Tete de l'Estrop

Van Tete de l'Estrop

Na een dag met veel regen moet het vandaag weer mooi weer worden. Alle weersites geven dat aan. Ik sta dus weer vroeg op en rijd met de auto naar de verst mogelijke parkeerplaats in het dal van de Laverq, ook hier weer een onverharde weg met veel kuilen en keien. Om ongeveer 06:30 uur start ik de wandeling, er hangen nog veel wolken in de lucht en het is erg koud. Het doel is de Tete de l'Estrop, een berg van bijna 3000m hoog. Het pad voert langs de bergbeek tot aan Plan Bas op 1835m. Daar neem ik de Sentier de Decouverte via de oostelijke kant. Al snel is er een zijpad dat volgens het bordje naar de L'Estrop voert. Dat stond niet op de kaart maar zo te zien is het ook een nieuw wandelpad, de markeringen zijn nog erg vers.
Na een poosje word ik weer eens welkom geheten door een paar honden. Gelukkig hoor ik al snel een vrouwenstem die ze tot kalmte maant. Ze is op weg naar een kudde schapen die de wei in moeten vertelt ze. Ze loopt wat verloren rond omdat haar baas net deze week is overleden aan een hartaanval. Ze vindt het dan wel heerlijk om hier hoog in de bergen te zijn om dit te verwerken. Ondertussen blijft een van de 3 honden me opdringerig besnuffelen en moet nu door haar streng toegesproken worden.

Van Tete de l'Estrop

Naarmate de tocht vordert begin ik me zorgen te maken. Ligt er eerst alleen nog maar wat bevroren water op de grond, dit verandert al snel in witte plekjes om over te gaan in een laag sneeuw. Het wordt steeds moeilijker om het pad te vinden, alleen steenmannetjes kun je nog boven de sneeuw uit zien. Op een gegeven moment sta ik tot aan m'n enkels in de sneeuw, zie ik bijna niets meer en is het berekoud. Volgens de GPS ben ik nu op ruim 2600m hoogte. Aangezien het pad niet op m'n Garmin staat kan ik ook niet op GPS navigeren. Ik besluit dus terug te gaan en geen risico te nemen.

Van Tete de l'Estrop

De terugweg loop ik via Les Eaux Tortes, een vlak waterrijk gebied op 2250m hoogte. De zon wil helaas maar niet doorkomen, maar anders was het hier nog veel mooier geweest. De grond is hier overal erg nat door de regen van gisteren zodat m'n schoenen en sokken het ook niet meer droog houden. Bij Cabane de la Seleta moet ik zelfs door een kletsnat veld van hoge planten heen zodat zelfs m'n broek drijfnat wordt. Toch maar eens betere wandelkleding kopen…..
Uiteindelijk kom ik weer terug bij Plan Bas en loop via de bergbeek weer naar de parkeerplaats terug. De zon breekt voorzichtig door en het warmt snel op, heerlijk! Vandaag had ik waarschijnlijk beter wat later kunnen starten, alhoewel de toppen van de bergen de hele dag in de wolken zijn gebleven, dus de sneeuw zou zeker nog niet verdwenen zijn geweest.
Foto's: klik hier