Winschoten 2007 - toch geen ultra

Helaas, maar het is geen ultra geworden tenzij je alles boven de 42,195km een ultraloop noemt. Ik heb er namelijk 43 gelopen.

's Morgens om 06:45 vertrokken richting Apeldoorn om Eric, Hans en Jan bij carpoolplaats Vaassen op te pikken. Jan stond er al en Eric en Hans kwamen reden net voor mij. De heenreis ging erg snel en om 09:00 uur arriveerden we in Winschoten. Jan had een perskaart geregeld zodat we met de auto direct naast de Klinker konden parkeren, het gebouw hier op de foto waar start en finish liggen. Je loopt dus door het gebouw heen!
Na ophalen van de startnummers en omkleden (bij de auto) moesten we op weg om een plekje voor onze etenswaren te vinden (tja, zo gaat dat bij ultralopers). Na wat heen en weer lopen een plekje bij een camper (Run2day) gevonden. Er waren diverse tafeljes neergezet voor de landenteams, van Andorra tot Nieuw-Zeeland. Opvallend waren de tafeltjes van GBR en BEL waar grote hoeveelheden drank en etenswaren aanwezig waren.

Wanneer je met Eric op stap bent kun je beter wat extra tijd reserveren. Hij kent zo ongeveer iedereen en om de haverklap staat hij weer met iemand te praten: Marc Papanikitas, Ed van Beek, Martien Baars enz. Maar vanaf vandaag kent iedereen hem ook want hij is derde geworden in een internationaal gezelschap in zijn klasse!! Proficiat Eric!

Hier staan vlak voor de start Hans Spieker en Gerry Visser gereed voor hun 50km. Na afloop zal blijken dat Gerry slechts een paar minuten achter Hans eindigt en daarmee haar PR fors verbetert. Volgens mij is Gerry ook een echte plezierloper, althans ze kijkt altijd vrolijk, ook tijdens een wedstrijd.

Het parcours in Winschoten is een rondje van precies 10km dat dan 5x of 10x genomen moet worden. Normaal gesproken niet mijn ding maar hier viel het wel mee, er was behoorlijk wat publiek en veel versieringen langs de weg.
Ik ben voor mijn doen rustig gestart. De eerste km nog te snel maar na 4km zat ik op mijn streeftempo, namelijk 5:30 per km. Dit heb ik 3 ronden lekker vast kunnen houden en ik had het idee dat ik gewoon aan het trainen was.

Aan het begin van de derde ronde haal ik Marco Hartman in die de 100km loopt. Hij kijkt vrolijk en zegt dat het goed gaat. We lopen een klein stukje samen op maar hij laat me weer gaan omdat ik zo'n 45 sec/km sneller loop dan hij wil.
In de vierde ronde kan ik het (rustige) tempo niet meer vasthouden. Ik ben niet moe maar mijn benen willen niet meer sneller. Ik heb waarschijnlijk toch weer met uitdroging te maken want ook de misselijkheid komt weer opzetten na 34km, oftewel ik neem niks meer op. Een klein stukje voor de 40km doorkomst besluit ik al uit te stappen maar dan komt Eric voorbij die me nog even aanspoort om door te gaan.
Dat doe ik omdat ik weet dat er nu eerst een klein rondje van 3km komt waarna je weer bij de Klinker komt en ik alsnog uit kan stappen. Deze 3km gaan niet goed, ik loop hooguit 8 a 9 km/uur. De onwilligheid van m'n benen neemt alleen maar toe, de misselijkheid neemt wel weer af. Na 43km stap ik dus alsnog uit en meld me af bij de organisatie.
Teleurstelling? Nee hoor, ik ken mijn beperking t.a.v. mijn maag en soms gaat het goed, soms niet. Doorlopen heeft geen zin omdat ik dan meer beschadig (door teveel vochtverlies) dan goed is en je er dan lang uit kunt liggen. Voorlopig is dus wel de marathon mijn grens. Ik heb in ieder geval mijn lange duurloop dit weekend weer gehad in een heel andere setting dan normaal.
Na afloop nog uitgebreid bij het Chat'n'run estafetteteam gezeten en ook kennis gemaakt met DonK en Lonelyrunner. De anderen had ik al eens ontmoet. Het was weer gezellig. Henk (de coach) had alles weer uitstekend georganiseerd!
Om 20:50 hebben we Jannet binnengehaald die haar 100km voltooide en daarmee haar PR met maar liefst 45 minuten verbeterde. Ongelooflijk hoe die ultralopers zo'n afstand kunnen overbruggen! De snelste man heeft het in 6:23 afgeraffeld. Die snelheid bereik ik nog niet eens op een korte afstand. Marco lag nog in de race toen wij al moesten vertrekken maar zou het uiteindelijk binnen de 11 uur binnenkomen.
Op de terugreis was het wat stiller in de auto .......