Vandaag staat een wandeling op het programma na een aantal flinke regendagen, laaghangende wolken en onweer. Na wat zoeken op internet een site gevonden van een wandelgezin, de familie Super, met daarop een
lijst met wandeltochten die zij reeds in dit dal ondernamen. Ik las daarop van een wandeltocht naar de Jukbichl (1889m) die het westelijke puntje van de Gailtaler Alpen vormt. Echter iets hoger dan de Jukbichl is de Jaukenstockl (2208m) en dan moet het uitzicht nog mooier zijn denk ik. Eventueel kan ik dan op de terugweg nog via de Jukbichl.
Vanuit Reisach rijd ik naar Kotschach-Mauthen en volg vanuit daar een smal geasfalteerd weggetje naar Lanz. Ik parkeer in alle vroegte (06:30 uur) de auto op aanraden van de Superfamilie vlak voor het Ortschaft Lanz waar naast de weg voldoende ruimte is. Overigens kun je 500m verderop ook nog parkeren maar daar is weinig ruimte (zie fotoalbum).
Na 3 kwartier kom ik bij Stelzling op 1387m aan. Ze zon staat hier nog achter de berg. Twee hutten die als overnachtingsplaats gebruikt kunnen worden. Van hieruit kies ik de route 240 naar de Dellacher Alm. Het gaat behoorlijk steil omhoog in het bos. Toch kom je met stug doorgaan het verst. Meestal zit ik zo rond de 400-500 hoogtemeters per uur.
Op de Dellacher Alm (1670m) ontmoet ik vandaag de zon voor het eerst. En dat is wel nodig ook. De luchttemperatuur is erg laag, ik loop met een lange broek en een dunne fleece trui. Op de alm is niemand te bekennen, er lopen alleen 3 paarden rond. Vanaf de alm volg ik de 229, de Gailtaler Hohenweg, richting de Jaukenalm.
Ondertussen begin ik last van mijn hakken te krijgen. Ik heb afgelopen week nieuwe Meindl's gekocht en die zijn natuurlijk nog niet ingelopen. De foam aan de binnenzijde moet zich nog gaan zetten naar de voet en de schoenen moeten nog soepeler worden.
Een klein stukje verder loop ik verkeerd. Ik mis het paadje (229) naar boven en kom bij een paar huizen terecht (Plonalm). Ik keer terug en zie waar ik naar boven had gemoeten, tussen de koeien door. In het grasveld en met tegenlicht zijn de paaltjes en markeringen moeilijk te zien, maar ik vind ze wel.
De boomgrens ben ik nu voorbij en de paadjes worden bergpaadjes. Nu steeds volop uitzicht om je heen. Een kudde schapen ontbreekt ook niet. Een voordeel ten opzichte van Frankrijk is dat ze niet bewaakt worden door (valse) honden die je dan achter je aan krijgt.
Ik heb ondertussen ook mijn hakken afgetaped om verdere blaarvorming te voorkomen. Straks naar beneden zal de druk op de hakken weggaan en verwacht ik geen problemen meer.
Om precies 09:30 uur ben ik op de top van de Jaukenstockl na 8,5km lopen en 1150m stijgen. Dit beeldje is zwaar beveiligd tegen bliksem zo te zien. Vanaf de top heb je prachtig uitzicht op het Drautal, het Gailtal, Lienz, Lienzer Dolomiten, Kreuzeckgruppe enz. Zie ook het
fotoalbum.
Ik blijf hier ongeveer een half uur pauzeren en genieten waarna ik de terugtocht begin.
Ik ga op mijn gemak weer naar beneden en besef weer dat de terugtocht qua beleving anders is dan de weg bergop. Ik vind het dan ook helemaal niet erg om dezelfde weg terug te gaan. In dit geval was ik echter van plan om via de Jukbichl terug te gaan maar zie daar toch van af vanwege de blaarvorming aan de hakken.
In plaats daarvan trakteer ik mezelf op een lange pauze op Stelzling waar verder niets of niemand is. Schoenen uit, sokken laten drogen en lekker in de zon liggen.
Om 12:30 uur ben ik weer bij de auto in Lanz en keer ik weer terug naar de camping in Reisach.
Voor de statistieken: totaal 17 km gelopen, hoogteverschil +1200/-1200m, tijd heen: 3 uur, tijd terug: 2,5 uur.
Een prachtige, afwisselende route met mooi uitzicht alle kanten op.
Route:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten