Thyon-Dixence-Thyon

Thyon 2000 is met name een wintersportoord en ligt op 2100 meter hoogte. Het is het startpunt voor een bergloop over 16km naar de Barrage de Dixence. Er zitten 2 stevige beklimmingen in van zo'n 300 meter.
Om 08:00 uur zijn de "Toeristen" al gestart en hebben al veel van de parkeerplaatsen ingenomen zodat ik bij aankomst nogal veraf moet parkeren. Ik start bij de "Coureurs" om 10:00 uur. Ik haal m'n startnummer op en geniet hier op het plein nog even van de zon.
Ik zie iemand staan met een shirt van de Zeelandmarathon en we raken in gesprek. Het is Patrick Vervaet, ook uit Nederland. Hij is op het idee voor deze loop gekomen door een blog van iemand vorig jaar. Ik vraag hem of het wellicht de weblog (Wegloper) van Eric de Vries is. Ja, dat was 'm! Ik vertel hem dat ik Eric ook ken en dat hij hier nu eigenlijk ook had zullen zijn maar de plannen veranderd waren. Patrick heeft een snelle halve (1:22) en hele marathon (2:55) in de benen dus ik verwacht hem snel uit het oog te verliezen.

Thyon laten we na het startschot al snel achter ons middels een stevige klim naar 2400 meter. Bij deze beklimming haal ik Patrick al in die opmerkt dat dit wel erg zwaar is.

Bergmeertje, helaas geen tijd om even af te koelen.. We zullen doorgaan.

Doorkijkje vanaf xc3xa9xc3xa9n van de weinige schaduwrijke plekjes. Eigenlijk loop je continu in de volle zon. De temperatuur is weliswaar slechts 20 graden op deze hoogte maar de brandende zon doet je toch veel zweten.

Is dit een pad? Ja, dit is het pad! Het grootste gedeelte van het parcours bestaat uit smalle bergpaadjes met grotere en kleinere rotsblokken. Dit houdt erg op omdat je niet kunt passeren en snelheid maken ook erg moeilijk is op dit soort paden, ook al is het horizontaal.

Al vrij snel kun je dam zien waarop de finish ligt. Maar mooier dan dat is het uitzicht op de besneewde toppen er om heen. Het weer werkt wat dat betreft ook goed mee.

Wat ik ook probeer, veel sneller dan 6min/km lukt mij op dit soort paadjes niet.

Aan de voet van de dam staat Hotel Ritz, een onooglijk gebouw wat mij betreft. Supporters kunnen vanaf daar met een kabelbaantje naar boven.

Na 16 km ga ik over de finish in 1:57:42. Mijn streven was onder de 2 uur maar eigenlijk hoopte ik op zo'n 1:50. Dat was echter niet haalbaar op dit hobbelige en smalle parcours.
Na een paar heerlijke glazen cola neem ik m'n t-shirt in ontvangst en zoek ik m'n wandelrugzak op.

Ook hier weer mooi uitzicht.

Ruim 25 minuten na mijn binnenkomst zie ik ook Patrick finishen. Vooral het lopen over keien, rotsen en smalle paadjes heeft hem opgebroken. Maar... wel een mooie belevenis.
Het zal jullie allicht opgevallen zijn dat de eerste foto's geen lopers bevatten. Dit klopt, ik heb ze namelijk pas gemaakt op de terugweg. Ik had namelijk geen zin om met de pendelbus weer al die haarspeldbochten te maken en daarbij was het ook nog eens goed weer en een prachtig parcours.

Op de terugweg kom je dan nog de vrijwilligers tegen die de boel afbreken. Bij een volgende drankpost kwam ik als geroepen want er moest een groepsfoto gemaakt worden.
Op de heenweg heb ik nauwelijks oog voor de omgeving gehad omdat ik steeds moest kijken waar ik m'n voet neer zou zetten, de terugweg (in iets meer dan 3 uur) natuurlijk alle gelegenheid!