lopen vinden we geen markeringen meer en lopen we vast bij een “afgrond”. Verderop zien we wel weer een pad. Na flink wat zoekwerk blijken we een eind terug te moeten en zien we een steenmannetje om de hoek van een rots staan. En daar vinden we het pad weer. Hier lopen we aan de westkant van de richel met uitzicht op het dal. Vroeger denk ik van strategisch militair belang. Soms dus een grot met een barak er in.
De Col des Martinets (2619m) bereiken we na 2:15 uur. Geen fijne plek om even pauze te nemen dus da-len we al weer snel af richting Rionda. Weer veel zigzaggen en soms zijn de paadjes wel erg smal en scheef (met aan dalzijde vaak ook grote diepte). Een klein stukje voor Rionda vinden we een lekker leiste-nen bankje om onze lunch te nuttigen met uitzicht op het meer van Geneve.
Bij Rionda (2156m) staan nog oude militaire barakken en vandaar gaan we via een bergweg weer terug naar Les Martinaux. Na 4 uur en 15 minuten zijn we weer terug. De westzijde van deze berg is wel wat saai maar het uitzicht daarentegen schitterend!
En dan weer bijna 50 haarspeldbochten naar beneden…..


Foto album: klik hier

Verslag wandeling
Diablerets-Creux de Champ-Refuge Pierredar-Le Drudy-Diablerets



Vanaf Bretaye rijden we dit keer aan de kant van Diablerets naar beneden. Bij Vers l’Eglise Diablerets aan-houden en vervolgens een klein stukje de Col de la Croix aanhouden. Bij Le Jorat links en even verder bij de bergbeek parkeren (1200m hoogte).
Vanaf hier volgen we eerst een geasfalteerd weggetje aan de oostzijde van de Grande Eau die overgaat in een onverhard pad. Op 1320m vinden we een buvette die nog dicht is. We komen in open terrein en wor-den toegeblaft door een tweetal honden die een kudde schapen bewaken. Het uitzicht op de bergwanden, watervallen en kleine gletsjers is geweldig hier. Het water wat hier naar beneden stort is afkomstig van de hoger liggende gletsjers (Glacier de Pierredar/Diablerets).
Het is flink klimmen tot 2000m, vaak ook via zigzag paadjes. Op 2000m vinden we een bordje met de mo-gelijkheid om straks op de terugweg een andere route te nemen via een Alpinwanderweg. Dit is een nieuw pad dat op de kaart aangegeven staat met blauwe puntjes.
In ons gestage tempo lopen we door tot we bij Refuge Pierredar (2300m) aankomen na 2 uur. Het is hier een heerlijke plek om een tijdje te vertoeven. Het zonnetje schijnt en er is veel te zien. Je kunt hier te eten en te drinken krijgen en ook overnachten is mogelijk. Het ziet er allemaal erg goed verzorgd uit. We zitten hier zeker een uur en nuttigen een bakje koffie.
Dat wij sneller klimmen dan menig ander blijkt wanneer wandelaars waar we tegelijk mee vertrokken res-pectievelijk 30 tot 60 minuten later boven komen. Nu is het absoluut geen wedstrijd maar wij houden vooral van doorlopen wanneer we naar bovengaan en hebben daarbij nog genoeg adem voor praten en rondkij-ken. De kaart gaf 3 uur en 10 minuten aan.
Terug dalen we dus weer dezelfde weg tot aan de splitsing naar de Alpinwanderweg via Le Drudy. We we-ten niet precies wat ons te wachten staat maar vinden het toch leuker een andere weg terug te gaan. Het blijkt een schitterend paadje te zijn met uitzicht op het dal. Niet echt geschikt voor mensen met hoogte-vrees. Zo af en toe is er een stalen kabel langs het pad om je aan vast te houden. Wanneer je goed kijkt waar je loopt is het goed te doen.
Na verloop van tijd kom je op een alpenwei (1670m) met geiten en koeien. Vanaf hier is het zigzaggend dalen door een bos terug naar 1200m. Aangezien het gisteravond behoorlijk heeft geregend is het pad erg glad, dus snel gaat het niet. Bij een kruising met een bosbouweggetje houden we Le Droutsay aan waar-door we weer bij de auto uit komen.
Al met al een leuke ronde en een heerlijke plek boven om te vertoeven!

Foto album: klik hier

Verslag wandeling
Pont de Nant-Plan Névé-La Vare-Pont de Nant



Met de auto rijden aan de kant van Villars naar beneden en via Gryon rijden we via een leuk smal weggetje naar Les Plans sur Bex. Vandaar houden we Pont de Nant (1253m) aan waar een grote parkeerplaats is, een restaurant en een kleiner verkooppunt voor versnaperingen.
Om iets over 08:30 uur vertrekken we naar Plan Névé waar een hut moet staan. De route blijkt in onze ogen een soort snelweg voor wandelaars te zijn. Het pad is breed en over het algemeen goed beloopbaar (dus vlak gemaakt). We zijn de eersten die naar boven gaan. Het waait hier erg hard in het dal.
Op 1537m hoogte komen we bij “Richard”, een buvette, waar een man met een grijze baard naast geiten en koeien ook varkens houdt. We groeten hem en gaan weer ons weegs. De tocht voert weer door steen-landschap en in een constant tempo komen we binnen 2 uur aan bij de Cabane de Plan Névé waar we be-groet worden door de beheerder (die ook Duits spreekt).
Het is fris op deze hoogte (2262m) maar uit de wind is het lekker. Het uitzicht enerzijds op het dal waar we naar boven zijn gekomen, anderzijds op de resten van de gletsjer van Plan Névé. Er is hier ook een route voor alpinisten naar Le Pacheu maar dan heb je wel stijgijzers e.d. nodig vertelt de beheerder.
Je kunt vanaf hier ook verder via een nieuwe Alpinewanderweg naar de Col des Chamois waar we afgelo-pen maandag al waren. Maar wij gaan weer terug naar beneden en nemen bij een splitsing op zo’n 1880m hoogte het pad naar La Vare (1756m). Bij La Vare staat weer een buvette en een bijzondere tent voor wan-delaars die willen overnachten. Vanaf La Vare dalen we weer af naar Pont de Nant waarbij ik en passant ook nog door een wesp gestoken wordt.
Na 4 uur en 30 minuten zijn we weer terug bij de parkeerplaats waar inmiddels al veel meer auto’s staan. We kunnen ons zo voorstellen dat het hier ook erg druk kan zijn….

Foto album: klik hier

donderdag 25 augustus 2011

Bergloper weer online!

Zo, al vast mijn domein vastgelegd. "Bergloper" was gelukkig nog vrij.
De migratie bij Weblog duurt me te lang en ik heb er geen vertrouwen in dat het daar nog goed komt.
Ik hoop wel dat ik m'n archief nog een keer kan terughalen....

zondag 14 augustus 2011

Monschau Marathon

Van 2011-08-14
Een mooie weergave van de Monschau Marathon vandaag. Regen, regen en nog eens regen. En soms ook echte hoosbuien.
Maar goed, laat ik bij het begin beginnen. Om 03:45 uur sta ik op om de laatste voorbereidingen te treffen, m'n bordje brinta naar binnen te werken en twee koppen koffie. Om 04:30 uur vertrek ik dan richting Duitsland. Ik ben nog maar net ingestapt of het begint al te regenen. Na veel regen en aquaplanen kom ik om 07:00 uur in Konzen aan, even ten noorden van Monschau waar start en finish zijn. Ik parkeer de auto op een weiland en heb nog voldoende tijd voor inschrijven en omkleden.

Van 2011-08-14

Vlak voor de start, iedereen heeft een paraplu of regenponcho. Sommigen blijven zelfs lange tijd met de poncho aan lopen. Dat lijkt me toch niet prettig. Om 08:00 starten we en gaan we door het heuvelige landschap. Ik loop een tijdje met de pacer van 4:00 op maar die gaat me toch te snel voor dit parcours.

Van 2011-08-14

Na een km of drie komen we dwars door Monschau heen. Een troosteloze indruk. Hier herken ik Mo Indrissi die me voorbij loopt en volgens mij voor een goede tijd gaat.

Van 2011-08-14

Na een klein uur word ik door Rinus bijgehaald. Hij herkent me eerst niet maar als ik 'm aanspreek natuurlijk wel. Altijd gezellig met Rinus op te lopen en zo wordt er heel wat afgekletst (hij wat meer dan ik :) ) en dat doet de regen af en toe wat vergeten. Rinus zit hier nu in de buurt in een hotel en liep vorig jaar ook al deze marathon. Rinus blijft bij me lopen tot aan de finish, ook al ga ik wat langzamer dan hij zou kunnen. Maar hij heeft komende woensdag ook nog een marathon…..

Van 2011-08-14

Het parcours voert over geasfalteerde weggetjes maar ook veel blubberige bosweggetjes. De heuvels zijn niet steil maar soms wel behoorlijk lang. Ik denk dat het bij zonneschijn hier erg mooi kan zijn maar nu is het vooral grauw en grijs en nat. De tweede helft wordt het wel iets lichter en gaat de regen over in miezer.

Van 2011-08-14

Vanaf km 27 krijg ik wat last van misselijkheid, m'n maag blokkeert weer een beetje. Een beetje gas terugnemen en cola drinken bij de drankposten. Bij 33km gaat het wel weer, zij het niet snel.

Van 2011-08-14

Na 4 uur en 24 minuten bereiken we de eindstreep en krijgen we een medaille omgehangen van deze aardige jongens. Snel naar de omkleedruimte en onder een heerlijk warme douche gestaan. Rinus ben ik intussen kwijt geraakt dus ga ik weer snel naar de auto omdat we vanmiddag nog visite krijgen.
Dat had ik dus gedacht…… Het weiland waar de auto's geparkeerd staan is 1 grote blubberzooi geworden. Ik zie een tractor een auto uit de drek slepen… Ik kijk hoever ik met de auto kom maar sta al snel vast in de blubber. Na een flinke tijd wachten ben ik aan de beurt en wordt ik van het veld gesleept en kan ik mijns weegs gaan.
Ook al was het weer slecht, toch heb ik weer met plezier gelopen. En by the way: Rinus kan ook best wel eens stil zijn tijdens het lopen :)
Voor meer foto's: klik hier

zondag 7 augustus 2011

Deelerwoud

Van 2011-08-07

Voor de verandering weer eens een nieuwe route uitgezet, startend in Hoenderloo en dan door het Deelerwoud en Loenermark en via Deelen weer terug. De bedoeling was alleen door bossen en heide te lopen maar het pakt anders uit. Om een heel groot deel van het Deelerwoud staat een hek en nergens een doorgang. Vanuit Hoederloo volg ik noodgedwongen dan maar de weg naar Loenen.

Van 2011-08-07

De ouderen onder ons hebben de naam van deze hoeve vaak gehoord…in de fileberichten. De Woeste Hoeve langs de A50. Vanuit Apeldoorn werd de snelweg hier een tweebaansweg wat tot files leidde.

Van 2011-08-07

Gelukkig kan ik kort na het oversteken van de A50 de bossen in en keert de rust weer. Op de Loenermark geen hekken en hindernissen. Ook deze Ramenberg met 70m hoogte vormt geen obstakel voor mij.

Van 2011-08-07

Het weer zit niet zo erg mee. Ik krijg een drietal fikse buien op m'n hoofd en ook zakt de temperatuur op zo'n moment flink. Hier ga ik bij Groenendaal weer onder de A50 door terug naar het Deelerwoud, richting Deelen. Maar ook hier weer weinig mogelijkheden tot "uitstapjes" in het bos of door de hei. Alles is rustgebied en toegang verboden. Ik kan dus niet anders dan doorlopen via de Brinkhorsterweg tot aan de weg tussen Deelen en Hoenderloo.
Via deze drukke weg loop ik tot aan Hoog Baarlo en ga dan via de Deelerweg weer terug naar mijn startpunt. Daar is het inmiddels flink druk geworden met softijs etende mensen. Er staat een rij voor het verkooppunt van wel 20 mensen. Ik heb ook wel trek maar na 31km lopen in 3 uur heb ik geen zin om in de rij te gaan staan…..
Voor meer foto's (soms wat wazig want ik kreeg de lens niet meer droog): klik hier