Feldseekopf (2864m)

Vandaag een top van 2864m beklommen. Bij mooi weer! En dat op de laatste dag van de vakantie, mooie afsluiter.

's Morgens vroeg om 05:30 uur kijk ik uit het raam, de lucht is helemaal blauw. Op de planning staat een tocht naar de Feldseekopf vanaf de parkeerplaats aan het einde van de Tauerntal ten westen van Mallnitz. Gelukkig heb ik wat muntgeld in de auto liggen, op de weg er naar toe zit een slagboom waar je tol moet betalen.....
De parkeerplaats ligt op 1650m, om 06:40 uur start ik. Eerst naar de Jamnigalm en dan verder de bergkom in.

In de verte kun je de Feldseescharte (2700m) tussen de Feldseekopf (links) en de Vorderer Geisslkopf al snel zien. Het lijkt dichtbij maar niets is minder waar. Op de alm lopen meerdere kuddes koeien, opletten dus waar je je voet neer zet....

Verbazingwekkend dat op zo'n warme zuidzijde van de berg nog sneeuwvelden liggen.

Aankomst op de Feldseescharte op 2714m. Met de Dr. Rudolf Weissgerber Biwak.
Hier ga ik linksaf naar de Feldseekopf.

Bijna op de top, één van de 3 stapels stenen zou het hoogste punt moeten zijn. Ik neem ze alle 3 maar even voor de zekerheid :)

Ik heb 5,8km gelopen in 2 uur en 22 minuten en ruim 1200 hoogtemeters. Toch altijd mooi om op zo'n vroeg tijdstip op een bergtop te zitten. Helaas verdwijnt de zon al snel door een minuscuul wolkje die hardnekkig om de top blijft hangen. Tja, en dan wordt het erg koud. Na een kwartier daal ik weer af om op de Scharte nog even wat te rusten.

Het gebeurt niet vaak maar de hoogste berg van Oostenrijk, de Gross Glockner, is uitstekend te zien.

Een bergmeertje met ijs en sneeuw. Op de Scharte zie ik de eerste wandelaar vandaag, hij komt van de Hagener Hutte. Na wat eten en drinken daal ik weer af via hetzelfde pad. Een alternatief zou via de Hagener Hutte kunnen zijn maar vanaf daar is de weg naar beneden nogal saai lijkt me.

Wanneer ik terugkijk naar de top zie ik nog steeds de wolk die het zo koud maakt, terwijl ik nu al lang weer in de zon loop.

Op de terugweg weer mooi uitzicht op de alm.

Weer terug bij de Jamnighutte op 1748m. Vanaf hier nog even afdalen via een gewone weg naar de parkeerplaats. Totaal ruim 5 uur onderweg geweest. Technisch geen moeilijke tocht maar je moet natuurlijk wel de nodige hoogtemeters overwinnen.

Voor alle foto's: klik hier