Vandaag 2 toppen bedwingen: de Melenkopf (2597m) en de Martischnigspitz (2364m). Mijn startpunt is de parkeerplaats aan het einde van een eeuwig durend slingerweggetje de Stieflberg op. Startpunt ligt op 1850m hoogte.
Verlaten, zoals de meeste hutten in de herfst.
Ook hier weer overweldigende herfstkleuren.
Aankomst bij Staller Tor op 2150m. Voor me de Melenkopf waar ik eerst naar toe ga.
Toch nog een klein beetje sneeuw.
Het kruis van de Melenkopf in zicht. Dit is echter nog niet het hoogste punt.
Gipfelbuch invullen, uitrusten en genieten. Ik ben hier al na 1 uur en 20 minuten.
Prachtig uitzicht op de Grossglockner.
Nog even iets verder lopen zodat ik op de echte top sta, 2597m. Ik houd mijn horloge zo hoog mogelijk zodat die nog net de 2600m aantikt :)
Tussen een steenmannetje en de Grossglockner.
Na een ruime pauze op te top daal ik weer af. In de verte ligt de volgende top die ik vandaag meepik.
Het is toch wat verder dan ik dacht. Maar de top is in zicht.
De Martischnigspitz is bereikt, op 2364m. Een stel raven lijken zich bedreigd te voelen en scheren om me heen. Toch wel een beetje beangstigend. Later laten ze zich omhoog zweven.
Op die top was ik vandaag dus al eerder, de Melenkopf.
Na een minuutje of 10 daal ik weer af naar de Staller Tor. Links (westelijk) is het Astental te zien.
Vervallen hut.
Na 4 uur en 20 minuten ben ik weer terug bij de auto. Totaal 9,5 km afgelegd en 950 hoogtemeters. Was een leuke combinatie zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten