 |
| Van 2011-06-15 |
Kijk, daar sta ik dan. Ik loop m’n eerste marathon dit jaar. De laatste was de Zuiderzeemarathon in november 2010. Een leuke, kleinschalige marathon leek het me toen ik me inschreef. Bad Harzburg ligt aan de noordkant van de Harz, een prachtig heuvelachtig natuurgebied. We hebben daar tijdens Pinksteren een Ferienwohnung geboekt, vlak bij de Rennbahn waar start en finish gelokaliseerd zijn.
De reis naar Bad Harzburg duurt iets meer dan 4 uur en vrijdagavond arriveren we om ongeveer 22:15 uur. De verhuurster, Claudia Gleuel, ontvangt ons hartelijk en geeft al direct wat tips hoe ik morgenochtend makkelijk bij de Rennbahn kan komen.
 |
| Van 2011-06-15 |
‘s Morgens om 06:00 uur sta ik op en om 08:00 uur loop ik met Menno naar het startgebied om m’n Startunterlagen op te halen. Onderweg passeren we een smal spoorlijntje en we vragen ons af of het “speelgoed” is, rondritten verzorgd worden of een andere toepassing heeft. Daar komen we helaas niet achter.
 |
| Van 2011-06-15 |
Na omkleden, startnummer opspelden, nog even weer een keer naar de wc, vertrekken we om 09:30 vervolgens naar het startgebied waar het inmiddels al wat drukker is geworden. Maar het blijft gelukkig een kleinschalige marathon. Slechts een kleine 80 lopers hebben zich ingeschreven voor de langste afstand.
 |
| Van 2011-06-15 |
De marathon start tezamen met de halve marathon. Het parcours bestaat uit 2 ronden wat me de mogelijkheid geeft wanneer het echt niet gaat na 1 rondje te stoppen. Het weer ziet er dreigend uit maar vooralsnog is het droog. De temperatuur is overigens uitstekend om te lopen. Om 10:00 exact wordt er gestart. Ik start vrijwel als een van de laatsten.
 |
| Van 2011-06-15 |
Het gaat al snel heuvelop maar eigenlijk is het nooit erg steil zodat ik nooit in wandelpas hoef over te gaan. Ik heb het op dit moment nog niet door maar de loper met het oranje shirt zal zo’n beetje de gehele loop in mijn buurt zijn. Ik maak zo wel vaker een foto over m’n schouder tijdens het lopen.
 |
| Van 2011-06-15 |
Het parcours voert vooral door mooie afwisselende bossen over onverharde, veelal brede paden. Dit is eigenlijk het enige punt dat we uitzicht hebben op het dal.
 |
| Van 2011-06-15 |
Vlak voor het einde van de eerste ronde zie ik deze “vrijwilliger” zitten, passief, alleen maar oplettend of mensen niet verkeerd lopen. Ik heb met ‘m te doen. Ik zeg “tot de volgende ronde”, maar dan in het duits. Ik heb hier dus al de beslissing genomen het tweede rondje er ook aan te plakken. Het gaat erg lekker, de knie houdt zich goed. De 21 km gaan in 2 uur en 8 minuten, da’s heel wat sneller dan ik had verwacht.
 |
| Van 2011-06-15 |
De tweede ronde hield ik het niet meer droog. Niet vanwege de emotie dat ik na lange tijd weer eens een marathon liep, maar omdat het begon te regenen en op een gegeven moment zelfs stromende regen mijn deel werd. Foto’s maken is er dan niet meer bij want de lens kreeg ik niet meer droog zoals hierboven te zien.
 |
| Van 2011-06-15 |
Ik heb de tweede ronde een groot stuk met de oranje medeloper opgelopen maar vanaf 30km moederziel alleen. Ik heb daar geen enkel probleem mee, ik vind dat heerlijk. Voor en achter me niemand meer te zien. Nee, ook geen bezemwagen of -fiets. Twee km voor de finish doemt er voor me toch nog een loper op die het moeilijk heeft. Tja, dan ga je toch nog even versnellen, nietwaar? Heuvelaf dender ik hem voorbij, althans zo voelt dat op zo’n moment. Bij de finish geen publiek, maar daar maal ik ook niet om. Na 4 uur en 21 minuten ben ik weer binnen en geeft de teller 42,3 km aan en +/- 900 hoogtemeters. Weer een heuse marathon.
Ik ga snel terug naar het huisje want ik voel dat de spieren op verkrampen staan. Het wandeltochtje naar het huisje kost me meer moeite dan de hele marathon
Bij de Ergebnisse lees ik ‘s avonds dat ik 40e ben geworden van de 73 finishers. Da’s toch ook wel weer mooi.
Voor alle foto’s klik hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten