Trail L'Aurelien

Van Trail L'aurelien 2010

In xc3xa9xc3xa9n woord: genieten! Het was een perfecte loopdag, temperatuur onder de 20 graden maar de zon deed de rest. In de loop van de dag kwamen er wel wat wolkjes opzetten maar dat mag geen naam hebben. Niets anders vandaag dan kleine rotsige paden, overhangende boompjes, slingerende paadjes, doorsteekjes door beekjes. Denk maar niet dat je hier snelheid kunt maken, ook niet naar beneden!

Van Trail L'aurelien 2010

De dag begon voor mij vanochtend al om 05:30 uur. Vannacht is er nog een stevige bui geweest, ik ben benieuwd hoeveel blubber er ons te wachten staat. De startplaats is bij de gemeentelijke Salles des Fetes, een saai gebouw maar wel met veel ruimte. Na betalen ook een kopie van m'n Certificat Medical afgegeven. Dat is hier in Frankrijk bij alle wedstrijden verplicht. Ook is vandaag een flessengordel of een drinkrugzak obligatoir.

De meeste deelnemers doen mee aan de 12 of 24 km. Aan de lange afstand van 42 km waarschijnlijk slechts enkele tientallen. Een politieman leidt ons over een drukke weg en na een korte toespraak vertrekken we om 08:30 uur.

Van Trail L'aurelien 2010

Het wordt al snel duidelijk dat we vandaag gaan klimmen en dalen. Waar de helling slechts enkele procenten is blijf ik nog dribbelen. Wordt het meer dan ga ik wandelen. Zoals de meesten overigens.

Van Trail L'aurelien 2010

De paadjes worden smallen en de helling steiler. We zijn in St. Maximin de St. Beaume op 290 meter hoogte gestart en de eerst berg brengt ons op 600 meter. Vooral het laatste stuk is zwaar. En natuurlijk een fotograaf op de top om deze inspanning vast te leggen!

Van Trail L'aurelien 2010

Eenmaal boven heb je prachtige uitzichten. Althans wanneer je even stil blijft staan. Rondkijken en blijven hardlopen is vandaag niet mogelijk, dan lig je snel op je snufferd (je ziet mijn beide voorgangers ook naar beneden kijken). En als plezierloper sta ik dus vandaag vaak even stil, bijvoorbeeld voor een foto.

Van Trail L'aurelien 2010

De tocht voert ons niet langs architectonische hoogstandjes maar wel zo af en toe een ruine. De begroeiing is hier niet erg dicht, zal mede met het warme weer in de zomer hier te maken hebben.

Van Trail L'aurelien 2010

Er waren slechts enkele drankposten maar die waren dan ook goed voorzien. Alleen op 32 km miste ik de cola, o zo belangrijk voor mij.... Ik neem hier steeds even de tijd om goed te drinken en een stuk ontbijtkoek te eten.

Van Trail L'aurelien 2010

De splitsing van de 24 en 42 km. Hier valt nog meer over te vertellen. Al eerder in het parcours is een grote groep lopers verkeerd gelopen bij een splitsing. Echter, ze kwamen wel weer op het parcours maar dan pas het laatste stuk. Toen ze dat door hadden kwamen ze weer terug en riep iemand weer dat dit de splitsing was en de 24km lopers dus wel goed gingen. Kortom, chaos. Uiteindelijk is iedereen weer de goede richting uitgegaan en bleek hierboven pas het xc3xa9chte splitsingspunt.

Van Trail L'aurelien 2010

Na de splitsing wordt het veel rustiger. We mogen de tweede berg beklimmen en die is ook weer zwaar zo in de hete zon. De man voor me zal al snel uit beeld verdwijnen omdat hij naar beneden sneller loopt. Vanaf hier tot aan de finish zal ik moederziel alleen lopen. Niets voor me, niets achter me. Ik denk wel eens dat ik de laatste ben maar bij een drankpost wordt me verteld dat ik de 12e ben.

Van Trail L'aurelien 2010

De vierde berg is de hoogste, die gaat naar bijna 900 meter. Hier zie ik in de verte nog net mijn voorganger. Wanneer we hier eenmaal boven zijn zullen een paar km langs de rand van deze bergrug lopen om daarna weer af te dalen naar de finish. Hardlopen over de bergrug lijkt makkelijker gezegd dan gedaan. Het is xc3xa9xc3xa9n en al rotsen, rotsblokjes, struikjes. Het uitzicht vanaf deze bergrug is fenomenaal zoals de eerste foto laat zien.

Van Trail L'aurelien 2010

Bij terugkomst in St. Maximin is de stoep speciaal voor ons afgezet. Vrijwilligers houden geduldig de wacht voor de lopers van de 42km die met grote tussenpozen langskomen. Chapeau!

Van Trail L'aurelien 2010

De aankomst op het plein is wat sober. En dat ligt niet aan deze hartelijke jongedames die me feliciteren en vragen hoe het ging. Wanneer ik even ga zitten in de schaduw met een beker cola komen de prijswinnaars net weer het Salles des fetes uit en stroomt alles leeg. Tja, dan ga ik ook maar snel terug naar de camping.

Het was een prachtige trail maar ook zwaar. Na 5 uur en 19 minuten ben ik weer terug maar ik kom wel wat km's te kort. Maar eens navragen hoe dat nu zit. We hebben wel ongelooflijk geslingerd over de berghellingen en of de Garmin dat allemaal oppikt?