Welschlauf

's Nachts om 03:15 opstaan om mee te doen aan een marathon in Steiermarken, Oostenrijk. Wie bedenkt zoiets? Maar na een beeldverslag gelezen te hebben van mijn Duitse loopkennis Thomas (de Genusslaufer) was ik verkocht, die wilde ik wel een keer lopen!
Het is 3 uur rijden vanaf Passau (ons vakantieverblijf) naar de finishplaats Ehrenhausen (even onder Graz) en bij aankomst even gevraagd waar ik me om kan kleden. Een brandweerman verwijst me naar de burgemeester die even verderop staat en volop in de organisatie is betrokken. Ik mag we wel omkleden in het Rathaus maar hij kan me niet garanderen dat m'n spullen dan goed terecht komen. Dat risico neem ik niet en ga maar naar de bussen die klaar staan om ons naar de start te vervoeren. Daar zal ik genoeg tijd hebben om me om te kleden.

Het startpunt van de marathon is in Wies. Het hele centrum is omgedoopt in een feestterrein met bankjes, tafels, kraampjes, muziek en versiering. Twee omgebouwde klaslokalen van een naastliggend schooltje dienen als omkleedlokalen. Alle ruimte en nog alle tijd!

Op de achtergrond het startdoek.
Ik heb nog alle tijd voor de start en het is prachtig weer. De temperatuur is nog niet zo hoog maar het zonnetje brandt al lekker op je huid. Ik zoek een plekje uit op een bank waar ik nog lekker een uur kan relaxen voordat we kunnen gaan lopen.

Iedereen is al vroeg uit de veren dus ook de plaatselijke muziekkapel. Met zo'n relaxte omgeving vraag ik me af of ik straks nog wel zin heb om te vertrekken.

Tekenend voor de ontspannen sfeer is dat de starter tot 3x toe de lopers moet motiveren om naar de start te komen. Geen gedrang vooraan.
Uiteindelijk starten we toch om precies 10:00 uur om via de Sudsteierische Weinstrasse over 42,2 km naar Ehrenhausen te lopen.

Het gebied wordt gekenmerkt door vele heuvels met hoogteverschillen tussen de 300 en 600 meter. Geen vlak stuk te bekennen, heuvel op, heuvel af. Verder wijngaarden, bossen, gras enz.
Ook is duidelijk dat de economie hier wel vaart. Vele mooie, luxe woningen!

Zo af en toe mooi uitzicht.

De hellingspercentages zijn soms erg pittig. Tot ongeveer 21 km is het meerendeels stijgen. Ik heb daar weinig moeite mee en hoef niet te wandelen.
Vanaf 21-35 km is het steeds heuveltje op, heuveltje af. Het begint wel steeds warmer te worden en op veel stukken loop je in de open zon. Ik zweet behoorlijk en drink daarom ook wat meer.

Gelegenheid om te drinken is er genoeg. Er zijn maar liefst 21 drinkposten op de route. Elk dorpje wil zich van z'n beste kant laten zien. Alleen jammer dat ze nergens cola hebben vooral na de 25 km smacht ik daarnaar.

Wijnbouwgebied.

Na ongeveer 25 km komen de lopers van de halve marathon er bij. Hierbij ook veel verklede lopers. Dit is een burgemeester die met een aantal andere burgemeesters een estafette loopt.

Een tovenaar en een elfje. Ze lokken veel opmerkingen uit het publiek. "Du bist bezauberend" e.d.

We lopen een heel stuk langs de grens met Slovenie, de tekst op het bordje is mij onduidelijk. Wanneer je aan de rechterkant van de weg loopt ben je in Slovenie.

Arabieren?
Vanaf 30 km merk ik dat m'n maag weer gaat opspelen. Ik moet dus wat rustiger aan doen om er voor te zorgen dat ik nog kan blijven drinken. Ik vul dit in door heuvelop steeds te gaan wandelen zodat m'n hartslag onder de 160 blijft.
Vanaf 35km is het voornamelijk nog naar beneden lopen. Toch lukt dat ook niet zo goed meer omdat de vochtopname onvoldoende is en de spieren niet meer zo willen.

Na de finish zoek ik snel een plekje buiten de drukte om even bij te komen. De misselijkheid is er nog en ik verwacht dat ik nog wel moet vomiteren. En inderdaad, wat braakneigingen maar geen vloeistof. Waarschijnlijk heb ik dit keer dan toch nog te weinig gedronken bij dit warme weer?
Ik moet zeggen dat ik weer genoten heb, zware maar leuke route, veel gezelligheid, goede organisatie. O ja, en ik kwam in 4 uur en 23 minuten binnen. Totaal +700/-640 hoogtemeters volgens SportTracks.