Tegenover ons huis kijken we op een alm uit en ik zou daar wel eens willen kijken. Daarvoor parkeer ik de auto halverwege de helling op de parkeerplaats richting de polinikhutte. Je kunt ook niet verder rijden want er is een slagboom met slot. Vervolgens daal ik weer een stukje af zodat ik bij de afslag naar de Wunzenalm kom. Het bord geeft aan dat ik me in een gevoelig wild gebied begeef.
Dam in de Wunzenbach.
Entree op de Wunzenalm.
Domein van de Wunzenjagers!
De alm. Op de achtergrond koeien.
Vanaf de alm is een duidelijk gemarkeerde route naar de Polinikhutte uitgezet.
Het is wel een pad voor gevorderde wandelaars! Erg steil en een zekere mate van Trittsicherheit is wel gewenst. Ik raad aan dit pad alleen naar boven te nemen en niet naar beneden i.v.m. uitglijden.
Nog een klein stukje naar de Polinikhutte op 1873m hoogte. Oef, wat heb ik het zwaar...
Even uitrusten met een bak koffie en uitgebreid een praatje maken met de beheerder die al op leeftijd is.
Rustgevend tafereeltje.
Nog even uitzicht op onze berg.
Een mooie tocht, het had alleen wel wat warmer mogen zijn. Totaal 8 km gelopen met 710 hoogtemeters in 3 uur waarvan een half uur pauze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten