Vandaag de laatste bergtocht voor deze vakantie. Niet al te moeilijk maar wel erg mooi de Teuchlspitz op 2320m met uitzicht op Obervellach en de Pfaffenberg. Totaal 14 km en 1040 meter omhoog en ook weer omlaag.
Parkeren doe ik weer bij de opslag voor het strooizand. Verder mag je niet omdat het een privéweg is. Hoogte is hier 1240m.
Na ongeveer 2 km een geasfalteerd weggetje te volgen kom je bij Pekastnig, op ongeveer 1420m.
Bij dit huisje op ongeveer 1600m ga je echt van de weg af om flink wat hoogtemeters te maken.
De lucht is nu nog blauw, zo vroeg in de ochtend. Maar dat gaat vanmiddag veranderen.
Naturdenkmal Marterlelaerch.
Tot mijn verbazing kwam ik op dit punt zojuist een viertal jongeren tegen die al weer aan de afdaling bezig waren. Ik dacht dat ik vroeg was met mijn start om 06:15 uur.
In de verte het stipje waar ik naar toe moet. Heerlijk over de "Wiese" lopen.
Het stipje is een klein kapelletje waarin ook een prachtig Gipfelbuch ligt, met ijzeren beslag! Uiteraard schrijf ik mijn naam er ook weer in. Mijn naam kom ik ook tegen bij oktober 2017. Die van 2013 niet omdat het Gipfelbuch tussentijds is vernieuwd.
De top ligt nog net wat hoger. Van hier uit is Obervellach, Pfaffenberg en natuurlijk ons huis te zien.
Na 2 uur en 15 minuten ben ik boven. Verder zijn alle toppen nog goed zichtbaar.
Even ingezoomed op ons deel van de Pfaffenberg. Zowel Heleen als buurvrouw Christa een berichtje gestuurd. Heleen kon me niet ontdekken.
Even laten zien dat ik er echt was!
Na een half uur op de top daal ik weer rustig af via dezelfde weg. Eigenlijk wilde ik nog een ommetje hierboven maken maar de buienradar geeft aan dat er regen op komst is.
Een vervallen schaapskooi of zo? Schapen lopen hier wel rond.
Rechtsboven zou de Kesselsee moeten liggen, daar wil ik dus een andere keer nog eens langs en dan door deze kom afdalen.
Vervallen hut.
Dit is ook nog een verhaal... Op de heenweg was het helemaal stil totdat ik ineens een knappende tak hoor. Staat een paar meter op een smal pad zo'n grote zwarte koe. Ik schrok me rot. De koe wilde niet wijken, dus ben ik maar dwars door het bos gegaan.
Daarboven was ik.
Dit is al de tweede auto die het inrijverbod negeert? Of zou men hier een hut huren.....
Uitzicht bij Pekastnig.
Onderaan bij de start zie ik dat men 4 uur aangeeft om boven te komen. Dat is een veilig gemiddelde, het kan dus ook veel sneller bij goede conditie.
Na 4 uur en 3 kwartier ben ik weer terug bij de auto. Dit is echt een bergtocht die ik regelmatig zal maken, niet te ver weg, mooie route, mooi uitzicht en goed te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten