Vandaag een iets minder hoge berg, de Teuchlspitz van 2320m hoogte. Deze zou een veel beter zicht op ons huis moeten hebben. Zoals je kunt zien zal het niet aan het weer liggen, het is strak blauw.
Ik parkeer de auto 's morgens om 06:30 uur langs de weg tussen Penk en Teuchl op een hoogte van 1260m. Ik wilde eigenlijk nog wat verder rijden maar de weg rechtsaf is verboden voor auto's. Dat betekent dat ik wel eerst een kleine 2 km over asfaltweg moet lopen, da's minder leuk.
Tja, zo kun je een wegwijzer ook bevestigen. Dat moet toch al een tijdje geleden zijn gebeurd gezien de "kwabben" die er al over heen gegroeid zijn.
Na 2 km gaat de weg over in een onverharde weg en pas vanaf deze huisjes op 1604m wordt het pas een echt wandelpad.
Hier heeft men een Naturdenkmal ingericht. Het verhaal beschrijft dat men hier in het verleden veel onheil heeft gehad door onweer, blikseminslagen, bosbrand etc. Deze boom (Larche) ontdekte men omdat deze groter dan andere was een een holte bevatte. Hierin heeft men een Christusbeeld geplaatst en sindsdien wordt Teuchl beschermd voor onheil. Op de 2 bankjes tegenover de boom is gelegenheid om even te gaan zitten voor gebed en bezinning.
Op 2000m geraak je weer uit de bossen en kom je in het open landschap. Dan gaat er letterlijk een wereld voor je open, altijd weer een indrukwekkend moment.
Wanneer je denkt boven te zijn mag je nog een heel stuk een veld oversteken waar door het ontbreken van bomen en stenen maar paaltjes met markering zijn neergezet.
Aan het einde van de gemarkeerde route staat dit kapelletje, ter nagedachtenis aan iemand die in de bergen omgekomen is.
Ik loop nog even door om wat hogerop te komen en ook de andere kant van de berg te kunnen zien waarvandaan ons huis goed te zien zou moeten zijn. Ik ben hier om 08:40 uur op een hoogte van 2320m.
Ik kan het huis vanaf hier goed zien, linksboven het middelpunt van de foto.
Het uitzicht is weer fenomenaal, zeker nu er geen wolken zijn. Zie ook het
filmpje.
Na een uur genieten besluit ik weer terug te keren, het zal in de afdaling ook al flink opgewarmd zijn.
De koeien die ik op de heenweg ook al zag, staan nu volop in de zon. Ik begrijp alleen niet waarom ze niet het verse gras opzoeken maar op het kaalgevreten stuk blijven staan. Er zijn geen hekken die hen tegenhoudt.
Na een kleine 2 uur ben ik weer beneden bij de auto. De route is eenvoudig te doen, nergens moeilijke passages. En behoorlijk wat afwisseling.
Overzicht route:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten