Startpunt is Mallnitz waar ik de auto parkeer op een plek waar het eigenlijk niet mag (blijkt achteraf pas). Maar gelukkig geen bon. De bedoeling is om via de Hausleralm de Lonzaköpfl te beklimmen.
Vanuit het centrum ben ik dit veld overgestoken om bij het begin van het pad te komen. Ook dat had eigenlijk niet gemogen. Wat een gedoe hier.
Het pad is een serpentinenweg tot aan de alm. Eén en al bochten.
Eindelijk uit het dichte bos.
De Hausleralm met op de achtergrond de Lonzaköpfl.
Rechts de Törlkopf, die wil ik later nog eens beklimmen.
Nog een klein stukje tot de top (rechts).
Na precies 5km in 1 uur en 55 minuten ben ik boven, met totaal 1150 hoogtemeters. Het is hier behoorlijk koud door een ijzige wind. Het Gipfelbuch is al helemaal volgeschreven, daar mag een nieuw leeg schrift voor komen. Ik kan mijn aantekeningen van 5 mei 2015 nog terugvinden.
De Hochalmspitz (besneeuwd). Rechts de Maresenpritz die ik afgelopen zomer beklommen heb.
Na ruim 3 kwartier boven vertoefd te hebben ga ik dezelfde weg weer terug. Wanneer ik hier rechtdoor zou gaan kom ik bij Himmelbauer uit. Dat heb ik op 5 mei 2015 gedaan. Nu ga ik hier naar links, terug naar Mallnitz.
Op de heenweg was het me niet opgevallen maar op het dak van dit gebouwtje op de Hausleralm een uitzichtspunt met informatieborden. Daar neem ik weer even een pauze.
En weer terug door de bossen met oneindig veel haarspeldbochten.
Na totaal 4 uur en 35 minuten ben ik weer terug bij de auto. Mooie tocht, vooral vanaf de Hausleralm. De serpentineweg door het bos is wat minder leuk maar schiet wel lekker op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten